น้ำแข็งแห้ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-แอ-ขอ-ไข่-ไม้-ไต่-คู้-งอ-งู-สะ-หระ-แอ-หอ-หีบ-ไม้-โท-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง คาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งอยู่ในสภาพเป็นของแข็ง เย็นจัด ลักษณะคล้ายนํ้าแข็ง ใช้ประโยชน์เป็นตัวทําความเย็น; น้ำแข็งก้อนเล็ก ๆ ใส่แก้วเป็นต้น ไม่ใส่น้ำ.	น้ำแข็งแห้ง น. คาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งอยู่ในสภาพเป็นของแข็ง เย็นจัด ลักษณะคล้ายนํ้าแข็ง ใช้ประโยชน์เป็นตัวทําความเย็น; น้ำแข็งก้อนเล็ก ๆ ใส่แก้วเป็นต้น ไม่ใส่น้ำ.
น้ำครำ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-สะ-หระ-อำ	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย, ไขเสนียด ก็เรียก.	น้ำครำ น. นํ้าเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย, ไขเสนียด ก็เรียก.
น้ำคร่ำ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-ไม้-เอก-สะ-หระ-อำ	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวในถุงเยื่อหุ้มลูกในมดลูกของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ทำหน้าที่ลดผลการกระทบกระแทก และช่วยหล่อลื่นในตอนคลอดเป็นต้น เรียกถุงเยื่อหุ้มที่บรรจุน้ำคร่ำว่า ถุงน้ำคร่ำ.	น้ำคร่ำ น. ของเหลวในถุงเยื่อหุ้มลูกในมดลูกของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ทำหน้าที่ลดผลการกระทบกระแทก และช่วยหล่อลื่นในตอนคลอดเป็นต้น เรียกถุงเยื่อหุ้มที่บรรจุน้ำคร่ำว่า ถุงน้ำคร่ำ.
น้ำคัน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ถูกเข้าแล้วเป็นโรคที่ง่ามเท้า.	น้ำคัน น. นํ้าที่ถูกเข้าแล้วเป็นโรคที่ง่ามเท้า.
น้ำค้าง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ไอนํ้าในอากาศที่ถูกความเย็นแล้วหยาดลงมาค้างบนใบไม้ใบหญ้าเป็นต้นในเวลากลางคืนหรือเช้ามืด; ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.	น้ำค้าง น. ไอนํ้าในอากาศที่ถูกความเย็นแล้วหยาดลงมาค้างบนใบไม้ใบหญ้าเป็นต้นในเวลากลางคืนหรือเช้ามืด; ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
น้ำค้างแข็ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-งอ-งู-สะ-หระ-แอ-ขอ-ไข่-ไม้-ไต่-คู้-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าค้างที่แข็งตัวอยู่ตามต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้พื้นดิน เมื่ออุณหภูมิผิวหน้าของพื้นดินตํ่ากว่า ๐°ซ.	น้ำค้างแข็ง น. นํ้าค้างที่แข็งตัวอยู่ตามต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้พื้นดิน เมื่ออุณหภูมิผิวหน้าของพื้นดินตํ่ากว่า ๐°ซ.
น้ำคาวปลา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าล้างปลาที่มีเมือกและเลือดติด ใช้รดต้นไม้ให้งาม, นํ้าล้างปลา ก็เรียก; นํ้าที่ขับถ่ายจากช่องคลอดภายหลังคลอดลูกแล้วประมาณ ๓–๔ วัน ปรกติมีกลิ่นคาวเล็กน้อย.	น้ำคาวปลา น. นํ้าล้างปลาที่มีเมือกและเลือดติด ใช้รดต้นไม้ให้งาม, นํ้าล้างปลา ก็เรียก; นํ้าที่ขับถ่ายจากช่องคลอดภายหลังคลอดลูกแล้วประมาณ ๓–๔ วัน ปรกติมีกลิ่นคาวเล็กน้อย.
น้ำคำ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อำ	เป็นคำนาม หมายถึง ถ้อยคําสํานวน.	น้ำคำ น. ถ้อยคําสํานวน.
น้ำเค็ม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-ไม้-ไต่-คู้-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าทะเล เช่น สัตว์นํ้าเค็ม, นํ้าที่มีรสเค็ม. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ที่เกิดหรือโตอยู่ในแถบชายทะเล เช่น ลูกนํ้าเค็ม.	น้ำเค็ม น. นํ้าทะเล เช่น สัตว์นํ้าเค็ม, นํ้าที่มีรสเค็ม. ว. ที่เกิดหรือโตอยู่ในแถบชายทะเล เช่น ลูกนํ้าเค็ม.
น้ำเคย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ได้จากเยื่อเคย (กะปิ) มีรสเค็ม ใช้ปรุงอาหาร.	น้ำเคย น. นํ้าที่ได้จากเยื่อเคย (กะปิ) มีรสเค็ม ใช้ปรุงอาหาร.
น้ำเงิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-งอ-งู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู ความหมายที่ ๑	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สีอย่างสีคราม; ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำนาม หมายถึง ค่าป่วยการที่ชักออกจากจํานวนเงินที่ส่งไป เรียกว่า ค่านํ้าเงิน, เรียกทาสที่ขายตัวแก่นายเงิน หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมาว่า ทาสนํ้าเงิน.	น้ำเงิน ๑ ว. สีอย่างสีคราม; (โบ) น. ค่าป่วยการที่ชักออกจากจํานวนเงินที่ส่งไป เรียกว่า ค่านํ้าเงิน, เรียกทาสที่ขายตัวแก่นายเงิน หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมาว่า ทาสนํ้าเงิน.
น้ำเงี้ยว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-งอ-งู-สะ-หระ-อี-ไม้-โท-ยอ-ยัก-วอ-แหวน	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคพายัพ เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.	น้ำเงี้ยว (ถิ่น–พายัพ) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.
น้ำจัณฑ์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-จอ-จาน-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-เนน-ทอ-มน-โท-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในราชาศัพท์ เป็นคำนาม หมายถึง เหล้า.	น้ำจัณฑ์ (ราชา) น. เหล้า.
น้ำจิ้ม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-จอ-จาน-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าผสมเครื่องเทศบางอย่าง โดยมากมีรสเปรี้ยวเค็มหวาน เช่น นํ้าจิ้มทอดมัน.	น้ำจิ้ม น. นํ้าผสมเครื่องเทศบางอย่าง โดยมากมีรสเปรี้ยวเค็มหวาน เช่น นํ้าจิ้มทอดมัน.
น้ำใจ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน	เป็นคำนาม หมายถึง ใจแท้ ๆ, ใจจริง, ความจริงใจ, เช่น เห็นนํ้าใจ, นิสัยใจคอ เช่น นํ้าใจพ่อ นํ้าใจแม่ นํ้าใจชาย นํ้าใจหญิง, ความเอื้อเฟื้อ เช่น เขาไม่มีนํ้าใจ แล้งนํ้าใจ.	น้ำใจ น. ใจแท้ ๆ, ใจจริง, ความจริงใจ, เช่น เห็นนํ้าใจ, นิสัยใจคอ เช่น นํ้าใจพ่อ นํ้าใจแม่ นํ้าใจชาย นํ้าใจหญิง, ความเอื้อเฟื้อ เช่น เขาไม่มีนํ้าใจ แล้งนํ้าใจ.
น้ำชน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ชอ-ช้าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ลักษณะที่กระแสนํ้าขึ้นกับนํ้าลงหรือนํ้าจืดกับนํ้าเค็มมาบรรจบกัน.	น้ำชน น. ลักษณะที่กระแสนํ้าขึ้นกับนํ้าลงหรือนํ้าจืดกับนํ้าเค็มมาบรรจบกัน.
น้ำชุบ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อุ-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่เจือด้วยธาตุเงิน ธาตุทองแดง หรือธาตุทองคํา สําหรับชุบของต่าง ๆ มีทองเหลืองเป็นต้นให้เป็นสีเงินหรือสีทอง, นํ้าที่เอาเหล็กเผาไฟให้แดงแล้วชุบลงเพื่อให้เหล็กกล้า; ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคใต้ หมายถึง นํ้าพริก.	น้ำชุบ น. นํ้าที่เจือด้วยธาตุเงิน ธาตุทองแดง หรือธาตุทองคํา สําหรับชุบของต่าง ๆ มีทองเหลืองเป็นต้นให้เป็นสีเงินหรือสีทอง, นํ้าที่เอาเหล็กเผาไฟให้แดงแล้วชุบลงเพื่อให้เหล็กกล้า; (ถิ่น–ปักษ์ใต้) นํ้าพริก.
น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-ยอ-ยัก-วอ-แหวน-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา-ขอ-ไข่-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง อย่าขัดขวางผู้ที่มีอํานาจ, เป็นคําพูดเชิงเตือนสติ.	น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ (สำ) อย่าขัดขวางผู้ที่มีอํานาจ, เป็นคําพูดเชิงเตือนสติ.
น้ำเชื้อ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ต้มเคี่ยวกระดูกหมูหรือไก่เป็นต้น เพื่อใช้เป็นนํ้าแกงจืดให้มีรสอร่อย; หัวนํ้าหอมหรือนํ้าหวานเป็นต้น.	น้ำเชื้อ น. นํ้าที่ต้มเคี่ยวกระดูกหมูหรือไก่เป็นต้น เพื่อใช้เป็นนํ้าแกงจืดให้มีรสอร่อย; หัวนํ้าหอมหรือนํ้าหวานเป็นต้น.
น้ำเชื่อม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าตาลทรายผสมนํ้าตั้งไฟจนละลาย ใช้ใส่ขนม เช่นวุ้นนํ้าเชื่อม หรือใช้ผสมกับแป้งทําขนมชั้นหรือขนมนํ้าดอกไม้เป็นต้น.	น้ำเชื่อม น. นํ้าตาลทรายผสมนํ้าตั้งไฟจนละลาย ใช้ใส่ขนม เช่นวุ้นนํ้าเชื่อม หรือใช้ผสมกับแป้งทําขนมชั้นหรือขนมนํ้าดอกไม้เป็นต้น.
น้ำซับ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ซอ-โซ่-ไม้-หัน-อา-กาด-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง เรียกที่ซึ่งมีนํ้าซึมซาบอยู่ภายใต้ว่า ที่นํ้าซับ, ทางภาคอีสานเรียกว่า ซํา.	น้ำซับ น. เรียกที่ซึ่งมีนํ้าซึมซาบอยู่ภายใต้ว่า ที่นํ้าซับ, ทางภาคอีสานเรียกว่า ซํา.
น้ำซาวข้าว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ซอ-โซ่-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-ขอ-ไข่-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ล้างข้าวสารให้สะอาดเมื่อก่อนหุง.	น้ำซาวข้าว น. นํ้าที่ล้างข้าวสารให้สะอาดเมื่อก่อนหุง.
น้ำซึม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ซอ-โซ่-สะ-หระ-อึ-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง เรียกที่ซึ่งมีนํ้าไหลซึมอยู่เรื่อยว่า ที่นํ้าซึม, บางถิ่นเรียกว่า นํ้างึม.	น้ำซึม น. เรียกที่ซึ่งมีนํ้าไหลซึมอยู่เรื่อยว่า ที่นํ้าซึม, บางถิ่นเรียกว่า นํ้างึม.
น้ำซึมบ่อทราย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ซอ-โซ่-สะ-หระ-อึ-มอ-ม้า-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง หาได้มาเรื่อย ๆ.	น้ำซึมบ่อทราย (สำ) หาได้มาเรื่อย ๆ.
น้ำดอกไม้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อมใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมชักหน้า ก็เรียก.	น้ำดอกไม้ ๑ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อมใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมชักหน้า ก็เรียก.
น้ำดอกไม้เทศ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา	เป็นคำนาม หมายถึง หัวนํ้าหอมทําจากดอกกุหลาบชนิดหนึ่ง.	น้ำดอกไม้เทศ น. หัวนํ้าหอมทําจากดอกกุหลาบชนิดหนึ่ง.
น้ำดอกไม้สด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท-สอ-เสือ-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ลอยดอกมะลิ มีกลิ่นหอม.	น้ำดอกไม้สด น. นํ้าที่ลอยดอกมะลิ มีกลิ่นหอม.
น้ำดิบ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ยังไม่ได้ต้ม.	น้ำดิบ น. นํ้าที่ยังไม่ได้ต้ม.
น้ำดี เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าย่อยชนิดหนึ่งเกิดในตับแล้วไหลไปอยู่ในถุงนํ้าดี.	น้ำดี น. นํ้าย่อยชนิดหนึ่งเกิดในตับแล้วไหลไปอยู่ในถุงนํ้าดี.
น้ำตก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ขังอยู่บนเขาตกลงมาที่หน้าผา, เรียกนํ้าที่ทําให้ตกลงมาในลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น; อาหารอย่างหนึ่งใช้เนื้อสัตว์เช่นเนื้อหมู หรือเนื้อวัว ย่างพอสุกเล็กน้อย หั่นเป็นชิ้นบาง ๆ แล้วปรุงด้วย พริกป่น หอมแดงซอย ข้าวคั่ว น้ำมะนาว น้ำปลา เป็นต้น; ก๋วยเตี๋ยวเนื้อสดที่ใส่เลือดวัวสด.	น้ำตก น. นํ้าที่ขังอยู่บนเขาตกลงมาที่หน้าผา, เรียกนํ้าที่ทําให้ตกลงมาในลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น; อาหารอย่างหนึ่งใช้เนื้อสัตว์เช่นเนื้อหมู หรือเนื้อวัว ย่างพอสุกเล็กน้อย หั่นเป็นชิ้นบาง ๆ แล้วปรุงด้วย พริกป่น หอมแดงซอย ข้าวคั่ว น้ำมะนาว น้ำปลา เป็นต้น; ก๋วยเตี๋ยวเนื้อสดที่ใส่เลือดวัวสด.
น้ำต้อย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าหวานที่หล่ออยู่ในดอกไม้ เกิดจากต่อมนํ้าหวานซึ่งมักปรากฏอยู่ที่โคนของกลีบดอก.	น้ำต้อย น. นํ้าหวานที่หล่ออยู่ในดอกไม้ เกิดจากต่อมนํ้าหวานซึ่งมักปรากฏอยู่ที่โคนของกลีบดอก.
น้ำตะไคร้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-คอ-ควาย-รอ-เรือ-ไม้-โท	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าหอมชนิดหนึ่งมีลักษณะใสสีเหลืองอ่อนหรือสีนํ้าตาลแกมแดง สกัดจากต้นและใบตะไคร้.	น้ำตะไคร้ น. นํ้าหอมชนิดหนึ่งมีลักษณะใสสีเหลืองอ่อนหรือสีนํ้าตาลแกมแดง สกัดจากต้นและใบตะไคร้.
น้ำตับ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-ไม้-หัน-อา-กาด-บอ-ไบ-ไม้	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคอีสาน เป็นคำนาม หมายถึง ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้ตับวัวหรือควายสับให้ละเอียด คลุกข้าวสุก เกลือ และเครื่องปรุง ขยําให้เข้ากันแล้วยัดในไส้หมู, หมํ้า หรือ หมํ้าตับ ก็เรียก.	น้ำตับ (ถิ่น–อีสาน) น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้ตับวัวหรือควายสับให้ละเอียด คลุกข้าวสุก เกลือ และเครื่องปรุง ขยําให้เข้ากันแล้วยัดในไส้หมู, หมํ้า หรือ หมํ้าตับ ก็เรียก.
น้ำตา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ไหลออกจากนัยน์ตา, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ไหลเยิ้มอย่างนํ้าตาลที่ไหลซึมจากหม้อตาล.	น้ำตา น. นํ้าที่ไหลออกจากนัยน์ตา, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ไหลเยิ้มอย่างนํ้าตาลที่ไหลซึมจากหม้อตาล.
น้ำตาเช็ดหัวเข่า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-เอ-ชอ-ช้าง-ไม้-ไต่-คู้-ดอ-เด็ก-หอ-หีบ-ไม้-หัน-อา-กาด-วอ-แหวน-สะ-หระ-เอ-ขอ-ไข่-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง เสียใจเพราะชํ้าใจหรือต้องผิดหวังอย่างหนัก.	น้ำตาเช็ดหัวเข่า (สำ) เสียใจเพราะชํ้าใจหรือต้องผิดหวังอย่างหนัก.
น้ำตาตกใน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง เศร้าโศกเสียใจอย่างมาก แต่ไม่แสดงให้ปรากฏ.	น้ำตาตกใน (สำ) เศร้าโศกเสียใจอย่างมาก แต่ไม่แสดงให้ปรากฏ.
น้ำตาเทียน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ขี้ผึ้งซึ่งไหลออกจากเทียนเวลาจุด.	น้ำตาเทียน น. ขี้ผึ้งซึ่งไหลออกจากเทียนเวลาจุด.
น้ำตาย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าในทะเลและแม่นํ้าลําคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเล หรือได้รับอิทธิพลจากนํ้าทะเลเป็นต้น มีระดับนํ้าขึ้นและลงน้อย เนื่องจากอิทธิพลของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ในช่วงเวลาที่ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์อยู่ในวงโคจรเกือบเป็นมุมฉากซึ่งกันและกันสัมพันธ์กับโลก นํ้าตายมี ๒ ช่วง คือ ช่วงกึ่งปักษ์แรก ระหว่างวันขึ้น ๕–๙ คํ่า และช่วงกึ่งปักษ์หลัง ระหว่างวันแรม ๕–๙ คํ่า.	น้ำตาย น. นํ้าในทะเลและแม่นํ้าลําคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเล หรือได้รับอิทธิพลจากนํ้าทะเลเป็นต้น มีระดับนํ้าขึ้นและลงน้อย เนื่องจากอิทธิพลของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ในช่วงเวลาที่ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์อยู่ในวงโคจรเกือบเป็นมุมฉากซึ่งกันและกันสัมพันธ์กับโลก นํ้าตายมี ๒ ช่วง คือ ช่วงกึ่งปักษ์แรก ระหว่างวันขึ้น ๕–๙ คํ่า และช่วงกึ่งปักษ์หลัง ระหว่างวันแรม ๕–๙ คํ่า.
น้ำตาล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง สารประกอบคาร์โบไฮเดรตประเภทโมโนแซ็กคาไรด์และไดแซ็กคาไรด์ ซึ่งมีรสหวาน โดยมากได้จากตาล มะพร้าว อ้อย, ถ้าเป็นความหมายเฉพาะอย่างและทําด้วยอะไร ก็เติมคํานั้น ๆ ลงไป เช่น ทําจากตาล เรียกว่า นํ้าตาลโตนด, ทําจากมะพร้าว เรียกว่า นํ้าตาลมะพร้าว, ทําเป็นงบ เรียกว่า นํ้าตาลงบ, ทําจากอ้อย แต่ยังไม่ได้ทําให้เป็นนํ้าตาลทราย เรียกว่า นํ้าตาลทรายดิบ, ทําเป็นเม็ด ๆ เหมือนทราย เรียกว่า นํ้าตาลทราย, ทําเป็นก้อนแข็งเหมือนกรวด เรียกว่า นํ้าตาลกรวด, เคี่ยวให้ข้น ๆ เรียกว่า นํ้าตาลตงุ่น, หยอดใส่ใบตาลหรือใบตองแห้งทําเป็นรูปปี่ เรียกว่า นํ้าตาลปี่, หลอมเป็นปึก เรียกว่า นํ้าตาลปึก, หยอดใส่หม้อ เรียกว่า นํ้าตาลหม้อ, บรรจุใส่ปีบ เรียกว่า น้ำตาลปีบ หรือ น้ำตาลปี๊บ, รองมาใหม่ ๆ ยังไม่ได้เคี่ยว เรียกว่า นํ้าตาลสด, ถ้าต้มให้เดือด เรียกว่า นํ้าตาลลวก, ถ้าใส่เปลือกตะเคียน มะเกลือ หรือเคี่ยม เป็นต้น หมักไว้ระยะหนึ่งจนมีแอลกอฮอล์ กินแล้วเมา เรียกว่า นํ้าตาลเมา. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สีคล้ายสีนํ้าตาลหม้อที่เคี่ยวแก่ไฟ, ถ้าแก่ไฟจนไหม้ เรียกว่า สีนํ้าตาลไหม้.	น้ำตาล น. สารประกอบคาร์โบไฮเดรตประเภทโมโนแซ็กคาไรด์และไดแซ็กคาไรด์ ซึ่งมีรสหวาน โดยมากได้จากตาล มะพร้าว อ้อย, ถ้าเป็นความหมายเฉพาะอย่างและทําด้วยอะไร ก็เติมคํานั้น ๆ ลงไป เช่น ทําจากตาล เรียกว่า นํ้าตาลโตนด, ทําจากมะพร้าว เรียกว่า นํ้าตาลมะพร้าว, ทําเป็นงบ เรียกว่า นํ้าตาลงบ, ทําจากอ้อย แต่ยังไม่ได้ทําให้เป็นนํ้าตาลทราย เรียกว่า นํ้าตาลทรายดิบ, ทําเป็นเม็ด ๆ เหมือนทราย เรียกว่า นํ้าตาลทราย, ทําเป็นก้อนแข็งเหมือนกรวด เรียกว่า นํ้าตาลกรวด, เคี่ยวให้ข้น ๆ เรียกว่า นํ้าตาลตงุ่น, หยอดใส่ใบตาลหรือใบตองแห้งทําเป็นรูปปี่ เรียกว่า นํ้าตาลปี่, หลอมเป็นปึก เรียกว่า นํ้าตาลปึก, หยอดใส่หม้อ เรียกว่า นํ้าตาลหม้อ, บรรจุใส่ปีบ เรียกว่า น้ำตาลปีบ หรือ น้ำตาลปี๊บ, รองมาใหม่ ๆ ยังไม่ได้เคี่ยว เรียกว่า นํ้าตาลสด, ถ้าต้มให้เดือด เรียกว่า นํ้าตาลลวก, ถ้าใส่เปลือกตะเคียน มะเกลือ หรือเคี่ยม เป็นต้น หมักไว้ระยะหนึ่งจนมีแอลกอฮอล์ กินแล้วเมา เรียกว่า นํ้าตาลเมา. ว. สีคล้ายสีนํ้าตาลหม้อที่เคี่ยวแก่ไฟ, ถ้าแก่ไฟจนไหม้ เรียกว่า สีนํ้าตาลไหม้.
น้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-กอ-ไก่-ลอ-ลิง-ไม้-โท-มอ-ม้า-ดอ-เด็ก สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-คอ-ควาย-รอ-เรือ-จอ-จาน-สะ-หระ-อะ-ออ-อ่าง-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ดอ-เด็ก-ไม้-โท	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง ชายหญิงที่ใกล้ชิดกันมากย่อมห้ามใจไม่ให้รักกันได้ยาก.	น้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้ (สำ) น. ชายหญิงที่ใกล้ชิดกันมากย่อมห้ามใจไม่ให้รักกันได้ยาก.
น้ำใต้ดิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-ตอ-เต่า-ไม้-โท-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าฝนที่ตกลงมาสู่พื้นดินแล้วไหลซึมไปรวมอยู่ใต้ดิน.	น้ำใต้ดิน น. นํ้าฝนที่ตกลงมาสู่พื้นดินแล้วไหลซึมไปรวมอยู่ใต้ดิน.
น้ำทรง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่หยุดไหลชั่วขณะ, นํ้าที่คั่งค้างอยู่ในพื้นที่ที่เป็นแหล่งรับนํ้า, นํ้ากําลังจะเปลี่ยนระดับจากนํ้าขึ้นเต็มที่มาเป็นนํ้าลง หรือจากนํ้าลงเต็มที่มาเป็นนํ้าขึ้น, ช่วงนํ้าหยุดไหลในทะเลและแม่นํ้าลําคลองอาจมีระยะเวลาตั้งแต่ ๕ นาที หรือ นานถึง ๒ ชั่วโมง ก็ได้ แล้วแต่ลักษณะภูมิประเทศของพื้นที่ ความลาดชันของขอบฝั่งและลํานํ้า.	น้ำทรง น. นํ้าที่หยุดไหลชั่วขณะ, นํ้าที่คั่งค้างอยู่ในพื้นที่ที่เป็นแหล่งรับนํ้า, นํ้ากําลังจะเปลี่ยนระดับจากนํ้าขึ้นเต็มที่มาเป็นนํ้าลง หรือจากนํ้าลงเต็มที่มาเป็นนํ้าขึ้น, ช่วงนํ้าหยุดไหลในทะเลและแม่นํ้าลําคลองอาจมีระยะเวลาตั้งแต่ ๕ นาที หรือ นานถึง ๒ ชั่วโมง ก็ได้ แล้วแต่ลักษณะภูมิประเทศของพื้นที่ ความลาดชันของขอบฝั่งและลํานํ้า.
น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-เอก-วอ-แหวน-มอ-ม้า-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู ผอ-ผึ้ง-ไม้-หัน-อา-กาด-กอ-ไก่-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อุ-ไม้-โท-งอ-งู-สะ-หระ-โอ-หอ-หีบ-รอ-เรือ-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-หอ-หีบ-รอ-เรือ-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำกริยา หมายถึง พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.	น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง (สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.
น้ำท่วมปาก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-เอก-วอ-แหวน-มอ-ม้า-ปอ-ปลา-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำกริยา หมายถึง พูดไม่ออกเพราะเกรงจะมีภัยแก่ตนหรือผู้อื่น.	น้ำท่วมปาก (สำ) ก. พูดไม่ออกเพราะเกรงจะมีภัยแก่ตนหรือผู้อื่น.
น้ำท่า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าในแม่นํ้าลําคลอง.	น้ำท่า น. นํ้าในแม่นํ้าลําคลอง.
น้ำทูนหัว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อู-นอ-หนู-หอ-หีบ-ไม้-หัน-อา-กาด-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่อยู่ในถุงนํ้าครํ่าซึ่งอยู่รอบลูกในท้อง ช่วยหล่อลื่นในการคลอด.	น้ำทูนหัว น. นํ้าที่อยู่ในถุงนํ้าครํ่าซึ่งอยู่รอบลูกในท้อง ช่วยหล่อลื่นในการคลอด.
น้ำนม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวสีขาวออกมาจากนมคนและสัตว์ สําหรับเลี้ยงลูก.	น้ำนม น. ของเหลวสีขาวออกมาจากนมคนและสัตว์ สําหรับเลี้ยงลูก.
น้ำนมแมว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-แอ-มอ-ม้า-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวชนิดหนึ่งประกอบด้วยเอทิลแอซีเทต (ethyl acetate) มีกลิ่นหอมคล้ายดอกนมแมว ใช้ประโยชน์เป็นตัวปรุงกลิ่นขนมเป็นต้น.	น้ำนมแมว น. ของเหลวชนิดหนึ่งประกอบด้วยเอทิลแอซีเทต (ethyl acetate) มีกลิ่นหอมคล้ายดอกนมแมว ใช้ประโยชน์เป็นตัวปรุงกลิ่นขนมเป็นต้น.
น้ำนวล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-วอ-แหวน-ลอ-ลิง	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ผ่องใส, ผุดผ่อง, (มักใช้แก่ผิวพรรณและนิยมใช้คําอื่นแทรก) เช่น เป็นนํ้าเป็นนวล มีนํ้ามีนวล.	น้ำนวล ว. ผ่องใส, ผุดผ่อง, (มักใช้แก่ผิวพรรณและนิยมใช้คําอื่นแทรก) เช่น เป็นนํ้าเป็นนวล มีนํ้ามีนวล.
น้ำนอนคลอง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-ออ-อ่าง-นอ-หนู-คอ-ควาย-ลอ-ลิง-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าในคลองซึ่งไหลลงไม่หมด เหลือนํ้าอยู่มาก เพราะมีนํ้าหนุนขึ้นมา.	น้ำนอนคลอง น. นํ้าในคลองซึ่งไหลลงไม่หมด เหลือนํ้าอยู่มาก เพราะมีนํ้าหนุนขึ้นมา.
น้ำน้อยแพ้ไฟ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก-สะ-หระ-แอ-พอ-พาน-ไม้-โท-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ฟอ-ฟัน	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.	น้ำน้อยแพ้ไฟ (สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.
น้ำนิ่งไหลลึก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง คนที่มีท่าหงิม ๆ มักจะมีความคิดลึกซึ้ง.	น้ำนิ่งไหลลึก (สำ) น. คนที่มีท่าหงิม ๆ มักจะมีความคิดลึกซึ้ง.
น้ำบ่อน้อย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-นอ-หนู-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าลาย.	น้ำบ่อน้อย (สำ) น. นํ้าลาย.
น้ำบาดาล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อา-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.	น้ำบาดาล น. น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.
น้ำโบย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-โอ-บอ-ไบ-ไม้-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคพายัพ เป็นคำนาม หมายถึง กระบวย. ในวงเล็บ ดู กระบวย เขียนว่า กอ-ไก่-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-บอ-ไบ-ไม้-วอ-แหวน-ยอ-ยัก ความหมายที่ ๑.	น้ำโบย (ถิ่น–พายัพ) น. กระบวย. (ดู กระบวย ๑).
น้ำประสานทอง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ปอ-ปลา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-ทอ-ทะ-หาน-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง เกลือเคมีชนิดหนึ่งใช้เป็นตัวประสานในการเชื่อมหรือบัดกรีโลหะเป็นต้น.	น้ำประสานทอง น. เกลือเคมีชนิดหนึ่งใช้เป็นตัวประสานในการเชื่อมหรือบัดกรีโลหะเป็นต้น.
น้ำประปา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ปอ-ปลา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-ปอ-ปลา-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำที่เกรอะกรองให้สะอาดปราศจากเชื้อโรค แล้วจ่ายไปให้ประชาชนบริโภคใช้สอย.	น้ำประปา น. น้ำที่เกรอะกรองให้สะอาดปราศจากเชื้อโรค แล้วจ่ายไปให้ประชาชนบริโภคใช้สอย.
น้ำปลา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าสําหรับปรุงอาหารให้มีรสเค็ม ทําจากปลาหรือสิ่งอื่นหมักกับเกลือ.	น้ำปลา น. นํ้าสําหรับปรุงอาหารให้มีรสเค็ม ทําจากปลาหรือสิ่งอื่นหมักกับเกลือ.
น้ำป่า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ปอ-ปลา-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่เกิดท่วมในที่ตํ่าโดยฉับพลันทันทีและไหลลดลงอย่างรวดเร็ว.	น้ำป่า น. นํ้าที่เกิดท่วมในที่ตํ่าโดยฉับพลันทันทีและไหลลดลงอย่างรวดเร็ว.
น้ำผลึก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ผอ-ผึ้ง-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง โมเลกุลของนํ้าที่ประกอบอยู่กับโมเลกุลของสารประกอบบางชนิดเมื่ออยู่ในภาวะเป็นรูปผลึก.	น้ำผลึก น. โมเลกุลของนํ้าที่ประกอบอยู่กับโมเลกุลของสารประกอบบางชนิดเมื่ออยู่ในภาวะเป็นรูปผลึก.
น้ำผึ้ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อึ-ไม้-โท-งอ-งู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าหวานมีลักษณะข้นที่แมลงผึ้งเก็บสะสมเอามาจากดอกไม้ต่าง ๆ.	น้ำผึ้ง ๑ น. นํ้าหวานมีลักษณะข้นที่แมลงผึ้งเก็บสะสมเอามาจากดอกไม้ต่าง ๆ.
น้ำฝาด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ฝอ-ฝา-สะ-หระ-อา-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำที่มีรสฝาด เกิดจากการเอาเปลือกไม้แก่นไม้เป็นต้นของไม้บางชนิดเช่นขนุนมาต้ม ใช้ย้อมสบงจีวร, ฝาด ก็ว่า เช่น ผ้าย้อมฝาด.	น้ำฝาด น. น้ำที่มีรสฝาด เกิดจากการเอาเปลือกไม้แก่นไม้เป็นต้นของไม้บางชนิดเช่นขนุนมาต้ม ใช้ย้อมสบงจีวร, ฝาด ก็ว่า เช่น ผ้าย้อมฝาด.
น้ำพระพิพัฒน์สัตยา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-ทอ-ผู้-เท่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ดื่มในเวลาถวายสัตย์ต่อพระเจ้าแผ่นดิน.	น้ำพระพิพัฒน์สัตยา น. นํ้าที่ดื่มในเวลาถวายสัตย์ต่อพระเจ้าแผ่นดิน.
น้ำพริก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง อาหารชนิดหนึ่ง ปรุงด้วย กะปิ กระเทียม พริกขี้หนู มะนาว เป็นต้นใช้เป็นเครื่องจิ้มหรือคลุกข้าวกิน ใช้นํ้าปลาหรือนํ้าปลาร้าแทนกะปิก็มี ใช้ของเปรี้ยวอื่น ๆ เช่น มะขาม มะดัน มะม่วง แทนมะนาวก็มี เรียกชื่อต่างกันไปตามเครื่องปรุง เช่น นํ้าพริกปลาร้า นํ้าพริกปลาย่าง นํ้าพริกมะขาม นํ้าพริกมะดัน นํ้าพริกมะม่วง, เครื่องปรุงแกงเผ็ด แกงคั่ว หรือ แกงส้ม, อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง มี ๓ รส แต่ค่อนข้างหวานทําด้วยถั่วเขียวโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่างเป็นเหมือด ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ นํ้ายา.	น้ำพริก น. อาหารชนิดหนึ่ง ปรุงด้วย กะปิ กระเทียม พริกขี้หนู มะนาว เป็นต้นใช้เป็นเครื่องจิ้มหรือคลุกข้าวกิน ใช้นํ้าปลาหรือนํ้าปลาร้าแทนกะปิก็มี ใช้ของเปรี้ยวอื่น ๆ เช่น มะขาม มะดัน มะม่วง แทนมะนาวก็มี เรียกชื่อต่างกันไปตามเครื่องปรุง เช่น นํ้าพริกปลาร้า นํ้าพริกปลาย่าง นํ้าพริกมะขาม นํ้าพริกมะดัน นํ้าพริกมะม่วง, เครื่องปรุงแกงเผ็ด แกงคั่ว หรือ แกงส้ม, อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง มี ๓ รส แต่ค่อนข้างหวานทําด้วยถั่วเขียวโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่างเป็นเหมือด ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ นํ้ายา.
น้ำพริกเผา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-สะ-หระ-เอ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าพริกชนิดหนึ่ง ใช้พริกแห้ง หอม กระเทียม กุ้งแห้ง เป็นต้น เผาหรือทอด แล้วตําให้ละเอียด ปรุงด้วยนํ้าปลา นํ้าตาล ส้มมะขาม ใช้คลุกข้าวหรือทาขนมปัง.	น้ำพริกเผา น. นํ้าพริกชนิดหนึ่ง ใช้พริกแห้ง หอม กระเทียม กุ้งแห้ง เป็นต้น เผาหรือทอด แล้วตําให้ละเอียด ปรุงด้วยนํ้าปลา นํ้าตาล ส้มมะขาม ใช้คลุกข้าวหรือทาขนมปัง.
น้ำพักน้ำแรง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-กอ-ไก่-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-แอ-รอ-เรือ-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.	น้ำพักน้ำแรง น. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
น้ำพี้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-สะ-หระ-อี-ไม้-โท	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุเหล็กที่ได้จากตำบลน้ำพี้ในจังหวัดอุตรดิตถ์ ถือกันว่าเป็นเหล็กที่มีคุณภาพดี มักใช้ทำอาวุธเป็นต้น.	น้ำพี้ น. ธาตุเหล็กที่ได้จากตำบลน้ำพี้ในจังหวัดอุตรดิตถ์ ถือกันว่าเป็นเหล็กที่มีคุณภาพดี มักใช้ทำอาวุธเป็นต้น.
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-พอ-พาน-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู-ปอ-ปลา-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง การพึ่งพาอาศัยกัน.	น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า (สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.
น้ำพุ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-สะ-หระ-อุ	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าใต้ดินที่ผุดพุ่งขึ้นมาเหนือพื้น มีอุณหภูมิตํ่ากว่าอุณหภูมิของร่างกายมนุษย์, ถ้ามีอุณหภูมิสูงกว่า ซึ่งมีตั้งแต่อุ่น ๆ จนถึงเดือดพล่าน เรียกว่า นํ้าพุร้อน, นํ้าที่ผุดขึ้นมาในลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น.	น้ำพุ น. นํ้าใต้ดินที่ผุดพุ่งขึ้นมาเหนือพื้น มีอุณหภูมิตํ่ากว่าอุณหภูมิของร่างกายมนุษย์, ถ้ามีอุณหภูมิสูงกว่า ซึ่งมีตั้งแต่อุ่น ๆ จนถึงเดือดพล่าน เรียกว่า นํ้าพุร้อน, นํ้าที่ผุดขึ้นมาในลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น.
น้ำมนต์, น้ำมนตร์ น้ำมนต์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-นอ-หนู-ตอ-เต่า-ทัน-ทะ-คาด น้ำมนตร์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือ ประพรมเป็นต้น ถือกันว่าเป็นมงคล.	น้ำมนต์, น้ำมนตร์ น. นํ้าที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือ ประพรมเป็นต้น ถือกันว่าเป็นมงคล.
น้ำมัน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวที่มีลักษณะเป็นมันลื่น ไม่ละลายน้ำ สกัดจากพืช สัตว์ แร่บางชนิด เช่น ถ่านหิน, หรือที่สูบขึ้นมาจากแหล่งกำเนิด, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น น้ำมันใส่ผม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ oil เขียนว่า โอ-ไอ-แอล.	น้ำมัน น. ของเหลวที่มีลักษณะเป็นมันลื่น ไม่ละลายน้ำ สกัดจากพืช สัตว์ แร่บางชนิด เช่น ถ่านหิน, หรือที่สูบขึ้นมาจากแหล่งกำเนิด, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น น้ำมันใส่ผม. (อ. oil).
น้ำมันก๊าด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-กอ-ไก่-ไม้-ตรี-สะ-หระ-อา-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันชนิดหนึ่งที่ใช้ตามตะเกียง.	น้ำมันก๊าด น. นํ้ามันชนิดหนึ่งที่ใช้ตามตะเกียง.
น้ำมันขี้โล้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ขอ-ไข่-สะ-หระ-อี-ไม้-โท-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ไม้-โท	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำมันที่เป็นขี้ตะกอน.	น้ำมันขี้โล้ น. น้ำมันที่เป็นขี้ตะกอน.
น้ำมันเขียว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-ขอ-ไข่-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันชนิดหนึ่ง สีเขียวแกมนํ้าเงิน มีกลิ่นหอมฉุนคล้ายการบูร กลั่นได้จากใบของต้นเสม็ด ใช้สําหรับทา นวด แก้เคล็ดบวมได้.	น้ำมันเขียว น. นํ้ามันชนิดหนึ่ง สีเขียวแกมนํ้าเงิน มีกลิ่นหอมฉุนคล้ายการบูร กลั่นได้จากใบของต้นเสม็ด ใช้สําหรับทา นวด แก้เคล็ดบวมได้.
น้ำมันเครื่อง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันประเภทหนึ่ง มีลักษณะค่อนข้างข้น ใช้สําหรับหล่อลื่นเพื่อลดความเสียดทานระหว่างผิวโลหะ, ใช้ผสมกับนํ้ามันเบนซินเป็นนํ้ามันเชื้อเพลิงสําหรับเครื่องยนต์เบนซินชนิด ๒ จังหวะก็ได้, นํ้ามันหล่อลื่น ก็เรียก.	น้ำมันเครื่อง น. นํ้ามันประเภทหนึ่ง มีลักษณะค่อนข้างข้น ใช้สําหรับหล่อลื่นเพื่อลดความเสียดทานระหว่างผิวโลหะ, ใช้ผสมกับนํ้ามันเบนซินเป็นนํ้ามันเชื้อเพลิงสําหรับเครื่องยนต์เบนซินชนิด ๒ จังหวะก็ได้, นํ้ามันหล่อลื่น ก็เรียก.
น้ำมันจันทน์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-จอ-จาน-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่กลั่นจากไม้จันทน์ มีกลิ่นหอม.	น้ำมันจันทน์ น. นํ้ามันที่กลั่นจากไม้จันทน์ มีกลิ่นหอม.
น้ำมันโซลา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สะ-หระ-โอ-ซอ-โซ่-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันดีเซล.	น้ำมันโซลา น. นํ้ามันดีเซล.
น้ำมันดิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวลักษณะข้น สีเข้มจนดํา ได้จากการกลั่นทําลายไม้หรือถ่านหิน ใช้ทารักษาเนื้อไม้หรือกันปลวกและแมลงเป็นต้น เมื่อนําไปกลั่นโดยใช้อุณหภูมิให้เหมาะสม จะได้สารอื่น ๆ ที่มีประโยชน์อีกมาก.	น้ำมันดิน น. ของเหลวลักษณะข้น สีเข้มจนดํา ได้จากการกลั่นทําลายไม้หรือถ่านหิน ใช้ทารักษาเนื้อไม้หรือกันปลวกและแมลงเป็นต้น เมื่อนําไปกลั่นโดยใช้อุณหภูมิให้เหมาะสม จะได้สารอื่น ๆ ที่มีประโยชน์อีกมาก.
น้ำมันดิบ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่สกัดหรือสูบขึ้นมาจากแหล่งกําเนิด และยังมิได้ทําให้บริสุทธิ์หรือยังมิได้นําไปกลั่นแยกออกเป็นส่วน ๆ.	น้ำมันดิบ น. นํ้ามันที่สกัดหรือสูบขึ้นมาจากแหล่งกําเนิด และยังมิได้ทําให้บริสุทธิ์หรือยังมิได้นําไปกลั่นแยกออกเป็นส่วน ๆ.
น้ำมันดีเซล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี-สะ-หระ-เอ-ซอ-โซ่-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงในเครื่องยนต์ดีเซลชนิดหมุนเร็ว, นํ้ามันโซลา ก็เรียก.	น้ำมันดีเซล น. นํ้ามันที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงในเครื่องยนต์ดีเซลชนิดหมุนเร็ว, นํ้ามันโซลา ก็เรียก.
น้ำมันตานี เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-สะ-หระ-อี	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันชนิดหนึ่ง ข้น ๆ ใช้ใส่ผม.	น้ำมันตานี น. นํ้ามันชนิดหนึ่ง ข้น ๆ ใช้ใส่ผม.
น้ำมันเตา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันเชื้อเพลิงชนิดหนึ่ง ใช้พ่นเข้าไปจุดเผาในเตาเพื่อให้ความร้อนแก่หม้อนํ้าเครื่องจักร.	น้ำมันเตา น. นํ้ามันเชื้อเพลิงชนิดหนึ่ง ใช้พ่นเข้าไปจุดเผาในเตาเพื่อให้ความร้อนแก่หม้อนํ้าเครื่องจักร.
น้ำมันเบนซิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-บอ-ไบ-ไม้-นอ-หนู-ซอ-โซ่-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันเชื้อเพลิงชนิดหนึ่ง นําไปใช้โดยทําให้ไอของนํ้ามันผสมกับอากาศเข้าไปจุดระเบิดด้วยประกายไฟฟ้าจากหัวเทียนในเครื่องจักรกลชนิดเผาไหม้ภายใน.	น้ำมันเบนซิน น. นํ้ามันเชื้อเพลิงชนิดหนึ่ง นําไปใช้โดยทําให้ไอของนํ้ามันผสมกับอากาศเข้าไปจุดระเบิดด้วยประกายไฟฟ้าจากหัวเทียนในเครื่องจักรกลชนิดเผาไหม้ภายใน.
น้ำมันพราย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-พอ-พาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่ได้จากการลนปลายคางศพหญิงที่ตายทั้งกลม เชื่อว่าดีดใส่ผู้หญิง ทําให้ผู้หญิงหลงรัก.	น้ำมันพราย น. นํ้ามันที่ได้จากการลนปลายคางศพหญิงที่ตายทั้งกลม เชื่อว่าดีดใส่ผู้หญิง ทําให้ผู้หญิงหลงรัก.
น้ำมันมนตร์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-มอ-ม้า-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.	น้ำมันมนตร์ น. นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.
น้ำมันยาง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่ได้จากต้นยาง ใช้ทาเรือ ทาบ้าน หรือผสมกับชันใช้ยาเรือได้.	น้ำมันยาง น. นํ้ามันที่ได้จากต้นยาง ใช้ทาเรือ ทาบ้าน หรือผสมกับชันใช้ยาเรือได้.
น้ำมันระกำ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อำ	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันระเหยง่ายชนิดหนึ่ง กลิ่นหอมฉุน กลั่นได้จากไม้ล้มลุกชนิด Gaultheria procumbens L. ในวงศ์ Ericaceae ใช้ทานวดแก้เคล็ดบวม และใช้เป็นสารแต่งกลิ่นได้.	น้ำมันระกำ น. นํ้ามันระเหยง่ายชนิดหนึ่ง กลิ่นหอมฉุน กลั่นได้จากไม้ล้มลุกชนิด Gaultheria procumbens L. ในวงศ์ Ericaceae ใช้ทานวดแก้เคล็ดบวม และใช้เป็นสารแต่งกลิ่นได้.
น้ำมันลินสีด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำมันที่ได้จากเมล็ดของต้นแฟลกซ์.	น้ำมันลินสีด น. น้ำมันที่ได้จากเมล็ดของต้นแฟลกซ์.
น้ำมันสลัด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สอ-เสือ-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่ได้จากพืชบางชนิดเช่นมะกอก ใช้คลุกกับส่วนผสมอื่น ๆ เพื่อปรุงรสและกลิ่นในการทำสลัด.	น้ำมันสลัด น. นํ้ามันที่ได้จากพืชบางชนิดเช่นมะกอก ใช้คลุกกับส่วนผสมอื่น ๆ เพื่อปรุงรสและกลิ่นในการทำสลัด.
น้ำมันหม่อง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-หอ-หีบ-มอ-ม้า-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ยาที่ใช้ทาบรรเทาอาการขัดยอก หรือความเจ็บปวดเนื่องจากแมลงกัดต่อยเป็นต้น, ยาหม่อง ก็เรียก.	น้ำมันหม่อง น. ยาที่ใช้ทาบรรเทาอาการขัดยอก หรือความเจ็บปวดเนื่องจากแมลงกัดต่อยเป็นต้น, ยาหม่อง ก็เรียก.
น้ำมันหล่อลื่น เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันเครื่อง.	น้ำมันหล่อลื่น น. นํ้ามันเครื่อง.
น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-มอ-ม้า-ดอ-เด็ก นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-ดอ-เด็ก-มอ-ม้า-ดอ-เด็ก-กอ-ไก่-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง ทีใครทีมัน.	น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา (สำ) ทีใครทีมัน.
น้ำมือ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทํา เช่น บํารุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.	น้ำมือ น. มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทํา เช่น บํารุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.
น้ำมูก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อู-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าเมือกที่ออกจากจมูก.	น้ำมูก น. นํ้าเมือกที่ออกจากจมูก.
น้ำเมา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ดื่มแล้วทําให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.	น้ำเมา น. นํ้าที่ดื่มแล้วทําให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.
น้ำย่อย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ยอ-ยัก-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวที่มีสารอินทรีย์บางชนิดสําหรับย่อยอาหาร เกิดในปาก กระเพาะ ลําไส้ ตับ และตับอ่อน.	น้ำย่อย น. ของเหลวที่มีสารอินทรีย์บางชนิดสําหรับย่อยอาหาร เกิดในปาก กระเพาะ ลําไส้ ตับ และตับอ่อน.
น้ำยา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทําด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ นํ้าพริก; สิ่งที่ประสมเป็นนํ้าสําหรับจิตรกรรมหรือระบายภาพ; นํ้าที่ผสมสารเคมีเพื่อใช้ในกิจการบางอย่าง เช่น นํ้ายาล้างรูป.	น้ำยา ๑ น. อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทําด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ นํ้าพริก; สิ่งที่ประสมเป็นนํ้าสําหรับจิตรกรรมหรือระบายภาพ; นํ้าที่ผสมสารเคมีเพื่อใช้ในกิจการบางอย่าง เช่น นํ้ายาล้างรูป.
น้ำยา เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำนาม หมายถึง ความสามารถในทางใดทางหนึ่ง (มักใช้ในทางตําหนิ) เช่น ไม่มีนํ้ายา หรือ หมดนํ้ายา หมายความว่า ไม่มีสติปัญญาความสามารถ หรือ หมดความสามารถ.	น้ำยา ๒ (ปาก) น. ความสามารถในทางใดทางหนึ่ง (มักใช้ในทางตําหนิ) เช่น ไม่มีนํ้ายา หรือ หมดนํ้ายา หมายความว่า ไม่มีสติปัญญาความสามารถ หรือ หมดความสามารถ.
น้ำยาเคมี เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-มอ-ม้า-สะ-หระ-อี	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวซึ่งมีสารเคมีละลายอยู่.	น้ำยาเคมี น. ของเหลวซึ่งมีสารเคมีละลายอยู่.
น้ำเย็นปลาตาย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-ไม้-ไต่-คู้-นอ-หนู-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง คําพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.	น้ำเย็นปลาตาย (สำ) น. คําพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.
น้ำร้อนปลาเป็น เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-รอ-เรือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-นอ-หนู-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-เอ-ปอ-ปลา-ไม้-ไต่-คู้-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง คําพูดที่ตรงไปตรงมาฟังไม่ไพเราะ เป็นการเตือนให้ระวังตัว แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าเย็นปลาตาย.	น้ำร้อนปลาเป็น (สำ) น. คําพูดที่ตรงไปตรงมาฟังไม่ไพเราะ เป็นการเตือนให้ระวังตัว แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าเย็นปลาตาย.
น้ำรัก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง ยางที่ได้จากไม้ต้นในสกุล Melanorrhoea และไม้พุ่มในสกุล Rhus วงศ์ Anacardiaceae ทําให้มีสีดําแล้วใช้ทาลงพื้นให้เหนียวเพื่อปิดทอง.	น้ำรัก น. ยางที่ได้จากไม้ต้นในสกุล Melanorrhoea และไม้พุ่มในสกุล Rhus วงศ์ Anacardiaceae ทําให้มีสีดําแล้วใช้ทาลงพื้นให้เหนียวเพื่อปิดทอง.
น้ำแร่ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-แอ-รอ-เรือ-ไม้-เอก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.	น้ำแร่ น. นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.
น้ำลง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าในทะเลและแม่นํ้าลําคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากนํ้าทะเลเป็นต้นที่มีระดับนํ้าตํ่าลง ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกตินํ้าจะลง ๒ ครั้ง และนํ้าลงครั้งแรกจะมีระดับตํ่ากว่าลงครั้งที่ ๒.	น้ำลง น. นํ้าในทะเลและแม่นํ้าลําคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากนํ้าทะเลเป็นต้นที่มีระดับนํ้าตํ่าลง ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกตินํ้าจะลง ๒ ครั้ง และนํ้าลงครั้งแรกจะมีระดับตํ่ากว่าลงครั้งที่ ๒.
น้ำลดตอผุด เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-ดอ-เด็ก-ตอ-เต่า-ออ-อ่าง-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อุ-ดอ-เด็ก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง เมื่อหมดอํานาจความชั่วที่ทําไว้ก็ปรากฏ.	น้ำลดตอผุด (สำ) เมื่อหมดอํานาจความชั่วที่ทําไว้ก็ปรากฏ.
น้ำลาย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่หลั่งออกมาจากต่อมนํ้าลายและต่อมเมือกในปากช่วยย่อยอาหารจําพวกแป้ง.	น้ำลาย น. นํ้าที่หลั่งออกมาจากต่อมนํ้าลายและต่อมเมือกในปากช่วยย่อยอาหารจําพวกแป้ง.
น้ำลายสอ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-สอ-เสือ-ออ-อ่าง	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากกินจนนํ้าลายสอ.	น้ำลายสอ (ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากกินจนนํ้าลายสอ.
น้ำลายหก, น้ำลายไหล น้ำลายหก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-หอ-หีบ-กอ-ไก่ น้ำลายไหล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-หอ-หีบ-ลอ-ลิง	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากได้จนนํ้าลายหก.	น้ำลายหก, น้ำลายไหล (ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากได้จนนํ้าลายหก.
น้ำเลี้ยง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อี-ไม้-โท-ยอ-ยัก-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวที่หล่อเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น นํ้าเลี้ยงลูกตา นํ้าเลี้ยงลําต้น.	น้ำเลี้ยง น. ของเหลวที่หล่อเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น นํ้าเลี้ยงลูกตา นํ้าเลี้ยงลําต้น.
น้ำวน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-วอ-แหวน-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในภูมิศาสตร์ เป็นคำนาม หมายถึง กระแสนํ้าไหลวนเป็นวงในทะเลหรือแม่นํ้า เกิดจากรูปร่างลักษณะของร่องนํ้าหรือเนื่องจากกระแสนํ้า ๒ สายไหลมาปะทะกัน.	น้ำวน (ภูมิ) น. กระแสนํ้าไหลวนเป็นวงในทะเลหรือแม่นํ้า เกิดจากรูปร่างลักษณะของร่องนํ้าหรือเนื่องจากกระแสนํ้า ๒ สายไหลมาปะทะกัน.
น้ำไว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง แสงของเพชรหรือพลอยที่พุ่งออกมาเร็วเมื่อเวลาถูกแสงไฟหรือแสงอาทิตย์.	น้ำไว น. แสงของเพชรหรือพลอยที่พุ่งออกมาเร็วเมื่อเวลาถูกแสงไฟหรือแสงอาทิตย์.
น้ำสต๊อก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-ไม้-ตรี-ออ-อ่าง-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำต้มกระดูกไก่ กระดูกหมู หรือเนื้อสัตว์ เป็นต้น ใส่เกลือเล็กน้อย เคี่ยวไฟอ่อน ๆ จนได้ที่ เคี่ยวครั้งหนึ่งเก็บไว้ได้หลายวัน ใช้ผสมในการปรุงอาหาร เช่น แกงจืด ซุป สตู หรืออาหารประเภทผัดผักต่าง ๆ เพื่อเพิ่มรสชาติให้ดียิ่งขึ้น.	น้ำสต๊อก น. น้ำต้มกระดูกไก่ กระดูกหมู หรือเนื้อสัตว์ เป็นต้น ใส่เกลือเล็กน้อย เคี่ยวไฟอ่อน ๆ จนได้ที่ เคี่ยวครั้งหนึ่งเก็บไว้ได้หลายวัน ใช้ผสมในการปรุงอาหาร เช่น แกงจืด ซุป สตู หรืออาหารประเภทผัดผักต่าง ๆ เพื่อเพิ่มรสชาติให้ดียิ่งขึ้น.
น้ำส้ม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-ไม้-โท-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าคั้นจากผลส้ม ใช้เป็นเครื่องดื่ม; นํ้าส้มสายชู.	น้ำส้ม น. นํ้าคั้นจากผลส้ม ใช้เป็นเครื่องดื่ม; นํ้าส้มสายชู.
น้ำส้มสายชู เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-ไม้-โท-มอ-ม้า-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อู	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวซึ่งมีกรดแอซีติกละลายอยู่ไม่เกินร้อยละ ๖ มีรสเปรี้ยว ใช้ปรุงอาหาร, นํ้าส้ม ก็เรียก.	น้ำส้มสายชู น. ของเหลวซึ่งมีกรดแอซีติกละลายอยู่ไม่เกินร้อยละ ๖ มีรสเปรี้ยว ใช้ปรุงอาหาร, นํ้าส้ม ก็เรียก.
น้ำสังข์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-งอ-งู-ขอ-ไข่-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าพระพุทธมนต์ที่หลั่งจากสังข์ในงานพิธีมงคล เช่นงานแต่งงาน.	น้ำสังข์ น. นํ้าพระพุทธมนต์ที่หลั่งจากสังข์ในงานพิธีมงคล เช่นงานแต่งงาน.
น้ำสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ไม้-เอก-งอ-งู-ฟอ-ฟัน-ไม้-โท-สะ-หระ-อา ปอ-ปลา-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ไม้-เอก-งอ-งู-ฝอ-ฝา-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน หมายถึง สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทําการอันใดที่เป็นสิ่งสําคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง ก็ว่า.	น้ำสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน (สำ) สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทําการอันใดที่เป็นสิ่งสําคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง ก็ว่า.
น้ำสาบาน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำศักดิ์สิทธิ์ เช่นน้ำพระพุทธมนต์ น้ำเทพมนตร์ หรือสุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมสาบานกรีดให้หยดลงแล้วดื่มประกอบกับคำปฏิญาณ เช่น พี่น้องร่วมน้ำสาบาน เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.	น้ำสาบาน น. น้ำศักดิ์สิทธิ์ เช่นน้ำพระพุทธมนต์ น้ำเทพมนตร์ หรือสุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมสาบานกรีดให้หยดลงแล้วดื่มประกอบกับคำปฏิญาณ เช่น พี่น้องร่วมน้ำสาบาน เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.
น้ำสุก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ต้มแล้ว.	น้ำสุก น. นํ้าที่ต้มแล้ว.
น้ำเสียง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง กระแสเสียง, คําพูด; โดยปริยายหมายถึงคําพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.	น้ำเสียง น. กระแสเสียง, คําพูด; โดยปริยายหมายถึงคําพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.
น้ำใสใจคอ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-สอ-เสือ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน-คอ-ควาย-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำใจที่แท้จริง (มักใช้ในทางดี) เช่น เขาเป็นคนมีน้ำใสใจคอโอบอ้อมอารี.	น้ำใสใจคอ น. น้ำใจที่แท้จริง (มักใช้ในทางดี) เช่น เขาเป็นคนมีน้ำใสใจคอโอบอ้อมอารี.
น้ำหนวก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-วอ-แหวน-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่อยู่ในช่องหูซึ่งมีอาการอักเสบ มีกลิ่นเหม็น อาจมีลักษณะใส เป็นมูกข้นหรือเป็นหนอง.	น้ำหนวก น. นํ้าที่อยู่ในช่องหูซึ่งมีอาการอักเสบ มีกลิ่นเหม็น อาจมีลักษณะใส เป็นมูกข้นหรือเป็นหนอง.
น้ำหนอง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.	น้ำหนอง น. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.
น้ำหนัก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสําคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐาน เป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ.	น้ำหนัก น. ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสําคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐาน เป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ.
น้ำหน้า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง หน้า (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น เป็นต้น) เช่น นํ้าหน้าอย่างนี้ทําไม่สําเร็จดอก เกลียดนํ้าหน้า ชังนํ้าหน้า; ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ และเป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง หมายถึง นํ้าตา เช่น นํ้าหน้าไล้กําลูน. ในวงเล็บ มาจาก มหาชาติคำหลวง ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๐ ทานกัณฑ์.	น้ำหน้า น. หน้า (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น เป็นต้น) เช่น นํ้าหน้าอย่างนี้ทําไม่สําเร็จดอก เกลียดนํ้าหน้า ชังนํ้าหน้า; (โบ; กลอน) นํ้าตา เช่น นํ้าหน้าไล้กําลูน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
น้ำหนึ่ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีคุณสมบัติสูงสุดและมีแสงแวววาวบริสุทธิ์ (ใช้แก่เพชร) เรียกว่า เพชรนํ้าหนึ่ง.	น้ำหนึ่ง ว. มีคุณสมบัติสูงสุดและมีแสงแวววาวบริสุทธิ์ (ใช้แก่เพชร) เรียกว่า เพชรนํ้าหนึ่ง.
น้ำหนึ่งใจเดียวกัน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน-สะ-หระ-เอ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-วอ-แหวน-กอ-ไก่-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีความคิดเห็นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.	น้ำหนึ่งใจเดียวกัน (สำ) ว. มีความคิดเห็นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
น้ำหมาก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าลายของผู้ที่กําลังเคี้ยวหมาก มีสีแดง.	น้ำหมาก น. นํ้าลายของผู้ที่กําลังเคี้ยวหมาก มีสีแดง.
น้ำหมึก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง น้ำที่ใช้ในการขีดเขียน ตามปรกติมีสีดำจัด จึงใช้เปรียบกับของดำว่า ดำเป็นน้ำหมึก, หมึก ก็ว่า.	น้ำหมึก น. น้ำที่ใช้ในการขีดเขียน ตามปรกติมีสีดำจัด จึงใช้เปรียบกับของดำว่า ดำเป็นน้ำหมึก, หมึก ก็ว่า.
น้ำหอม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-หอ-หีบ-ออ-อ่าง-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่กลั่นจากเครื่องหอม, นํ้าอบฝรั่ง ก็เรียก.	น้ำหอม น. นํ้าที่กลั่นจากเครื่องหอม, นํ้าอบฝรั่ง ก็เรียก.
น้ำเหลือง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ของเหลวที่ไหลมาจากเนื้อเยื่อของร่างกาย เข้าสู่หลอดนํ้าเหลือง, ของเหลวสีเหลืองใสที่ไหลออกมาทางแผล.	น้ำเหลือง น. ของเหลวที่ไหลมาจากเนื้อเยื่อของร่างกาย เข้าสู่หลอดนํ้าเหลือง, ของเหลวสีเหลืองใสที่ไหลออกมาทางแผล.
น้ำเหลืองน้ำตาล เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง กากนํ้าตาล.	น้ำเหลืองน้ำตาล น. กากนํ้าตาล.
น้ำไหลไฟดับ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ฟอ-ฟัน-ดอ-เด็ก-ไม้-หัน-อา-กาด-บอ-ไบ-ไม้	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).	น้ำไหลไฟดับ (ปาก) ว. เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).
น้ำอดน้ำทน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-ดอ-เด็ก-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ความอดทน.	น้ำอดน้ำทน น. ความอดทน.
น้ำอบ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่อบด้วยควันกํายานหรือเทียนอบ และปรุงด้วยเครื่องหอม.	น้ำอบ น. นํ้าที่อบด้วยควันกํายานหรือเทียนอบ และปรุงด้วยเครื่องหอม.
น้ำอบฝรั่ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-บอ-ไบ-ไม้-ฝอ-ฝา-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าหอม.	น้ำอบฝรั่ง น. นํ้าหอม.
น้ำอ่อน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่ละลายสบู่ได้ดี ให้ฟองได้ง่าย และไม่มีไคลสบู่เกิดขึ้น.	น้ำอ่อน น. นํ้าที่ละลายสบู่ได้ดี ให้ฟองได้ง่าย และไม่มีไคลสบู่เกิดขึ้น.
น้ำอ้อย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าหวานที่ได้จากต้นอ้อย, ถ้าทําเป็นแผ่นกลม ๆ เรียกว่า นํ้าอ้อยงบ, ถ้าทําเป็นผงละเอียดหรือจับกันเป็นก้อน ๆ สีนํ้าตาล เรียกว่า นํ้าตาลทรายแดง, หางนํ้าอ้อยที่ใช้เป็นเครื่องผสมสําหรับต้มกลั่นสุราหรือใช้ผสมปูนสอสําหรับการก่อสร้าง.	น้ำอ้อย น. นํ้าหวานที่ได้จากต้นอ้อย, ถ้าทําเป็นแผ่นกลม ๆ เรียกว่า นํ้าอ้อยงบ, ถ้าทําเป็นผงละเอียดหรือจับกันเป็นก้อน ๆ สีนํ้าตาล เรียกว่า นํ้าตาลทรายแดง, หางนํ้าอ้อยที่ใช้เป็นเครื่องผสมสําหรับต้มกลั่นสุราหรือใช้ผสมปูนสอสําหรับการก่อสร้าง.
น้ำอัดลม เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก-ลอ-ลิง-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าที่มีแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ละลายอยู่โดยใช้ความดัน อาจผสมนํ้าตาลหรือนํ้าผลไม้ ใช้เป็นเครื่องดื่ม.	น้ำอัดลม น. นํ้าที่มีแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ละลายอยู่โดยใช้ความดัน อาจผสมนํ้าตาลหรือนํ้าผลไม้ ใช้เป็นเครื่องดื่ม.
น้ำอาบงัว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ออ-อ่าง-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้-งอ-งู-ไม้-หัน-อา-กาด-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าฝนที่ตกชะดินไหลลงมา มีสีเหลืองเข้ม.	น้ำอาบงัว น. นํ้าฝนที่ตกชะดินไหลลงมา มีสีเหลืองเข้ม.
น้ำข้าว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ขอ-ไข่-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน ความหมายที่ ๑	ดูใน นํ้า เขียนว่า นอ-หนู-นิก-คะ-หิด-ไม้-โท-สะ-หระ-อา.	น้ำข้าว ๑ ดูใน นํ้า.
น้ำข้าว เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ขอ-ไข่-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน ความหมายที่ ๒	ดู เขยตาย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-ขอ-ไข่-ยอ-ยัก-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก.	น้ำข้าว ๒ ดู เขยตาย.
น้ำเงิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-งอ-งู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู ความหมายที่ ๑	ดูใน น้ำ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ.	น้ำเงิน ๑ ดูใน น้ำ.
น้ำเงิน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-งอ-งู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู ความหมายที่ ๒	ดู ชะโอน เขียนว่า ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-โอ-ออ-อ่าง-นอ-หนู.	น้ำเงิน ๒ ดู ชะโอน.
น้ำใจใคร่ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-คอ-ควาย-รอ-เรือ-ไม้-เอก	ดู กะทกรก เขียนว่า กอ-ไก่-สะ-หระ-อะ-ทอ-ทะ-หาน-กอ-ไก่-รอ-เรือ-กอ-ไก่ (๑).	น้ำใจใคร่ ดู กะทกรก (๑).
น้ำดอกไม้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท ความหมายที่ ๑	ดูใน นํ้า เขียนว่า นอ-หนู-นิก-คะ-หิด-ไม้-โท-สะ-หระ-อา.	น้ำดอกไม้ ๑ ดูใน นํ้า.
น้ำดอกไม้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง (๑) ชื่อชมพู่ชนิด Syzygium jambos (L.) Alston ในวงศ์ Myrtaceae ผลสุกสีเขียวอ่อนหรือเขียวอมเหลือง เนื้อบาง กลิ่นหอมเหมือนกุหลาบ. (๒) ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลยาว ดิบรสเปรี้ยวจัด สุกรสหวานหอม เมล็ดแบนมาก.	น้ำดอกไม้ ๒ น. (๑) ชื่อชมพู่ชนิด Syzygium jambos (L.) Alston ในวงศ์ Myrtaceae ผลสุกสีเขียวอ่อนหรือเขียวอมเหลือง เนื้อบาง กลิ่นหอมเหมือนกุหลาบ. (๒) ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลยาว ดิบรสเปรี้ยวจัด สุกรสหวานหอม เมล็ดแบนมาก.
น้ำดอกไม้ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท ความหมายที่ ๓	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Sphyraena วงศ์ Sphyraenidae ลําตัวค่อนข้างกลมยาว หัวแหลม คางล่างยื่น ปากกว้าง มีฟันคมแข็งแรง ตาโต เกล็ดเล็กบาง ขอบเรียบ มีครีบหลัง ๒ ตอน พื้นลําตัวมีสีแตกต่างกันแล้วแต่ชนิด แต่มักเป็นสีฟ้าเทา เช่น ชนิด S. forsteri หรือนํ้าตาลอมเหลือง เช่น ชนิด S. obtusata บ้างมีบั้งทอดขวางลําตัวเป็นระยะ ๆ เช่น ชนิด S. jello และ S. putnamiae บ้างก็มีจุดหรือแต้มดํา เช่น ชนิด S. barracuda ขนาดแตกต่างกันตั้งแต่ ๓๐–๑๕๐ เซนติเมตร, สาก ก็เรียก.	น้ำดอกไม้ ๓ น. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Sphyraena วงศ์ Sphyraenidae ลําตัวค่อนข้างกลมยาว หัวแหลม คางล่างยื่น ปากกว้าง มีฟันคมแข็งแรง ตาโต เกล็ดเล็กบาง ขอบเรียบ มีครีบหลัง ๒ ตอน พื้นลําตัวมีสีแตกต่างกันแล้วแต่ชนิด แต่มักเป็นสีฟ้าเทา เช่น ชนิด S. forsteri หรือนํ้าตาลอมเหลือง เช่น ชนิด S. obtusata บ้างมีบั้งทอดขวางลําตัวเป็นระยะ ๆ เช่น ชนิด S. jello และ S. putnamiae บ้างก็มีจุดหรือแต้มดํา เช่น ชนิด S. barracuda ขนาดแตกต่างกันตั้งแต่ ๓๐–๑๕๐ เซนติเมตร, สาก ก็เรียก.
น้ำดับไฟ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ดอ-เด็ก-ไม้-หัน-อา-กาด-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ฟอ-ฟัน	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อไม้เถา ๒ ชนิดในสกุล Gouania วงศ์ Rhamnaceae คือ ชนิด G. javanica Miq. ใบมีขนสีน้ำตาลแดง ดอกสีเขียวอ่อน และชนิด G. leptostachya DC. ใบเกลี้ยง ดอกสีขาวอมเขียว.	น้ำดับไฟ น. ชื่อไม้เถา ๒ ชนิดในสกุล Gouania วงศ์ Rhamnaceae คือ ชนิด G. javanica Miq. ใบมีขนสีน้ำตาลแดง ดอกสีเขียวอ่อน และชนิด G. leptostachya DC. ใบเกลี้ยง ดอกสีขาวอมเขียว.
น้ำตะกู, น้ำตะโก น้ำตะกู เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อะ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อู น้ำตะโก เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-โอ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง กระดาษที่มีสีเหลืองอย่างสีทองคํา นิยมนํามาใช้สลักปรุเป็นลวดลาย หรือใช้ทั้งแผ่นปิดตกแต่งสิ่งปลูกสร้างหรือครุภัณฑ์บางอย่างเป็นการชั่วคราว เรียกว่า กระดาษนํ้าตะกู หรือ กระดาษนํ้าตะโก.	น้ำตะกู, น้ำตะโก น. กระดาษที่มีสีเหลืองอย่างสีทองคํา นิยมนํามาใช้สลักปรุเป็นลวดลาย หรือใช้ทั้งแผ่นปิดตกแต่งสิ่งปลูกสร้างหรือครุภัณฑ์บางอย่างเป็นการชั่วคราว เรียกว่า กระดาษนํ้าตะกู หรือ กระดาษนํ้าตะโก.
น้ำตาลจีน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-จอ-จาน-สะ-หระ-อี-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. เดิมเรียก นํ้าตาลทรายจีน.	น้ำตาลจีน น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. เดิมเรียก นํ้าตาลทรายจีน.
น้ำเต้า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ตอ-เต่า-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง (๑) ชื่อไม้เถาล้มลุกชนิด Lagenaria siceraria Standl. ในวงศ์ Cucurbitaceae อยู่ในจําพวกฟักแฟง ดอกสีขาว ผลกินได้ เมื่อแก่แห้งใช้เป็นภาชนะได้; อวัยวะส่วนที่อยู่โคนงวงช้าง มีรูปโป่งคล้ายลูกนํ้าเต้า; ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง เล่นโดยเจ้ามือจะเป็นผู้ซัดหรือฝัดลูกบาศก์ซึ่งมี ๖ หน้า เขียนเป็นรูป นํ้าเต้า ปู ปลา เสือ ไก่ และกุ้ง ให้ลูกค้าแทง. (๒) โกฐนํ้าเต้า. ในวงเล็บ ดู โกฐนํ้าเต้า เขียนว่า สะ-หระ-โอ-กอ-ไก่-ถอ-ถาน-นอ-หนู-นิก-คะ-หิด-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-เอ-ตอ-เต่า-ไม้-โท-สะ-หระ-อา ที่ โกฐ เขียนว่า สะ-หระ-โอ-กอ-ไก่-ถอ-ถาน.	น้ำเต้า น. (๑) ชื่อไม้เถาล้มลุกชนิด Lagenaria siceraria Standl. ในวงศ์ Cucurbitaceae อยู่ในจําพวกฟักแฟง ดอกสีขาว ผลกินได้ เมื่อแก่แห้งใช้เป็นภาชนะได้; อวัยวะส่วนที่อยู่โคนงวงช้าง มีรูปโป่งคล้ายลูกนํ้าเต้า; ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง เล่นโดยเจ้ามือจะเป็นผู้ซัดหรือฝัดลูกบาศก์ซึ่งมี ๖ หน้า เขียนเป็นรูป นํ้าเต้า ปู ปลา เสือ ไก่ และกุ้ง ให้ลูกค้าแทง. (๒) โกฐนํ้าเต้า. (ดู โกฐนํ้าเต้า ที่ โกฐ).
น้ำไทย เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ทอ-ทะ-หาน-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งของชนิด Musa acuminata Colla ผลรูปรี เนื้อสีเหลืองส้ม รสหวาน.	น้ำไทย น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งของชนิด Musa acuminata Colla ผลรูปรี เนื้อสีเหลืองส้ม รสหวาน.
น้ำนมราชสีห์ เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-มอ-ม้า-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ชอ-ช้าง-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-หอ-หีบ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง (๑) กล้วยชนิดหนึ่ง ผลคล้ายกล้วยกรัน สุกรสหวานเย็น มีกลิ่นหอม. ในวงเล็บ มาจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๔๙๓. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Euphorbia วงศ์ Euphorbiaceae ใบออกตรงข้ามกัน ทุกส่วนมียางขาวคล้ายนํ้านม ใช้ทํายาได้ เช่น ชนิด E. hirta L. ต้นและใบมีขน.	น้ำนมราชสีห์ น. (๑) กล้วยชนิดหนึ่ง ผลคล้ายกล้วยกรัน สุกรสหวานเย็น มีกลิ่นหอม. (พจน. ๒๔๙๓). (๒) ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Euphorbia วงศ์ Euphorbiaceae ใบออกตรงข้ามกัน ทุกส่วนมียางขาวคล้ายนํ้านม ใช้ทํายาได้ เช่น ชนิด E. hirta L. ต้นและใบมีขน.
น้ำนอง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-ออ-อ่าง-งอ-งู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลวกหลายชนิดในหลายวงศ์ สีดําหรือนํ้าตาลแก่ อาศัยอยู่ใต้ดิน เมื่อมีนํ้านองเกิดตะไคร่ขึ้น พอนํ้าลดจะเดินแถวมาเก็บตะไคร่ไปเลี้ยงลูกซึ่งบางครั้งอาจจะทํางานกันทั้งคืน จึงเห็นตัวเฉพาะในเวลานํ้านอง เช่น ชนิด Hospitalitermes monoceros, H. asahinai, H. birmanicus ในวงศ์ Termitidae.	น้ำนอง ๑ น. ชื่อปลวกหลายชนิดในหลายวงศ์ สีดําหรือนํ้าตาลแก่ อาศัยอยู่ใต้ดิน เมื่อมีนํ้านองเกิดตะไคร่ขึ้น พอนํ้าลดจะเดินแถวมาเก็บตะไคร่ไปเลี้ยงลูกซึ่งบางครั้งอาจจะทํางานกันทั้งคืน จึงเห็นตัวเฉพาะในเวลานํ้านอง เช่น ชนิด Hospitalitermes monoceros, H. asahinai, H. birmanicus ในวงศ์ Termitidae.
น้ำนอง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-นอ-หนู-ออ-อ่าง-งอ-งู ความหมายที่ ๒	(๑) ดู กลึงกล่อม.(๒) ดู กําแพงเจ็ดชั้น เขียนว่า กอ-ไก่-นิก-คะ-หิด-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-แอ-พอ-พาน-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-จอ-จาน-ไม้-ไต่-คู้-ดอ-เด็ก-ชอ-ช้าง-ไม้-หัน-อา-กาด-ไม้-โท-นอ-หนู ความหมายที่ ๒ (๒).	น้ำนอง ๒ (๑) ดู กลึงกล่อม.(๒) ดู กําแพงเจ็ดชั้น ๒ (๒).
น้ำผึ้ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อึ-ไม้-โท-งอ-งู ความหมายที่ ๑	ดูใน นํ้า เขียนว่า นอ-หนู-นิก-คะ-หิด-ไม้-โท-สะ-หระ-อา.	น้ำผึ้ง ๑ ดูใน นํ้า.
น้ำผึ้ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อึ-ไม้-โท-งอ-งู ความหมายที่ ๒	ดู รวงผึ้ง เขียนว่า รอ-เรือ-วอ-แหวน-งอ-งู-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อึ-ไม้-โท-งอ-งู ความหมายที่ ๒.	น้ำผึ้ง ๒ ดู รวงผึ้ง ๒.
น้ำผึ้ง เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อึ-ไม้-โท-งอ-งู ความหมายที่ ๓	ดู รากกล้วย เขียนว่า รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-กอ-ไก่-ลอ-ลิง-ไม้-โท-วอ-แหวน-ยอ-ยัก.	น้ำผึ้ง ๓ ดู รากกล้วย.
น้ำมันสน เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-สอ-เสือ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันระเหยง่ายที่ได้จากการกลั่นยางสนเขา.	น้ำมันสน น. นํ้ามันระเหยง่ายที่ได้จากการกลั่นยางสนเขา.
น้ำละว้า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อะ-วอ-แหวน-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	ดู นํ้าว้า เขียนว่า นอ-หนู-นิก-คะ-หิด-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-ไม้-โท-สะ-หระ-อา.	น้ำละว้า ดู นํ้าว้า.
น้ำว้า เขียนว่า นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อำ-วอ-แหวน-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี, นํ้าละว้า ก็เรียก, พายัพเรียก กะลิอ่อง หรือ มะลิอ่อง, เชียงใหม่เรียก กล้วยใต้.	น้ำว้า น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี, นํ้าละว้า ก็เรียก, พายัพเรียก กะลิอ่อง หรือ มะลิอ่อง, เชียงใหม่เรียก กล้วยใต้.
นิ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ หมายถึง ใช้เสริมคําให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สํานักนิ.	นิ (โบ) ใช้เสริมคําให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สํานักนิ.
นิกเกิล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-สะ-หระ-เอ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๒๘ สัญลักษณ์ Ni เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเงิน หลอมละลายที่ ๑๔๕๓°ซ. ใช้ประโยชน์นําไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ชุบฉาบผิวโลหะอื่นเป็นต้น. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nickel เขียนว่า เอ็น-ไอ-ซี-เค-อี-แอล.	นิกเกิล น. ธาตุลําดับที่ ๒๘ สัญลักษณ์ Ni เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเงิน หลอมละลายที่ ๑๔๕๓°ซ. ใช้ประโยชน์นําไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ชุบฉาบผิวโลหะอื่นเป็นต้น. (อ. nickel).
นิกขะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-สะ-หระ-อะ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ลิ่ม, แท่ง; ชื่อมาตรานํ้าหนักของเงินอินเดีย ๕ สุวัณณะ เป็น ๑ นิกขะ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิกขะ (แบบ) น. ลิ่ม, แท่ง; ชื่อมาตรานํ้าหนักของเงินอินเดีย ๕ สุวัณณะ เป็น ๑ นิกขะ. (ป.).
นิกขันต์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง ออกไป, พ้นไป, จากไป. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิกขันต์ (แบบ) ก. ออกไป, พ้นไป, จากไป. (ป.).
นิกร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ	[–กอน] เป็นคำนาม หมายถึง หมู่, พวก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิกร [–กอน] น. หมู่, พวก. (ป.).
นิกรอยด์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก-ดอ-เด็ก-ทัน-ทะ-คาด	[–กฺรอย] เป็นคำนาม หมายถึง ชนชาติผิวดํา มีลักษณะผิวดํา ผมหยิก ปากหนา. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ Negroid เขียนว่า เอ็น-อี-จี-อา-โอ-ไอ-ดี.	นิกรอยด์ [–กฺรอย] น. ชนชาติผิวดํา มีลักษณะผิวดํา ผมหยิก ปากหนา. (อ. Negroid).
นิกาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง หมู่, พวก, หมวด, ใช้เกี่ยวกับศาสนา ในกรณีเช่นคณะนักบวชในศาสนาเดียวกัน ที่แยกออกไปเป็นพวก ๆ เช่น มหานิกาย ธรรมยุติกนิกาย นิกายโรมันคาทอลิก นิกายโปรเตสแตนต์; เรียกคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกที่แยกออกเป็น ๕ หมวดใหญ่ คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตนิกาย อังคุตรนิกาย ขุทกนิกาย. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิกาย น. หมู่, พวก, หมวด, ใช้เกี่ยวกับศาสนา ในกรณีเช่นคณะนักบวชในศาสนาเดียวกัน ที่แยกออกไปเป็นพวก ๆ เช่น มหานิกาย ธรรมยุติกนิกาย นิกายโรมันคาทอลิก นิกายโปรเตสแตนต์; เรียกคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกที่แยกออกเป็น ๕ หมวดใหญ่ คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตนิกาย อังคุตรนิกาย ขุทกนิกาย. (ป., ส.).
นิคม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง หมู่บ้านขนาดใหญ่, ถิ่นฐานหรือชุมชนที่เกิดขึ้นจากการตั้งหลักแหล่ง, หมู่บ้านใหญ่หรือตำบลที่ประชาชนเข้าไปตั้งถิ่นฐานอยู่เพื่อประกอบอาชีพเป็นหลักฐาน เช่น นิคมสร้างตนเอง นิคมอุตสาหกรรม. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาอังกฤษ settlement เขียนว่า เอส-อี-ที-ที-แอล-อี-เอ็ม-อี-เอ็น-ที.	นิคม ๑ น. หมู่บ้านขนาดใหญ่, ถิ่นฐานหรือชุมชนที่เกิดขึ้นจากการตั้งหลักแหล่ง, หมู่บ้านใหญ่หรือตำบลที่ประชาชนเข้าไปตั้งถิ่นฐานอยู่เพื่อประกอบอาชีพเป็นหลักฐาน เช่น นิคมสร้างตนเอง นิคมอุตสาหกรรม. (ป.; อ. settlement).
นิคมที่ดิน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ที่ดินที่รัฐจัดสรรให้ประชากรอพยพครอบครัวเข้าไปตั้งถิ่นฐานเพื่อประกอบอาชีพและอยู่อาศัยอย่างเป็นระเบียบ โดยมีการวางแผนเพื่อพัฒนาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ สังคม และวิชาชีพ รวมทั้งบริการสาธารณูปโภคต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้า.	นิคมที่ดิน น. ที่ดินที่รัฐจัดสรรให้ประชากรอพยพครอบครัวเข้าไปตั้งถิ่นฐานเพื่อประกอบอาชีพและอยู่อาศัยอย่างเป็นระเบียบ โดยมีการวางแผนเพื่อพัฒนาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ สังคม และวิชาชีพ รวมทั้งบริการสาธารณูปโภคต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้า.
นิคมสร้างตนเอง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า-สอ-เสือ-รอ-เรือ-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-งอ-งู-ตอ-เต่า-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-ออ-อ่าง-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น.	นิคมสร้างตนเอง (กฎ) น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น.
นิคมสหกรณ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า-สอ-เสือ-หอ-หีบ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-นอ-เนน-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง บริเวณที่ดินที่รัฐนํามาจัดสรรให้ราษฎรที่ประกอบอาชีพทางการเกษตร แต่ขาดแคลนที่ดินทํากิน ได้มีที่ดินทํากินในขนาดที่เหมาะสม โดยให้ราษฎรเหล่านั้นรวมตัวกันจัดตั้งสหกรณ์ขึ้น.	นิคมสหกรณ์ (กฎ) น. บริเวณที่ดินที่รัฐนํามาจัดสรรให้ราษฎรที่ประกอบอาชีพทางการเกษตร แต่ขาดแคลนที่ดินทํากิน ได้มีที่ดินทํากินในขนาดที่เหมาะสม โดยให้ราษฎรเหล่านั้นรวมตัวกันจัดตั้งสหกรณ์ขึ้น.
นิคมอุตสาหกรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า-ออ-อ่าง-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-หอ-หีบ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง เขตอุตสาหกรรมทั่วไปหรือเขตอุตสาหกรรมส่งออก.	นิคมอุตสาหกรรม (กฎ) น. เขตอุตสาหกรรมทั่วไปหรือเขตอุตสาหกรรมส่งออก.
นิคม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-มอ-ม้า ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง คําประพันธ์ที่กล่าวย่อและซํ้าความเดิมเพื่อให้ผู้ฟังจําง่าย.	นิคม ๒ น. คําประพันธ์ที่กล่าวย่อและซํ้าความเดิมเพื่อให้ผู้ฟังจําง่าย.
นิครนถ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-นอ-หนู-ถอ-ถุง-ทัน-ทะ-คาด	[–คฺรน] เป็นคำนาม หมายถึง นักบวชนอกพระพุทธศาสนา. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺคฺรนฺถ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-รอ-เรือ-นอ-หนู-พิน-ทุ-ถอ-ถุง และมาจากภาษาบาลี นิคณฺ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-นอ-เนน-พิน-ทุ-ถอ-ถาน ว่า ผู้ปราศจากเครื่องผูกหรือเครื่องร้อยรัดทั้งมวล .	นิครนถ์ [–คฺรน] น. นักบวชนอกพระพุทธศาสนา. (ส. นิรฺคฺรนฺถ; ป. นิคณฺ ว่า ผู้ปราศจากเครื่องผูกหรือเครื่องร้อยรัดทั้งมวล).
นิคห–, นิคหะ นิคห– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-หอ-หีบ นิคหะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-หอ-หีบ-สะ-หระ-อะ	[นิกคะหะ–, นิกคะหะ] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การข่ม, การปราบปราม. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิคฺคห เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-คอ-ควาย-หอ-หีบ.	นิคห–, นิคหะ [นิกคะหะ–, นิกคะหะ] (แบบ) น. การข่ม, การปราบปราม. (ป. นิคฺคห).
นิคหกรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-หอ-หีบ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อกรรมที่สงฆ์ทําแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิคฺคหกมฺม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-คอ-ควาย-หอ-หีบ-กอ-ไก่-มอ-ม้า-พิน-ทุ-มอ-ม้า.	นิคหกรรม น. ชื่อกรรมที่สงฆ์ทําแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. (ป. นิคฺคหกมฺม).
นิคหิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-หอ-หีบ-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	[นิกคะหิด] ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ ° ในภาษาบาลีและสันสกฤตมีเสียงอ่านเหมือนตัว ง และ ม สะกด ในภาษาไทยก็อนุโลมใช้ตาม เช่น จํหัน อ่านว่า จังหัน ชุํนุํ อ่านว่า ชุมนุม, นฤคหิต หรือ หยาดนํ้าค้าง ก็เรียก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิคฺคหีต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-คอ-ควาย-หอ-หีบ-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า และมาจากภาษาสันสกฤต นิคฺฤหีต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-รอ-รึ-หอ-หีบ-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า.	นิคหิต [นิกคะหิด] (โบ) น. ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ ° ในภาษาบาลีและสันสกฤตมีเสียงอ่านเหมือนตัว ง และ ม สะกด ในภาษาไทยก็อนุโลมใช้ตาม เช่น จํหัน อ่านว่า จังหัน ชุํนุํ อ่านว่า ชุมนุม, นฤคหิต หรือ หยาดนํ้าค้าง ก็เรียก. (ป. นิคฺคหีต; ส. นิคฺฤหีต).
นิคาลัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง ตาย เช่น ทราบว่าพี่กับบิดานิคาลัย. ในวงเล็บ มาจาก พระอภัยมณีคำกลอน ของ สุนทรภู่ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗.	นิคาลัย (กลอน) ก. ตาย เช่น ทราบว่าพี่กับบิดานิคาลัย. (อภัย).
นิคาหก, นิคาหก– นิคาหก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อา-หอ-หีบ-กอ-ไก่ นิคาหก– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อา-หอ-หีบ-กอ-ไก่	[–หก, –หะกะ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ผู้ใช้วาจาหยาบ เช่น ผู้เป็นยาจกทลิทเชษฐชาติเชื้อนิคาหกพราหมณ์. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน กัณฑ์ชูชก ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิคฺคาหก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อา-หอ-หีบ-กอ-ไก่ ว่า ผู้ข่มขู่ .	นิคาหก, นิคาหก– [–หก, –หะกะ–] ว. ผู้ใช้วาจาหยาบ เช่น ผู้เป็นยาจกทลิทเชษฐชาติเชื้อนิคาหกพราหมณ์. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป. นิคฺคาหก ว่า ผู้ข่มขู่).
นิเคราะห์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-อะ-หอ-หีบ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นิคหะ, การข่ม, การปราบปราม. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิคฺรห เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-รอ-เรือ-หอ-หีบ และมาจากภาษาบาลี นิคฺคห เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-คอ-ควาย-พิน-ทุ-คอ-ควาย-หอ-หีบ.	นิเคราะห์ น. นิคหะ, การข่ม, การปราบปราม. (ส. นิคฺรห; ป. นิคฺคห).
นิโคติน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-คอ-ควาย-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง สารประกอบอินทรีย์ประเภทแอลคาลอยด์ มีสูตร C10H14N2 ลักษณะเป็นของเหลวข้น มีขีดเดือด ๒๔๗°ซ. เป็นพิษอย่างแรง มีปรากฏอยู่ในใบยาสูบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nicotine เขียนว่า เอ็น-ไอ-ซี-โอ-ที-ไอ-เอ็น-อี.	นิโคติน น. สารประกอบอินทรีย์ประเภทแอลคาลอยด์ มีสูตร C10H14N2 ลักษณะเป็นของเหลวข้น มีขีดเดือด ๒๔๗°ซ. เป็นพิษอย่างแรง มีปรากฏอยู่ในใบยาสูบ. (อ. nicotine).
นิโครธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-ทอ-ทง	[–โคฺรด] เป็นคำนาม หมายถึง ต้นไทร. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิโครธ [–โคฺรด] น. ต้นไทร. (ป.).
นิโครม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-คอ-ควาย-รอ-เรือ-มอ-ม้า	[–โคฺรม] เป็นคำนาม หมายถึง โลหะเจือชนิดหนึ่งซึ่งประกอบด้วยโครเมียมและนิกเกิล ใช้ประโยชน์นําไปทําเป็นเส้นลวดในอุปกรณ์ไฟฟ้าเพราะมีความต้านทานสูง และทนทานต่อความร้อนได้ดีมาก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nichrome เขียนว่า เอ็น-ไอ-ซี-เอช-อา-โอ-เอ็ม-อี.	นิโครม [–โคฺรม] น. โลหะเจือชนิดหนึ่งซึ่งประกอบด้วยโครเมียมและนิกเกิล ใช้ประโยชน์นําไปทําเป็นเส้นลวดในอุปกรณ์ไฟฟ้าเพราะมีความต้านทานสูง และทนทานต่อความร้อนได้ดีมาก. (อ. nichrome).
นิง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำนาม หมายถึง ลูกชายคนที่ ๑๑, นึง ก็ว่า.	นิง (โบ) น. ลูกชายคนที่ ๑๑, นึง ก็ว่า.
นิ่ง, นิ่ง ๆ นิ่ง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู นิ่ง ๆ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู ไม้-ยะ-มก	เป็นคำกริยา หมายถึง เฉย, ไม่กระดุกกระดิก, ไม่เคลื่อนไหว, เช่น นอนนิ่ง นํ้านิ่ง นั่งนิ่ง ๆ, เงียบ, ไม่ส่งเสียง, เช่น นิ่งเสีย อย่าร้อง, ไม่พูดจา เช่น ถามแล้วนิ่ง, ไม่แพร่งพราย เช่น รู้แล้วนิ่งเสีย.	นิ่ง, นิ่ง ๆ ก. เฉย, ไม่กระดุกกระดิก, ไม่เคลื่อนไหว, เช่น นอนนิ่ง นํ้านิ่ง นั่งนิ่ง ๆ, เงียบ, ไม่ส่งเสียง, เช่น นิ่งเสีย อย่าร้อง, ไม่พูดจา เช่น ถามแล้วนิ่ง, ไม่แพร่งพราย เช่น รู้แล้วนิ่งเสีย.
นิ่งเงียบ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-งอ-งู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง นิ่งอยู่ไม่พูดอะไร.	นิ่งเงียบ ว. นิ่งอยู่ไม่พูดอะไร.
นิ่งเฉย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-ฉอ-ฉิ่ง-ยอ-ยัก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เฉยอยู่ไม่พูดไม่ทําอะไร.	นิ่งเฉย ว. เฉยอยู่ไม่พูดไม่ทําอะไร.
นิ่งแน่ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, แน่นิ่ง ก็ว่า.	นิ่งแน่ ว. อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, แน่นิ่ง ก็ว่า.
นิจ ๑, นิจ– นิจ ความหมายที่ ๑ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน นิจ– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน	[นิด, นิดจะ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิจ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิจฺจ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน-พิน-ทุ-จอ-จาน และมาจากภาษาสันสกฤต นิตฺย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ยอ-ยัก.	นิจ ๑, นิจ– [นิด, นิดจะ–] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิจ. (ป. นิจฺจ; ส. นิตฺย).
นิจศีล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อี-ลอ-ลิง	[นิดจะสีน] เป็นคำนาม หมายถึง ศีลที่ควรรักษาเป็นนิจ ได้แก่ ศีล ๕. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เป็นปรกติเสมอไป, มักใช้ว่า เป็นนิจศีล. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิจฺจสีล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน-พิน-ทุ-จอ-จาน-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ลอ-ลิง.	นิจศีล [นิดจะสีน] น. ศีลที่ควรรักษาเป็นนิจ ได้แก่ ศีล ๕. ว. เป็นปรกติเสมอไป, มักใช้ว่า เป็นนิจศีล. (ป. นิจฺจสีล).
นิจ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน ความหมายที่ ๒	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ตํ่า (คู่กับ อุจ ว่า สูง) ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ เช่นว่า พระอาทิตย์ขึ้นอุจในเดือนเมษายน และตกนิจในเดือนตุลาคม. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นีจ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-จอ-จาน.	นิจ ๒ ว. ตํ่า (คู่กับ อุจ ว่า สูง) ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ เช่นว่า พระอาทิตย์ขึ้นอุจในเดือนเมษายน และตกนิจในเดือนตุลาคม. (ป. นีจ).
นิด เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เล็ก, น้อย.	นิด ว. เล็ก, น้อย.
นิดเดียว เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-เอ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-วอ-แหวน	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เล็กเหลือเกิน, น้อยเหลือเกิน.	นิดเดียว ว. เล็กเหลือเกิน, น้อยเหลือเกิน.
นิดหน่อย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก-หอ-หีบ-นอ-หนู-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มาก, เล็กน้อย.	นิดหน่อย ว. ไม่มาก, เล็กน้อย.
นิดหนึ่ง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก-หอ-หีบ-นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง หน่อยหนึ่ง.	นิดหนึ่ง ว. หน่อยหนึ่ง.
นิตย– ๑, นิตย์ นิตย– ความหมายที่ ๑ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก นิตย์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-ทัน-ทะ-คาด	[นิดตะยะ–, นิด] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิจฺจ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-จอ-จาน-พิน-ทุ-จอ-จาน.	นิตย– ๑, นิตย์ [นิดตะยะ–, นิด] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์. (ส.; ป. นิจฺจ).
นิตยทาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง การให้ทานทุกวัน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิตยทาน น. การให้ทานทุกวัน. (ส.).
นิตยภัต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-พอ-สำ-เพา-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า	เป็นคำนาม หมายถึง อาหารหรือค่าอาหารที่ถวายภิกษุสามเณรเป็นนิตย์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิตฺย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ยอ-ยัก + ภาษาบาลี ภตฺต เขียนว่า พอ-สำ-เพา-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า .	นิตยภัต น. อาหารหรือค่าอาหารที่ถวายภิกษุสามเณรเป็นนิตย์. (ส. นิตฺย + ป. ภตฺต).
นิตยสาร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง หนังสือพิมพ์ที่ออกเป็นรายคาบ เช่น นิตยสารรายสัปดาห์ นิตยสารรายเดือน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิตยสาร น. หนังสือพิมพ์ที่ออกเป็นรายคาบ เช่น นิตยสารรายสัปดาห์ นิตยสารรายเดือน. (ส.).
นิตย– เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก ความหมายที่ ๒	[นิดตะยะ–] เป็นคำนาม หมายถึง นิติ เช่น ผู้ชํานินิตยสาตรไสย. ในวงเล็บ มาจาก หนังสือลิลิตตะเลงพ่าย แบบเรียนกวีนิพนธ์. (แผลงมาจาก นิติ).	นิตย– ๒ [นิดตะยะ–] น. นิติ เช่น ผู้ชํานินิตยสาตรไสย. (ตะเลงพ่าย). (แผลงมาจาก นิติ).
นิติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	[นิ–ติ, นิด] เป็นคำนาม หมายถึง นีติ, กฎหมาย, กฎปฏิบัติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นีติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	นิติ [นิ–ติ, นิด] น. นีติ, กฎหมาย, กฎปฏิบัติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. (ป., ส. นีติ).
นิติกร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อตําแหน่งผู้มีหน้าที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับกฎหมาย.	นิติกร น. ชื่อตําแหน่งผู้มีหน้าที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับกฎหมาย.
นิติกรณ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-นอ-เนน-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง การรับรองของเจ้าพนักงานว่าเป็นตราสารที่ถูกต้องตามกฎหมาย. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ legalization เขียนว่า แอล-อี-จี-เอ-แอล-ไอ-แซด-เอ-ที-ไอ-โอ-เอ็น.	นิติกรณ์ (กฎ) น. การรับรองของเจ้าพนักงานว่าเป็นตราสารที่ถูกต้องตามกฎหมาย. (อ. legalization).
นิติกรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง การใด ๆ อันทําลงโดยชอบด้วยกฎหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ.	นิติกรรม (กฎ) น. การใด ๆ อันทําลงโดยชอบด้วยกฎหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ.
นิติกรรมอำพราง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-ออ-อ่าง-สะ-หระ-อำ-พอ-พาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง นิติกรรมอันหนึ่งที่ทำขึ้นด้วยเจตนาลวง เพื่อปิดบังนิติกรรมอีกอันหนึ่งที่ทำขึ้นด้วยเจตนาอันแท้จริง ซึ่งกฎหมายให้บังคับตามกฎหมายเกี่ยวกับนิติกรรมที่ถูกอำพรางนั้น.	นิติกรรมอำพราง (กฎ) น. นิติกรรมอันหนึ่งที่ทำขึ้นด้วยเจตนาลวง เพื่อปิดบังนิติกรรมอีกอันหนึ่งที่ทำขึ้นด้วยเจตนาอันแท้จริง ซึ่งกฎหมายให้บังคับตามกฎหมายเกี่ยวกับนิติกรรมที่ถูกอำพรางนั้น.
นิติการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง สายงานที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานทางกฎหมาย.	นิติการ น. สายงานที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานทางกฎหมาย.
นิติการณ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ-นอ-เนน-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย และเป็นคำโบราณ เป็นคำนาม หมายถึง เหตุการณ์หรือการเป็นไป ซึ่งมีผลตามกฎหมาย, ปัจจุบันใช้ว่า นิติเหตุ.	นิติการณ์ (กฎ; โบ) น. เหตุการณ์หรือการเป็นไป ซึ่งมีผลตามกฎหมาย, ปัจจุบันใช้ว่า นิติเหตุ.
นิติธรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทง-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง หลักพื้นฐานแห่งกฎหมาย.	นิติธรรม น. หลักพื้นฐานแห่งกฎหมาย.
นิตินัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง ความหมายตามกฎหมาย (ล. de jure), ต่างกับ พฤตินัย คือ ความหมายตามข้อเท็จจริง (ล. de facto).	นิตินัย (กฎ) น. ความหมายตามกฎหมาย (ล. de jure), ต่างกับ พฤตินัย คือ ความหมายตามข้อเท็จจริง (ล. de facto).
นิติบัญญัติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-หยิง-ยอ-หยิง-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง การบัญญัติกฎหมาย.	นิติบัญญัติ (กฎ) น. การบัญญัติกฎหมาย.
นิติบุคคล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อุ-คอ-ควาย-คอ-ควาย-ลอ-ลิง	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง กลุ่มบุคคล องค์กร หรือทรัพย์สินที่จัดสรรไว้เป็นกองทุนเพื่อดําเนินกิจการอันใดอันหนึ่ง ซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่งที่มิใช่บุคคลธรรมดา นิติบุคคลจะมีขึ้นได้ก็แต่ด้วยอาศัยอำนาจแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หรือกฎหมายอื่น นิติบุคคลย่อมมีสิทธิและหน้าที่ ตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หรือกฎหมายอื่น ภายในขอบแห่งอำนาจหน้าที่หรือวัตถุประสงค์ดังได้บัญญัติหรือกำหนดไว้ในกฎหมาย ข้อบังคับ หรือตราสารจัดตั้ง นอกจากนั้น นิติบุคคลย่อมมีสิทธิและหน้าที่เช่นเดียวกับบุคคลธรรมดา เว้นแต่สิทธิและหน้าที่ซึ่งโดยสภาพจะพึงมีพึงเป็นได้เฉพาะแก่บุคคลธรรมดาเท่านั้น เช่น กระทรวง ทบวง กรม องค์การบริหารส่วนจังหวัด เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล กรุงเทพมหานคร เมืองพัทยา บริษัทจํากัด สมาคม มูลนิธิ.	นิติบุคคล (กฎ) น. กลุ่มบุคคล องค์กร หรือทรัพย์สินที่จัดสรรไว้เป็นกองทุนเพื่อดําเนินกิจการอันใดอันหนึ่ง ซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่งที่มิใช่บุคคลธรรมดา นิติบุคคลจะมีขึ้นได้ก็แต่ด้วยอาศัยอำนาจแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หรือกฎหมายอื่น นิติบุคคลย่อมมีสิทธิและหน้าที่ ตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หรือกฎหมายอื่น ภายในขอบแห่งอำนาจหน้าที่หรือวัตถุประสงค์ดังได้บัญญัติหรือกำหนดไว้ในกฎหมาย ข้อบังคับ หรือตราสารจัดตั้ง นอกจากนั้น นิติบุคคลย่อมมีสิทธิและหน้าที่เช่นเดียวกับบุคคลธรรมดา เว้นแต่สิทธิและหน้าที่ซึ่งโดยสภาพจะพึงมีพึงเป็นได้เฉพาะแก่บุคคลธรรมดาเท่านั้น เช่น กระทรวง ทบวง กรม องค์การบริหารส่วนจังหวัด เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล กรุงเทพมหานคร เมืองพัทยา บริษัทจํากัด สมาคม มูลนิธิ.
นิติภาวะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-พอ-สำ-เพา-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-สะ-หระ-อะ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง ความเป็นผู้มีความสามารถที่จะใช้สิทธิตามกฎหมายได้ด้วยตนเอง.	นิติภาวะ (กฎ) น. ความเป็นผู้มีความสามารถที่จะใช้สิทธิตามกฎหมายได้ด้วยตนเอง.
นิติวิทยาศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง วิชาที่ว่าด้วยการนําหลักวิทยาศาสตร์สาขาต่าง ๆ มาประยุกต์เพื่อแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ forensic เขียนว่า เอฟ-โอ-อา-อี-เอ็น-เอส-ไอ-ซี science เขียนว่า เอส-ซี-ไอ-อี-เอ็น-ซี-อี .	นิติวิทยาศาสตร์ น. วิชาที่ว่าด้วยการนําหลักวิทยาศาสตร์สาขาต่าง ๆ มาประยุกต์เพื่อแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. (อ. forensic science).
นิติเวชศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-ชอ-ช้าง-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง วิชาที่ว่าด้วยการใช้หลักทางการแพทย์ช่วยแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ forensic เขียนว่า เอฟ-โอ-อา-อี-เอ็น-เอส-ไอ-ซี medicine เขียนว่า เอ็ม-อี-ดี-ไอ-ซี-ไอ-เอ็น-อี .	นิติเวชศาสตร์ น. วิชาที่ว่าด้วยการใช้หลักทางการแพทย์ช่วยแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. (อ. forensic medicine).
นิติศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง วิชากฎหมาย. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิติศาสตร์ น. วิชากฎหมาย. (ส.).
นิติสมมติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-มอ-ม้า-มอ-ม้า-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง ความที่สมมุติขึ้นในกฎหมาย.	นิติสมมติ (กฎ) น. ความที่สมมุติขึ้นในกฎหมาย.
นิติสัมพันธ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-มอ-ม้า-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ทอ-ทง-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง ความเกี่ยวพันตามกฎหมาย.	นิติสัมพันธ์ (กฎ) น. ความเกี่ยวพันตามกฎหมาย.
นิติเหตุ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-หอ-หีบ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อุ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง เหตุการณ์หรือการเป็นไป ซึ่งมีผลตามกฎหมาย เช่น การละเมิด, โบราณใช้ว่า นิติการณ์.	นิติเหตุ (กฎ) น. เหตุการณ์หรือการเป็นไป ซึ่งมีผลตามกฎหมาย เช่น การละเมิด, โบราณใช้ว่า นิติการณ์.
นิทร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ	[นิด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง นิทรา, นอน.	นิทร [นิด] (กลอน) ก. นิทรา, นอน.
นิทรรศการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-รอ-เรือ-สอ-สา-ลา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	[นิทัดสะกาน] เป็นคำนาม หมายถึง การแสดงผลงาน สินค้า ผลิตภัณฑ์ หรือกิจกรรม ให้คนทั่วไปชม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ exhibition เขียนว่า อี-เอ็กซ์-เอช-ไอ-บี-ไอ-ที-ไอ-โอ-เอ็น.	นิทรรศการ [นิทัดสะกาน] น. การแสดงผลงาน สินค้า ผลิตภัณฑ์ หรือกิจกรรม ให้คนทั่วไปชม. (อ. exhibition).
นิทรา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา	[นิดทฺรา] เป็นคำนาม หมายถึง การหลับ, การนอนหลับ. เป็นคำกริยา หมายถึง หลับ, นอน, เช่น ให้หาวนิทราเป็นพ้นไป. ในวงเล็บ มาจาก อิเหนา พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๒ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๔ ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิทฺทา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-พิน-ทุ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา.	นิทรา [นิดทฺรา] น. การหลับ, การนอนหลับ. ก. หลับ, นอน, เช่น ให้หาวนิทราเป็นพ้นไป. (อิเหนา). (ส.; ป. นิทฺทา).
นิทรารมณ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ-มอ-ม้า-นอ-เนน-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง การหลับ.	นิทรารมณ์ น. การหลับ.
นิทัศน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-หัน-อา-กาด-สอ-สา-ลา-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง ตัวอย่างที่นํามาแสดงให้เห็น, อุทาหรณ์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิทรฺศน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-พิน-ทุ-สอ-สา-ลา-นอ-หนู และมาจากภาษาบาลี นิทสฺสน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-เสือ-พิน-ทุ-สอ-เสือ-นอ-หนู.	นิทัศน์ น. ตัวอย่างที่นํามาแสดงให้เห็น, อุทาหรณ์. (ส. นิทรฺศน; ป. นิทสฺสน).
นิทาฆะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-คอ-ระ-คัง-สะ-หระ-อะ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ความร้อน, ความอบอ้าว; หน้าร้อน (ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน). ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิทาฆะ (แบบ) น. ความร้อน, ความอบอ้าว; หน้าร้อน (ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน). (ป.).
นิทาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง เรื่องที่เล่ากันมา เช่น นิทานชาดก นิทานอีสป; เหตุ เช่น โรคนิทาน; เรื่องเดิม เช่น วัตถุนิทาน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิทาน น. เรื่องที่เล่ากันมา เช่น นิทานชาดก นิทานอีสป; เหตุ เช่น โรคนิทาน; เรื่องเดิม เช่น วัตถุนิทาน. (ป.).
นิทานวจนะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-วอ-แหวน-จอ-จาน-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ	[นิทานนะวะจะนะ] เป็นคำนาม หมายถึง คําแถลงเรื่องเดิม, ข้อความเบื้องต้น. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิทานวจนะ [นิทานนะวะจะนะ] น. คําแถลงเรื่องเดิม, ข้อความเบื้องต้น. (ป.).
นิเทศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง คําแสดง, คําจําแนกออก. เป็นคำกริยา หมายถึง ชี้แจง, แสดง, จําแนก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิทฺเทส เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-พิน-ทุ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-เสือ และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺเทศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา.	นิเทศ (แบบ) น. คําแสดง, คําจําแนกออก. ก. ชี้แจง, แสดง, จําแนก. (ป. นิทฺเทส; ส. นิรฺเทศ).
นิเทศศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	[นิเทดสาด] เป็นคำนาม หมายถึง วิชาว่าด้วยการสื่อสารมวลชน และการประชาสัมพันธ์.	นิเทศศาสตร์ [นิเทดสาด] น. วิชาว่าด้วยการสื่อสารมวลชน และการประชาสัมพันธ์.
นิธาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทง-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การฝังไว้, การบรรจุไว้; ที่ฝัง, ที่บรรจุ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิธาน (แบบ) น. การฝังไว้, การบรรจุไว้; ที่ฝัง, ที่บรรจุ. (ป.).
นิธิ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทง-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ขุมทรัพย์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิธิ (แบบ) น. ขุมทรัพย์. (ป., ส.).
นินทา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง คําติเตียนลับหลัง. เป็นคำกริยา หมายถึง ติเตียนลับหลัง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นินฺทา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-พิน-ทุ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา ว่า การติเตียน .	นินทา น. คําติเตียนลับหลัง. ก. ติเตียนลับหลัง. (ป., ส. นินฺทา ว่า การติเตียน).
นินนะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ	[นิน–] เป็นคำนาม หมายถึง ที่ลุ่ม. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิมฺน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-พิน-ทุ-นอ-หนู.	นินนะ [นิน–] น. ที่ลุ่ม. (ป.; ส. นิมฺน).
นินนาท, นินาท นินนาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน นินาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	[นินนาด, นินาด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ความกึกก้อง, การบันลือ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นินฺนาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-พิน-ทุ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน และมาจากภาษาสันสกฤต นินาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน.	นินนาท, นินาท [นินนาด, นินาด] (แบบ) น. ความกึกก้อง, การบันลือ. (ป. นินฺนาท; ส. นินาท).
นินหุต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-หอ-หีบ-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า	[นินนะหุด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อสังขยา คือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๓๕ ตัว. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นินฺนหุต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-พิน-ทุ-นอ-หนู-หอ-หีบ-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า.	นินหุต [นินนะหุด] (แบบ) น. ชื่อสังขยา คือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๓๕ ตัว. (ป. นินฺนหุต).
นิบาต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า	[–บาด] เป็นคำนาม หมายถึง เรียกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดหรือชาดกต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน เช่น สุตตนิบาต = คัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน นิบาตชาดก = คัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ; หมวดธรรม, ชุมนุมหลักธรรม, เช่น เอกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๑ ข้อ ทุกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๒ ข้อ; ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์ หมายถึง ศัพท์ประเภทหนึ่ง สำหรับใช้เติมลงข้างหน้าหรือข้างหลังคำหรือข้อความเพื่อเน้นความ ไขความ ยอมความอย่างไม่เต็มใจเป็นต้น เช่น ก็ดี ก็ตาม หรือใช้เป็นคำขึ้นต้นข้อความใหม่ต่อจากข้อความเดิม เช่น ก็แหละ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิปาต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า.	นิบาต [–บาด] น. เรียกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดหรือชาดกต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน เช่น สุตตนิบาต = คัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน นิบาตชาดก = คัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ; หมวดธรรม, ชุมนุมหลักธรรม, เช่น เอกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๑ ข้อ ทุกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๒ ข้อ; (ไว) ศัพท์ประเภทหนึ่ง สำหรับใช้เติมลงข้างหน้าหรือข้างหลังคำหรือข้อความเพื่อเน้นความ ไขความ ยอมความอย่างไม่เต็มใจเป็นต้น เช่น ก็ดี ก็ตาม หรือใช้เป็นคำขึ้นต้นข้อความใหม่ต่อจากข้อความเดิม เช่น ก็แหละ. (ป., ส. นิปาต).
นิบาตชาดก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อา-ดอ-เด็ก-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง คัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ เช่น เอกกนิบาตชาดก ทุกนิบาตชาดก.	นิบาตชาดก น. คัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ เช่น เอกกนิบาตชาดก ทุกนิบาตชาดก.
นิปริยาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	[นิปะริยาย] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ความไม่อ้อมค้อม, ความตรง. (ตรงกันข้ามกับ ปริยาย = อย่างอ้อม). เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สิ้นเชิง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิปฺปริยาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-พิน-ทุ-ปอ-ปลา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก.	นิปริยาย [นิปะริยาย] (แบบ) น. ความไม่อ้อมค้อม, ความตรง. (ตรงกันข้ามกับ ปริยาย = อย่างอ้อม). ว. สิ้นเชิง. (ป. นิปฺปริยาย).
นิปัจการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-ไม้-หัน-อา-กาด-จอ-จาน-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	[นิปัดจะกาน] เป็นคำนาม หมายถึง การเคารพ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิปจฺจการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-จอ-จาน-พิน-ทุ-จอ-จาน-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ.	นิปัจการ [นิปัดจะกาน] น. การเคารพ. (ป. นิปจฺจการ).
นิพจน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-จอ-จาน-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในคณิตศาสตร์ เป็นคำนาม หมายถึง สัญลักษณ์ที่แทนหลาย ๆ พจน์บวกหรือลบกัน. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ expression เขียนว่า อี-เอ็กซ์-พี-อา-อี-เอส-เอส-ไอ-โอ-เอ็น.	นิพจน์ (คณิต) น. สัญลักษณ์ที่แทนหลาย ๆ พจน์บวกหรือลบกัน. (อ. expression).
นิพนธ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-นอ-หนู-ทอ-ทง-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง เรื่องที่แต่งขึ้น, ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในราชาศัพท์ หมายถึง พระนิพนธ์, พระราชนิพนธ์. เป็นคำกริยา หมายถึง ร้อยกรองถ้อยคํา, แต่งหนังสือ, ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในราชาศัพท์ หมายถึง ทรงนิพนธ์, ทรงพระนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิพนฺธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-นอ-หนู-พิน-ทุ-ทอ-ทง.	นิพนธ์ น. เรื่องที่แต่งขึ้น, (ราชา) พระนิพนธ์, พระราชนิพนธ์. ก. ร้อยกรองถ้อยคํา, แต่งหนังสือ, (ราชา) ทรงนิพนธ์, ทรงพระนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์. (ป., ส. นิพนฺธ).
นิพพาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-พอ-พาน-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	[นิบพาน] เป็นคำนาม หมายถึง ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. เป็นคำกริยา หมายถึง ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺวาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-นอ-เนน, โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. ในวงเล็บ มาจาก ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ จารึกสุโขทัย, ศาสตราจารย์ ยอช เซเดส์ ชำระและแปล ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗.	นิพพาน [นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).
นิพพิทา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา	[นิบพิทา] เป็นคำนาม หมายถึง ความเบื่อหน่ายในกองทุกข์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิพพิทา [นิบพิทา] น. ความเบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).
นิพพิทาญาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-ยอ-หยิง-สะ-หระ-อา-นอ-เนน	เป็นคำนาม หมายถึง ความรู้ที่ทําให้เบื่อหน่ายในกองทุกข์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิพพิทาญาณ น. ความรู้ที่ทําให้เบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).
นิพัทธ–, นิพัทธ์ นิพัทธ– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-ทอ-ทะ-หาน-ทอ-ทง นิพัทธ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-ทอ-ทะ-หาน-ทอ-ทง-ทัน-ทะ-คาด	[นิพัดทะ–, นิพัด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เนือง ๆ, เสมอ, เนื่องกัน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิพัทธ–, นิพัทธ์ [นิพัดทะ–, นิพัด] (แบบ) ว. เนือง ๆ, เสมอ, เนื่องกัน. (ป.).
นิพัทธกุศล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-ทอ-ทะ-หาน-ทอ-ทง-กอ-ไก่-สะ-หระ-อุ-สอ-สา-ลา-ลอ-ลิง	[นิพัดทะ–] เป็นคำนาม หมายถึง กุศลที่ทําเป็นนิจ.	นิพัทธกุศล [นิพัดทะ–] น. กุศลที่ทําเป็นนิจ.
นิพันธ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ทอ-ทง-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. เป็นคำกริยา หมายถึง ร้อยกรองถ้อยคํา, แต่งหนังสือ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิพันธ์ น. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคํา, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).
นิพิท, นิเพท นิพิท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน นิเพท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-พอ-พาน-ทอ-ทะ-หาน	[นิพิด, นิเพด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง ให้รู้ชัด, บอก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ + วิท เขียนว่า วอ-แหวน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน .	นิพิท, นิเพท [นิพิด, นิเพด] (แบบ) ก. ให้รู้ชัด, บอก. (ป. นิ + วิท).
นิภา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-สำ-เพา-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง แสง, แสงสว่าง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต . ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง เทียม, เสมอ, เทียบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิภ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-พอ-สำ-เพา.	นิภา น. แสง, แสงสว่าง. (ป., ส.). (แบบ) ก. เทียม, เสมอ, เทียบ. (ป., ส. นิภ).
นิ่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๑	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ่อนนุ่ม เช่น เนื้อนิ่ม มะตูมนิ่ม, ละเอียดอ่อน เช่น ผ้านี้เนื้อนิ่ม.	นิ่ม ๑ ว. อ่อนนุ่ม เช่น เนื้อนิ่ม มะตูมนิ่ม, ละเอียดอ่อน เช่น ผ้านี้เนื้อนิ่ม.
นิ่มนวล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-มอ-ม้า-นอ-หนู-วอ-แหวน-ลอ-ลิง	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ไม่กระด้าง.	นิ่มนวล ว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ไม่กระด้าง.
นิ่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๒	ดู ลิ่น เขียนว่า ลอ-ลิง-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-นอ-หนู.	นิ่ม ๒ ดู ลิ่น.
นิ่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๓	ดู มิ้ม เขียนว่า มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-มอ-ม้า ความหมายที่ ๒.	นิ่ม ๓ ดู มิ้ม ๒.
นิ้ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-มอ-ม้า	ดู มิ้ม เขียนว่า มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-มอ-ม้า ความหมายที่ ๒.	นิ้ม ดู มิ้ม ๒.
นิมนต์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-นอ-หนู-ตอ-เต่า-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำกริยา หมายถึง เชิญ, เชื้อเชิญ, (ใช้แก่พระภิกษุและสามเณร). (ป. นิมนฺต; เป็นคำสรรพนาม หมายถึง นิมนฺตฺร).	นิมนต์ ก. เชิญ, เชื้อเชิญ, (ใช้แก่พระภิกษุและสามเณร). (ป. นิมนฺต; ส. นิมนฺตฺร).
นิมมาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺมาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-เนน.	นิมมาน น. การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน. (ป.; ส. นิรฺมาณ).
นิมมานรดี เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-รอ-เรือ-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี	[นิมมานะระดี, นิมมานอระดี] เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๕ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี, มีท้าวสุนิมมิตเป็นผู้ครอง, ในบทกลอนใช้ว่า นิมมานรดีต ก็มี เช่น ช่อชั้นนิมมานรดีต. ในวงเล็บ มาจาก อิเหนา พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๒ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๔ ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺมาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-เนน + รติ เขียนว่า รอ-เรือ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ .	นิมมานรดี [นิมมานะระดี, นิมมานอระดี] น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๕ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี, มีท้าวสุนิมมิตเป็นผู้ครอง, ในบทกลอนใช้ว่า นิมมานรดีต ก็มี เช่น ช่อชั้นนิมมานรดีต. (อิเหนา). (ป.; ส. นิรฺมาณ + รติ).
นิมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า ความหมายที่ ๑	เป็นคำกริยา หมายถึง นิรมิต, สร้าง, แปลง, ทํา. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิมฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า.	นิมิต ๑ ก. นิรมิต, สร้าง, แปลง, ทํา. (ป. นิมฺมิต; ส. นิรฺมิต).
นิมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง เครื่องหมาย, ลาง, เหตุ, เค้ามูล; ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป หมายถึง อวัยวะสืบพันธุ์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิมิตฺต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า.	นิมิต ๒ น. เครื่องหมาย, ลาง, เหตุ, เค้ามูล; (แบบ) อวัยวะสืบพันธุ์. (ป., ส. นิมิตฺต).
นิยต, นิยต– นิยต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ตอ-เต่า นิยต– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ตอ-เต่า	[–ยด, –ยะตะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง กําหนด เช่น พระพเนจรจรหลํ่า ได้หลายคํ่าหลายวัน ถึงแดนอันจะนิยต. ในวงเล็บ มาจาก ลิลิตพระลอ แบบเรียน. ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เที่ยง, แท้, แน่. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต ; ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในวงการศึกษา หมายถึง ตระหนักแน่, เป็นที่ยอมรับ, เชิงสร้างสรรค์, ทางบวก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ positive เขียนว่า พี-โอ-เอส-ไอ-ที-ไอ-วี-อี.	นิยต, นิยต– [–ยด, –ยะตะ–] (แบบ) ก. กําหนด เช่น พระพเนจรจรหลํ่า ได้หลายคํ่าหลายวัน ถึงแดนอันจะนิยต. (ลอ). (แบบ) ว. เที่ยง, แท้, แน่. (ป., ส.); (การศึกษา) ตระหนักแน่, เป็นที่ยอมรับ, เชิงสร้างสรรค์, ทางบวก. (อ. positive).
นิยม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การกําหนด. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต . เป็นคำกริยา หมายถึง ชมชอบ, ยอมรับนับถือ, ชื่นชมยินดี, ถ้าใช้ประกอบท้ายคําสมาสบางคํามีความหมายว่า ลัทธิ เช่น ชาตินิยม สังคมนิยม.	นิยม (แบบ) น. การกําหนด. (ป., ส.). ก. ชมชอบ, ยอมรับนับถือ, ชื่นชมยินดี, ถ้าใช้ประกอบท้ายคําสมาสบางคํามีความหมายว่า ลัทธิ เช่น ชาตินิยม สังคมนิยม.
นิยมนิยาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-มอ-ม้า-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำนาม หมายถึง ความแน่นอน, ใช้ในความปฏิเสธว่า เอานิยมนิยายไม่ได้ หมายความว่า หาความแน่นอนจริงจังอะไรไม่ได้.	นิยมนิยาย (ปาก) น. ความแน่นอน, ใช้ในความปฏิเสธว่า เอานิยมนิยายไม่ได้ หมายความว่า หาความแน่นอนจริงจังอะไรไม่ได้.
นิยยานะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ	[นิยะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การนําออกไป, การออกไป. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺยาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-นอ-เนน.	นิยยานะ [นิยะ–] (แบบ) น. การนําออกไป, การออกไป. (ป.; ส. นิรฺยาณ).
นิยยานิก– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่	[นิยะยานิกะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ที่นําออกไปจากทุกข์ เช่น นิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นําสัตว์ออกจากทุกข์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรฺยาณิก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-นอ-เนน-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่.	นิยยานิก– [นิยะยานิกะ–] (แบบ) ว. ที่นําออกไปจากทุกข์ เช่น นิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นําสัตว์ออกจากทุกข์. (ป., ส. นิรฺยาณิก).
นิยัตินิยม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	[นิยัดติ–] เป็นคำนาม หมายถึง ลัทธิความเชื่อที่ว่า การกระทําทุกอย่างของมนุษย์หรือเหตุการณ์ทั้งหลายได้ถูกกําหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ determinism เขียนว่า ดี-อี-ที-อี-อา-เอ็ม-ไอ-เอ็น-ไอ-เอส-เอ็ม.	นิยัตินิยม [นิยัดติ–] น. ลัทธิความเชื่อที่ว่า การกระทําทุกอย่างของมนุษย์หรือเหตุการณ์ทั้งหลายได้ถูกกําหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว. (อ. determinism).
นิยาม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า	[–ยาม] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การกําหนด, ทาง, อย่าง, วิธี. เป็นคำกริยา หมายถึง กําหนดหรือจํากัดความหมายที่แน่นอน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิยาม [–ยาม] (แบบ) น. การกําหนด, ทาง, อย่าง, วิธี. ก. กําหนดหรือจํากัดความหมายที่แน่นอน. (ป., ส.).
นิยาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง เรื่องที่เล่ากันมา.	นิยาย น. เรื่องที่เล่ากันมา.
นิยุต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า ความหมายที่ ๑	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง สังขยาจํานวนสูงเท่ากับล้าน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิยุต ๑ (แบบ) น. สังขยาจํานวนสูงเท่ากับล้าน. (ป.).
นิยุต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง ประกอบ, เทียม, ทําให้แน่น. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิยุตฺต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า.	นิยุต ๒ (แบบ) ก. ประกอบ, เทียม, ทําให้แน่น. (ป. นิยุตฺต).
นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ	[–ระ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง คําประกอบหน้าคําอื่น แปลว่า ไม่, ไม่มี, ออก.	นิร– [–ระ–] ว. คําประกอบหน้าคําอื่น แปลว่า ไม่, ไม่มี, ออก.
นิรคุณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อุ-นอ-เนน	[–ระ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีลักษณะดี, ไม่มีคุณ, เลว, ชั่วร้าย; เนรคุณ, ไม่รู้คุณ. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรคุณ [–ระ–] ว. ไม่มีลักษณะดี, ไม่มีคุณ, เลว, ชั่วร้าย; เนรคุณ, ไม่รู้คุณ. (ส.).
นิรโฆษ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-โอ-คอ-ระ-คัง-สอ-รือ-สี	[–ระโคด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง เสียงดัง, เสียงกึกก้อง. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีเสียง, เงียบ, สงบ, สงัด. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรโฆษ [–ระโคด] (แบบ) น. เสียงดัง, เสียงกึกก้อง. ว. ไม่มีเสียง, เงียบ, สงบ, สงัด. (ส.).
นิรชร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง-รอ-เรือ	[–ระชอน] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง เทวดา. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรชร [–ระชอน] (แบบ) น. เทวดา. (ส.).
นิรชรา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา	[–ระชะรา] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นางอัปสร. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรชรา [–ระชะรา] (แบบ) น. นางอัปสร. (ส.).
นิรทุกข์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-ทัน-ทะ-คาด	[–ระ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีทุกข์.	นิรทุกข์ [–ระ–] ว. ไม่มีทุกข์.
นิรเทศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา	[–ระ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง เนรเทศ, ขับไล่ออกจากที่เดิม. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ + เทศ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา .	นิรเทศ [–ระ–] (กลอน) ก. เนรเทศ, ขับไล่ออกจากที่เดิม. (ส. นิรฺ + เทศ).
นิรโทษ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-โอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-รือ-สี	[–ระโทด] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีโทษ.	นิรโทษ [–ระโทด] ว. ไม่มีโทษ.
นิรโทษกรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-โอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-รือ-สี-กอ-ไก่-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	[นิระโทดสะกํา] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย เป็นคำนาม หมายถึง ตามกฎหมายแพ่ง หมายถึง การกระทําที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น ซึ่งกฎหมายบัญญัติว่า ไม่ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน เช่น การกระทำการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย การกระทำตามคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมาย; ตามกฎหมายอาญา หมายถึง การลบล้างการกระทําความผิดอาญาที่บุคคลได้กระทํามาแล้ว โดยมีกฎหมายที่ออกภายหลังการกระทำผิดกำหนดให้การกระทำนั้นไม่เป็นความผิด และให้ผู้ที่ได้กระทําการนั้นพ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิด.	นิรโทษกรรม [นิระโทดสะกํา] (กฎ) น. ตามกฎหมายแพ่ง หมายถึง การกระทําที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น ซึ่งกฎหมายบัญญัติว่า ไม่ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน เช่น การกระทำการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย การกระทำตามคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมาย; ตามกฎหมายอาญา หมายถึง การลบล้างการกระทําความผิดอาญาที่บุคคลได้กระทํามาแล้ว โดยมีกฎหมายที่ออกภายหลังการกระทำผิดกำหนดให้การกระทำนั้นไม่เป็นความผิด และให้ผู้ที่ได้กระทําการนั้นพ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิด.
นิรนัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–ระไน] เป็นคำนาม หมายถึง วิธีการใช้เหตุผลที่ดําเนินจากส่วนรวมไปหาส่วนย่อย, คู่กับ อุปนัย. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ deduction เขียนว่า ดี-อี-ดี-ยู-ซี-ที-ไอ-โอ-เอ็น.	นิรนัย [–ระไน] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดําเนินจากส่วนรวมไปหาส่วนย่อย, คู่กับ อุปนัย. (อ. deduction).
นิรนาม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า	[–ระนาม] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่รู้ว่าชื่ออะไร.	นิรนาม [–ระนาม] ว. ไม่รู้ว่าชื่ออะไร.
นิรภัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พอ-สำ-เพา-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–ระไพ] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีภัย, แคล้วคลาดจากภัยอันตราย. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรภัย [–ระไพ] ว. ไม่มีภัย, แคล้วคลาดจากภัยอันตราย. (ส.).
นิรมล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-ลอ-ลิง	[–ระมน] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง, ผ่องใส; โดยปริยายหมายความว่า หญิงสวย, หญิงงาม. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรมล [–ระมน] ว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง, ผ่องใส; โดยปริยายหมายความว่า หญิงสวย, หญิงงาม. (ส.).
นิรมาน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	[–ระมาน] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ปราศจากการถือรั้น, ไม่มีความดื้อดึง, ไม่ถือตัว.	นิรมาน [–ระมาน] (แบบ) ว. ปราศจากการถือรั้น, ไม่มีความดื้อดึง, ไม่ถือตัว.
นิรัติศัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–รัดติไส] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง พิเศษยิ่ง, ประเสริฐยิ่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ + อติศย เขียนว่า ออ-อ่าง-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-ยอ-ยัก .	นิรัติศัย [–รัดติไส] (แบบ) ว. พิเศษยิ่ง, ประเสริฐยิ่ง. (ส. นิรฺ + อติศย).
นิรันดร, นิรันตร– นิรันดร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ดอ-เด็ก-รอ-เรือ นิรันตร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ	[–รันดอน, –รันตะระ–] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ตลอดไปไม่เว้นว่าง, ติดต่อกันตลอดไป. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรันดร, นิรันตร– [–รันดอน, –รันตะระ–] ว. ตลอดไปไม่เว้นว่าง, ติดต่อกันตลอดไป. (ป.).
นิรันตราย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	[–รันตะราย] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ปราศจากอันตราย. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรันตราย [–รันตะราย] (แบบ) ว. ปราศจากอันตราย. (ป.).
นิรา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง ไปจาก. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มี. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ.	นิรา (กลอน) ก. ไปจาก. ว. ไม่มี. (ส. นิรฺ).
นิราพาธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-พอ-พาน-สะ-หระ-อา-ทอ-ทง	[–พาด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีความเจ็บไข้. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิราพาธ [–พาด] (แบบ) ว. ไม่มีความเจ็บไข้. (ป., ส.).
นิรามัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–ไม] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีโรค, สบาย, เป็นสุข. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นิรามัย [–ไม] (แบบ) ว. ไม่มีโรค, สบาย, เป็นสุข. (ป., ส.).
นิรามิษ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-สอ-รือ-สี	[–มิด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีเหยื่อ, ไม่มีเครื่องล่อใจ, ไม่รับสินบน; ปราศจากความยินดีอันเป็นเครื่องล่อใจ. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรามิษ [–มิด] (แบบ) ว. ไม่มีเหยื่อ, ไม่มีเครื่องล่อใจ, ไม่รับสินบน; ปราศจากความยินดีอันเป็นเครื่องล่อใจ. (ส.).
นิราลัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–ไล] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีที่อยู่, ไม่มีที่ห่วงใย. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิราลัย [–ไล] (แบบ) ว. ไม่มีที่อยู่, ไม่มีที่ห่วงใย. (ป.).
นิราศรพ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-รอ-เรือ-พอ-พาน	[–สบ] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีเครื่องหมักหมมในสันดาน, หมดมลทิน, หมายถึง พระอรหันต์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิราศรฺว เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-รอ-เรือ-พิน-ทุ-วอ-แหวน.	นิราศรพ [–สบ] (แบบ) ว. ไม่มีเครื่องหมักหมมในสันดาน, หมดมลทิน, หมายถึง พระอรหันต์. (ส. นิราศรฺว).
นิราศรัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	[–ไส] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่อยู่เป็นที่, ไม่ติดอยู่กับที่. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิราศรัย [–ไส] (แบบ) ว. ไม่อยู่เป็นที่, ไม่ติดอยู่กับที่. (ส.).
นิรินธน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทง-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	[–ริน] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีเชื้อ (ใช้แก่ไฟ). ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรินธน์ [–ริน] (แบบ) ว. ไม่มีเชื้อ (ใช้แก่ไฟ). (ป.).
นิรินธนพินาศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทง-นอ-หนู-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา	[–รินทะนะ–] เป็นคำนาม หมายถึง ความหมดสิ้นอย่างไฟขาดเชื้อ คือ ไม่ลุกลามได้อีก (มักใช้เปรียบถึงความดับกิเลสของพระอรหันต์).	นิรินธนพินาศ [–รินทะนะ–] น. ความหมดสิ้นอย่างไฟขาดเชื้อ คือ ไม่ลุกลามได้อีก (มักใช้เปรียบถึงความดับกิเลสของพระอรหันต์).
นิรุทกะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ทอ-ทะ-หาน-กอ-ไก่-สะ-หระ-อะ	[–รุทะกะ] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีนํ้า. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรุทกะ [–รุทะกะ] (แบบ) ว. ไม่มีนํ้า. (ป.).
นิโรช เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง	[นิโรด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีรส, ไม่อร่อย, จืด. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิโรช [นิโรด] (แบบ) ว. ไม่มีรส, ไม่อร่อย, จืด. (ป.).
นิรมาณ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-เนน	[–ระมาน] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรมาณ [–ระมาน] (แบบ) น. การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน. (ส.).
นิรมาณกาย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-นอ-เนน-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	[–ระมานนะกาย] เป็นคำนาม หมายถึง กายที่ประกอบด้วยขันธ์ ๕ ของพระพุทธเจ้า ซึ่งมีอันเปลี่ยนแปลงไปเหมือนสิ่งที่ประกอบด้วยขันธ์ ๕ อื่น ๆ, ตามคติมหายานเชื่อว่า เป็นรูปปรากฏของพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้า คือ ธรรมกาย.	นิรมาณกาย [–ระมานนะกาย] น. กายที่ประกอบด้วยขันธ์ ๕ ของพระพุทธเจ้า ซึ่งมีอันเปลี่ยนแปลงไปเหมือนสิ่งที่ประกอบด้วยขันธ์ ๕ อื่น ๆ, ตามคติมหายานเชื่อว่า เป็นรูปปรากฏของพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้า คือ ธรรมกาย.
นิรมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	[–ระมิด] เป็นคำกริยา หมายถึง นิมิต, เนรมิต, สร้าง, แปลง, ทํา, บันดาลให้เป็นขึ้นมีขึ้น. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า และมาจากภาษาบาลี นิมฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า.	นิรมิต [–ระมิด] ก. นิมิต, เนรมิต, สร้าง, แปลง, ทํา, บันดาลให้เป็นขึ้นมีขึ้น. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).
นิรย– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ยอ-ยัก	[–ระยะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นรก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรย– [–ระยะ–] (แบบ) น. นรก. (ป.).
นิรยบาล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ยอ-ยัก-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง ผู้คุมนรก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรยบาล น. ผู้คุมนรก. (ป.).
นิระ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นํ้า. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นีร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ.	นิระ (แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).
นิรัติศัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรัติศัย ดู นิร–.
นิรันดร, นิรันตร– นิรันดร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ดอ-เด็ก-รอ-เรือ นิรันตร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรันดร, นิรันตร– ดู นิร–.
นิรันตราย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรันตราย ดู นิร–.
นิรัพพุท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-พอ-พาน-พอ-พาน-สะ-หระ-อุ-ทอ-ทะ-หาน	[–รับพุด] เป็นคำนาม หมายถึง สังขยาจํานวนสูง เท่ากับ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๖๓ ตัว บ้างว่า ๑๐๐ ล้าน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรัพพุท [–รับพุด] น. สังขยาจํานวนสูง เท่ากับ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๖๓ ตัว บ้างว่า ๑๐๐ ล้าน. (ป.).
นิรา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรา ดู นิร–.
นิราพาธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-พอ-พาน-สะ-หระ-อา-ทอ-ทง	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิราพาธ ดู นิร–.
นิรามัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรามัย ดู นิร–.
นิรามิษ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-สอ-รือ-สี	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรามิษ ดู นิร–.
นิราลัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิราลัย ดู นิร–.
นิราศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา ความหมายที่ ๑	[–ราด] เป็นคำกริยา หมายถึง ไปจาก, ระเหระหน, ปราศจาก. เป็นคำนาม หมายถึง เรื่องราวที่พรรณนาถึงการจากกันหรือจากที่อยู่ไปในที่ต่าง ๆ เป็นต้น มักแต่งเป็นกลอนหรือโคลง เช่น นิราศนรินทร์ นิราศเมืองแกลง. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิราศ ๑ [–ราด] ก. ไปจาก, ระเหระหน, ปราศจาก. น. เรื่องราวที่พรรณนาถึงการจากกันหรือจากที่อยู่ไปในที่ต่าง ๆ เป็นต้น มักแต่งเป็นกลอนหรือโคลง เช่น นิราศนรินทร์ นิราศเมืองแกลง. (ส.).
นิราศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา ความหมายที่ ๒	[–ราด] เป็นคำกริยา หมายถึง ปราศจากความหวัง, ไม่มีความต้องการ, หมดอยาก, เฉยอยู่. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิราสา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา.	นิราศ ๒ [–ราด] ก. ปราศจากความหวัง, ไม่มีความต้องการ, หมดอยาก, เฉยอยู่. (ส.; ป. นิราสา).
นิราศรพ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-รอ-เรือ-พอ-พาน	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิราศรพ ดู นิร–.
นิราศรัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิราศรัย ดู นิร–.
นิรินธน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทง-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรินธน์ ดู นิร–.
นิรินธนพินาศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทง-นอ-หนู-พอ-พาน-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-สอ-สา-ลา	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรินธนพินาศ ดู นิร–.
นิรุกติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	เป็นคำนาม หมายถึง ภาษา, คําพูด. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิรุตฺติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	นิรุกติ น. ภาษา, คําพูด. (ส.; ป. นิรุตฺติ).
นิรุกติศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง วิชาว่าด้วยที่มาและความหมายของคํา. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิรุกติศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยที่มาและความหมายของคํา. (ส.).
นิรุตติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	เป็นคำนาม หมายถึง ภาษา, คําพูด. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นิรุกฺติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่-พิน-ทุ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	นิรุตติ น. ภาษา, คําพูด. (ป.; ส. นิรุกฺติ).
นิรุตติปฏิสัมภิทา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-ปอ-ปลา-ตอ-ปะ-ตัก-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-มอ-ม้า-พอ-สำ-เพา-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง ปฏิสัมภิทา ๑ ใน ๔ อย่าง คือ ๑. อรรถปฏิสัมภิทา ๒. ธรรมปฏิสัมภิทา ๓. นิรุตติปฏิสัมภิทา ๔. ปฏิภาณปฏิสัมภิทา หมายถึง ปัญญาอันแตกฉานในนิรุตติ คือ ความเข้าใจในภาษา รู้จักใช้ถ้อยคำพูดอธิบายให้คนเข้าใจ ตลอดจนรู้ภาษาต่าง ๆ อาจชักนำคนให้เชื่อถือหรือนิยมตามคำพูด, กล่าวสั้น ๆ ว่า เข้าใจพูด. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรุตติปฏิสัมภิทา น. ปฏิสัมภิทา ๑ ใน ๔ อย่าง คือ ๑. อรรถปฏิสัมภิทา ๒. ธรรมปฏิสัมภิทา ๓. นิรุตติปฏิสัมภิทา ๔. ปฏิภาณปฏิสัมภิทา หมายถึง ปัญญาอันแตกฉานในนิรุตติ คือ ความเข้าใจในภาษา รู้จักใช้ถ้อยคำพูดอธิบายให้คนเข้าใจ ตลอดจนรู้ภาษาต่าง ๆ อาจชักนำคนให้เชื่อถือหรือนิยมตามคำพูด, กล่าวสั้น ๆ ว่า เข้าใจพูด. (ป.).
นิรุทกะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ทอ-ทะ-หาน-กอ-ไก่-สะ-หระ-อะ	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิรุทกะ ดู นิร–.
นิรุทธ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อุ-ทอ-ทะ-หาน-ทอ-ทง-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง ดับแล้ว. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิรุทธ์ (แบบ) ก. ดับแล้ว. (ป.).
นิโรช เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง	ดู นิร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ.	นิโรช ดู นิร–.
นิโรธ, นิโรธ– นิโรธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ทอ-ทง นิโรธ– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ทอ-ทง	[นิโรด, นิโรดทะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ความดับ; นิพพาน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิโรธ, นิโรธ– [นิโรด, นิโรดทะ–] (แบบ) น. ความดับ; นิพพาน. (ป.).
นิโรธสมาบัติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ทอ-ทง-สอ-เสือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	[นิโรดทะสะมาบัด, นิโรดสะมาบัด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การเข้าสู่นิโรธ เป็นวิธีพักผ่อนของพระอรหันต์. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิโรธสมาปตฺติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-รอ-เรือ-ทอ-ทง-สอ-เสือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อา-ปอ-ปลา-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	นิโรธสมาบัติ [นิโรดทะสะมาบัด, นิโรดสะมาบัด] (แบบ) น. การเข้าสู่นิโรธ เป็นวิธีพักผ่อนของพระอรหันต์. (ป. นิโรธสมาปตฺติ).
นิล ๑, นิล– นิล ความหมายที่ ๑ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง นิล– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง	[นิน, นินละ–] เป็นคำนาม หมายถึง พลอยชนิดหนึ่ง มีสีดํา ถ้าสีนํ้าเงินแก่ เรียก นิลสีดอกผักตบ. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สีอย่างนิล เรียกว่า สีนิล เช่น ตาสีนิล. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นีล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ลอ-ลิง.	นิล ๑, นิล– [นิน, นินละ–] น. พลอยชนิดหนึ่ง มีสีดํา ถ้าสีนํ้าเงินแก่ เรียก นิลสีดอกผักตบ. ว. สีอย่างนิล เรียกว่า สีนิล เช่น ตาสีนิล. (ป., ส. นีล).
นิลบัตร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-รอ-เรือ	[นินละ–] เป็นคำนาม หมายถึง พิษซางอย่างหนึ่งมีสีดําที่โคนแขนเป็นแผ่นเดียว.	นิลบัตร [นินละ–] น. พิษซางอย่างหนึ่งมีสีดําที่โคนแขนเป็นแผ่นเดียว.
นิลปัทม์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง-ปอ-ปลา-ไม้-หัน-อา-กาด-ทอ-ทะ-หาน-มอ-ม้า-ทัน-ทะ-คาด	[นินละ–] เป็นคำนาม หมายถึง บัวเขียว. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิลปัทม์ [นินละ–] น. บัวเขียว. (ส.).
นิลรัตน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	[นินละ–] เป็นคำนาม หมายถึง แก้วสีขาบ, นิล. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิลรัตน์ [นินละ–] น. แก้วสีขาบ, นิล. (ส.).
นิลุบล, นิโลตบล นิลุบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อุ-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง นิโลตบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ตอ-เต่า-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง	[–บน, –โลดบน] เป็นคำนาม หมายถึง บัวขาบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นีลุปฺปล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อุ-ปอ-ปลา-พิน-ทุ-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง และมาจากภาษาสันสกฤต นีโลตฺปล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง.	นิลุบล, นิโลตบล [–บน, –โลดบน] น. บัวขาบ. (ป. นีลุปฺปล; ส. นีโลตฺปล).
นิโลบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง	[–บน] เป็นคำนาม หมายถึง บัวขาบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นีโลตฺปล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง; หินสีขาบ, แก้วมีค่าสีครามอ่อน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นีโลปล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ปอ-ปลา-ลอ-ลิง.	นิโลบล [–บน] น. บัวขาบ. (ส. นีโลตฺปล); หินสีขาบ, แก้วมีค่าสีครามอ่อน. (ส. นีโลปล).
นิล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง ความหมายที่ ๒	[นิน] เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Tilapia nilotica ในวงศ์ Cichlidae ลําตัวสีเขียวอมนํ้าตาลหรือเหลือง มีจุดดําด่างทั่วตัว ปลาขนาดเล็กจะมีลายเข้มพาดขวางลําตัว ครีบหลัง ครีบก้น และครีบหางมีลายหรือแนวจุดสีคลํ้าหรือขาวพาดขวางหรือทแยงอยู่โดยตลอด ขนาดยาวได้ถึง ๔๖ เซนติเมตร ทํารังเป็นแอ่งดินและปกป้องดูแลลูกอ่อนไว้ในโพรงปาก นํามาจากต่างประเทศเพื่อเลี้ยงเป็นอาหาร.	นิล ๒ [นิน] น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Tilapia nilotica ในวงศ์ Cichlidae ลําตัวสีเขียวอมนํ้าตาลหรือเหลือง มีจุดดําด่างทั่วตัว ปลาขนาดเล็กจะมีลายเข้มพาดขวางลําตัว ครีบหลัง ครีบก้น และครีบหางมีลายหรือแนวจุดสีคลํ้าหรือขาวพาดขวางหรือทแยงอยู่โดยตลอด ขนาดยาวได้ถึง ๔๖ เซนติเมตร ทํารังเป็นแอ่งดินและปกป้องดูแลลูกอ่อนไว้ในโพรงปาก นํามาจากต่างประเทศเพื่อเลี้ยงเป็นอาหาร.
นิลุบล, นิโลตบล นิลุบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อุ-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง นิโลตบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-ตอ-เต่า-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง	ดู นิล ๑, นิล– นิล ความหมายที่ ๑ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง นิล– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง .	นิลุบล, นิโลตบล ดู นิล ๑, นิล–.
นิโลบล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-โอ-ลอ-ลิง-บอ-ไบ-ไม้-ลอ-ลิง	ดู นิล ๑, นิล– นิล ความหมายที่ ๑ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง นิล– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ลอ-ลิง .	นิโลบล ดู นิล ๑, นิล–.
นิ่ว เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-วอ-แหวน ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง เกลือเคมีหรือสารเคมีอื่น เช่นคอเลสเทอรอลที่เกิดเป็นก้อนแข็งในไต กระเพาะปัสสาวะ ถุงนํ้าดี หรือท่อของต่อมบางชนิดในร่างกาย เช่นต่อมนํ้าลาย ตับอ่อน.	นิ่ว ๑ น. เกลือเคมีหรือสารเคมีอื่น เช่นคอเลสเทอรอลที่เกิดเป็นก้อนแข็งในไต กระเพาะปัสสาวะ ถุงนํ้าดี หรือท่อของต่อมบางชนิดในร่างกาย เช่นต่อมนํ้าลาย ตับอ่อน.
นิ่ว เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-วอ-แหวน ความหมายที่ ๒	เป็นคำกริยา หมายถึง ทําหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีสีหน้าเช่นนั้น ในคําว่า หน้านิ่ว.	นิ่ว ๒ ก. ทําหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น. ว. มีสีหน้าเช่นนั้น ในคําว่า หน้านิ่ว.
นิ้ว เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนสุดของมือหรือเท้า แยกออกเป็น ๕ กิ่ง คือ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย, ราชาศัพท์ว่า พระอังคุฐ พระดัชนี พระมัชฌิมา พระอนามิกา พระกนิษฐา โดยลําดับ, ถ้าเป็นนิ้วเท้านิ้วต้น เรียกว่า นิ้วหัวแม่เท้า นอกนั้นอนุโลมเรียกตามนิ้วมือ; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ นิ้ว เท่ากับ ๔ กระเบียด, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ คืบ; มาตราวัดของอังกฤษ ๑ นิ้ว เท่ากับ ๒.๕ เซนติเมตร, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ ฟุต.	นิ้ว น. ส่วนสุดของมือหรือเท้า แยกออกเป็น ๕ กิ่ง คือ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย, ราชาศัพท์ว่า พระอังคุฐ พระดัชนี พระมัชฌิมา พระอนามิกา พระกนิษฐา โดยลําดับ, ถ้าเป็นนิ้วเท้านิ้วต้น เรียกว่า นิ้วหัวแม่เท้า นอกนั้นอนุโลมเรียกตามนิ้วมือ; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ นิ้ว เท่ากับ ๔ กระเบียด, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ คืบ; มาตราวัดของอังกฤษ ๑ นิ้ว เท่ากับ ๒.๕ เซนติเมตร, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ ฟุต.
นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-วอ-แหวน-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-หอ-หีบ-นอ-หนู-รอ-เรือ-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-กอ-ไก่-ไม้-ไต่-คู้-ตอ-เต่า-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-โท-วอ-แหวน-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-ไม้-โท-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.	นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น (สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.
นิวคลิอิก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-คอ-ควาย-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อิ-ออ-อ่าง-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อกรดชนิดหนึ่ง ซึ่งมีโมเลกุลใหญ่มากและมีโครงสร้างซับซ้อน มี ๒ ชนิด คือ กรดดีออกซีไรโบนิวคลิอิก (Deoxyribonucleic acid) ซึ่งเรียกย่อว่า DNA และกรดไรโบนิวคลิอิก (Ribonucleic acid) ซึ่งเรียกย่อว่า RNA มีปรากฏอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ทําหน้าที่เก็บรวบรวมและถ่ายทอดพันธุกรรม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nucleic เขียนว่า เอ็น-ยู-ซี-แอล-อี-ไอ-ซี acid เขียนว่า เอ-ซี-ไอ-ดี .	นิวคลิอิก น. ชื่อกรดชนิดหนึ่ง ซึ่งมีโมเลกุลใหญ่มากและมีโครงสร้างซับซ้อน มี ๒ ชนิด คือ กรดดีออกซีไรโบนิวคลิอิก (Deoxyribonucleic acid) ซึ่งเรียกย่อว่า DNA และกรดไรโบนิวคลิอิก (Ribonucleic acid) ซึ่งเรียกย่อว่า RNA มีปรากฏอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ทําหน้าที่เก็บรวบรวมและถ่ายทอดพันธุกรรม. (อ. nucleic acid).
นิวเคลียร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ที่ใช้พลังงานอะตอม, เกี่ยวกับนิวเคลียสของอะตอม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nuclear เขียนว่า เอ็น-ยู-ซี-แอล-อี-เอ-อา.	นิวเคลียร์ ว. ที่ใช้พลังงานอะตอม, เกี่ยวกับนิวเคลียสของอะตอม. (อ. nuclear).
นิวเคลียส เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-สอ-เสือ	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนใจกลางของอะตอมของธาตุทุกชนิด ส่วนนี้ประกอบด้วยอนุภาคมูลฐานที่สําคัญ ๒ ชนิด คือ โปรตอน และ นิวตรอน (สําหรับอะตอมของไฮโดรเจนธรรมดา นิวเคลียสมีแต่โปรตอนเท่านั้น ไม่มีนิวตรอน), ส่วนที่สําคัญยิ่งของเซลล์ ลักษณะเหนียวข้นเป็นก้อนประกอบด้วยส่วนย่อย ๆ อีกหลายชนิด มักอยู่ตอนกลางของเซลล์ที่ยังอ่อนอยู่ และอาจร่นไปอยู่ริมเซลล์เมื่อแก่เข้า. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nucleus เขียนว่า เอ็น-ยู-ซี-แอล-อี-ยู-เอส.	นิวเคลียส น. ส่วนใจกลางของอะตอมของธาตุทุกชนิด ส่วนนี้ประกอบด้วยอนุภาคมูลฐานที่สําคัญ ๒ ชนิด คือ โปรตอน และ นิวตรอน (สําหรับอะตอมของไฮโดรเจนธรรมดา นิวเคลียสมีแต่โปรตอนเท่านั้น ไม่มีนิวตรอน), ส่วนที่สําคัญยิ่งของเซลล์ ลักษณะเหนียวข้นเป็นก้อนประกอบด้วยส่วนย่อย ๆ อีกหลายชนิด มักอยู่ตอนกลางของเซลล์ที่ยังอ่อนอยู่ และอาจร่นไปอยู่ริมเซลล์เมื่อแก่เข้า. (อ. nucleus).
นิวตรอน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่งซึ่งเป็นองค์ประกอบของนิวเคลียสของอะตอมของธาตุทุกชนิด ยกเว้นไฮโดรเจนธรรมดา อนุภาคนี้ไม่มีประจุไฟฟ้าและมีมวล ๑.๖๗๔๘๒ x ๑๐–๒๗ กิโลกรัม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ neutron เขียนว่า เอ็น-อี-ยู-ที-อา-โอ-เอ็น.	นิวตรอน น. อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่งซึ่งเป็นองค์ประกอบของนิวเคลียสของอะตอมของธาตุทุกชนิด ยกเว้นไฮโดรเจนธรรมดา อนุภาคนี้ไม่มีประจุไฟฟ้าและมีมวล ๑.๖๗๔๘๒ x ๑๐–๒๗ กิโลกรัม. (อ. neutron).
นิวรณ์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-รอ-เรือ-นอ-เนน-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง สิ่งห้ามกันจิตไว้มิให้บรรลุความดี มี ๕ ประการ คือ ความพอใจรักใคร่ ๑ ความพยาบาท ๑ ความง่วงเหงาหาวนอน ๑ ความฟุ้งซ่านรําคาญ ๑ ความลังเลใจ ๑. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิวรณ์ น. สิ่งห้ามกันจิตไว้มิให้บรรลุความดี มี ๕ ประการ คือ ความพอใจรักใคร่ ๑ ความพยาบาท ๑ ความง่วงเหงาหาวนอน ๑ ความฟุ้งซ่านรําคาญ ๑ ความลังเลใจ ๑. (ป.).
นิวัต, นิวัตน์ นิวัต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า นิวัตน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	[–วัด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง กลับ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิวตฺต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า นิวตฺตน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า-นอ-หนู .	นิวัต, นิวัตน์ [–วัด] (แบบ) ก. กลับ. (ป. นิวตฺต, นิวตฺตน).
นิวาต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-ตอ-เต่า	[–วาด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สงัดลม, สงัด; เสงี่ยม, เจียมตัว, สุภาพ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิวาต [–วาด] (แบบ) ว. สงัดลม, สงัด; เสงี่ยม, เจียมตัว, สุภาพ. (ป.).
นิวาส เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ	[–วาด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ที่อยู่อาศัย, ที่พัก. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิวาส [–วาด] (แบบ) น. ที่อยู่อาศัย, ที่พัก. (ป.).
นิเวศ, นิเวศ–, นิเวศน์ นิเวศ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-สอ-สา-ลา นิเวศ– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-สอ-สา-ลา นิเวศน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-สอ-สา-ลา-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	[นิเวด, นิเวดสะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ที่อยู่, บ้าน, วัง. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิเวสน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-สอ-เสือ-นอ-หนู.	นิเวศ, นิเวศ–, นิเวศน์ [นิเวด, นิเวดสะ–] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
นิเวศวิทยา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-วอ-แหวน-สอ-สา-ลา-วอ-แหวน-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทะ-หาน-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อา	[นิเวดสะวิดทะยา, นิเวดวิดทะยา] เป็นคำนาม หมายถึง วิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตกับถิ่นที่อยู่และสิ่งแวดล้อม; ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในมานุษยวิทยา หมายถึง การศึกษาเกี่ยวกับการดัดแปลงวัฒนธรรมของมนุษย์ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ ecology เขียนว่า อี-ซี-โอ-แอล-โอ-จี-วาย.	นิเวศวิทยา [นิเวดสะวิดทะยา, นิเวดวิดทะยา] น. วิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตกับถิ่นที่อยู่และสิ่งแวดล้อม; (มานุษย) การศึกษาเกี่ยวกับการดัดแปลงวัฒนธรรมของมนุษย์ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม. (อ. ecology).
นิศา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง กลางคืน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศา (แบบ) น. กลางคืน. (ส.).
นิศากร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง พระจันทร์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี นิสากร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-รอ-เรือ.	นิศากร น. พระจันทร์. (ส.; ป. นิสากร).
นิศากาล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง เวลามืด. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศากาล น. เวลามืด. (ส.).
นิศาคม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-คอ-ควาย-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง เวลาโพล้เพล้. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศาคม น. เวลาโพล้เพล้. (ส.).
นิศาชล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-ชอ-ช้าง-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้าค้าง. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศาชล น. นํ้าค้าง. (ส.).
นิศาทิ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อิ	เป็นคำนาม หมายถึง เวลาขมุกขมัว. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศาทิ น. เวลาขมุกขมัว. (ส.).
นิศานาถ, นิศาบดี, นิศามณี, นิศารัตน์ นิศานาถ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ถอ-ถุง นิศาบดี เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อี นิศามณี เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-นอ-เนน-สะ-หระ-อี นิศารัตน์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง พระจันทร์. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิศานาถ, นิศาบดี, นิศามณี, นิศารัตน์ น. พระจันทร์. (ส.).
นิษกรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-รือ-สี-กอ-ไก่-รอ-เรือ-มอ-ม้า	[นิดสะกฺรม] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป และเป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง เฉย, ปราศจากกิริยา, เช่น ใจเน่งนิษกรม. ในวงเล็บ มาจาก อนิรุทธ์คำฉันท์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นิษกรม [นิดสะกฺรม] (แบบ; กลอน) ก. เฉย, ปราศจากกิริยา, เช่น ใจเน่งนิษกรม. (อนิรุทธ์). (ส.).
นิษาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-รือ-สี-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง พรานป่า, เงาะป่า; ชาวประมง; โจร. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี เนสาท เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน.	นิษาท (แบบ) น. พรานป่า, เงาะป่า; ชาวประมง; โจร. (ส.; ป. เนสาท).
นิสภ– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-พอ-สำ-เพา	[–สะพะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ผู้ประเสริฐ เช่น นิสภขัตติยวราเรืองพระยศ. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน กัณฑ์ชูชก ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิสภ– [–สะพะ–] (แบบ) ว. ผู้ประเสริฐ เช่น นิสภขัตติยวราเรืองพระยศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป.).
นิสัช เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ชอ-ช้าง	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การนั่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิสชฺชา เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ชอ-ช้าง-พิน-ทุ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อา.	นิสัช (แบบ) น. การนั่ง. (ป. นิสชฺชา).
นิสัชชาการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ชอ-ช้าง-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง อาการนั่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี , ในบทกลอนใช้ว่า นิสัชชนาการ ก็มี เช่น จึงเสด็จนิสัชชนาการนั่งในร่มไม้. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน กัณฑ์วนปเวสน์.	นิสัชชาการ น. อาการนั่ง. (ป.), ในบทกลอนใช้ว่า นิสัชชนาการ ก็มี เช่น จึงเสด็จนิสัชชนาการนั่งในร่มไม้. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์).
นิสัย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง ความประพฤติที่เคยชิน เช่น ทําจนเป็นนิสัย; ที่พึ่ง, ที่พักพิง, ที่อาศัย, เช่น ขอนิสัยในการอุปสมบท. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิสฺสย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-พิน-ทุ-สอ-เสือ-ยอ-ยัก.	นิสัย น. ความประพฤติที่เคยชิน เช่น ทําจนเป็นนิสัย; ที่พึ่ง, ที่พักพิง, ที่อาศัย, เช่น ขอนิสัยในการอุปสมบท. (ป. นิสฺสย).
นิสัยใจคอ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ยอ-ยัก-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน-คอ-ควาย-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ.	นิสัยใจคอ น. อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ.
นิสาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในโหราศาสตร์ เป็นคำนาม หมายถึง เวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงเที่ยงคืน.	นิสาท (โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงเที่ยงคืน.
นิสิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	เป็นคำนาม หมายถึง ผู้ที่ศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยบางแห่ง เช่น นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; ศิษย์ที่เล่าเรียนอยู่ในสํานัก, ผู้อาศัย. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิสฺสิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-พิน-ทุ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า.	นิสิต น. ผู้ที่ศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยบางแห่ง เช่น นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; ศิษย์ที่เล่าเรียนอยู่ในสํานัก, ผู้อาศัย. (ป. นิสฺสิต).
นิสีทน–, นิสีทนะ นิสีทน– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู นิสีทนะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ	[นิสีทะนะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การนั่ง; ผ้ารองนั่งของภิกษุ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิสีทน–, นิสีทนะ [นิสีทะนะ–] (แบบ) น. การนั่ง; ผ้ารองนั่งของภิกษุ. (ป.).
นิสีทนสันถัต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ถอ-ถุง-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า	เป็นคำนาม หมายถึง ผ้าปูสำหรับนั่ง (มักใช้แก่พระสงฆ์).	นิสีทนสันถัต น. ผ้าปูสำหรับนั่ง (มักใช้แก่พระสงฆ์).
นิสีทนาการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง อาการนั่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	นิสีทนาการ น. อาการนั่ง. (ป.).
นิสีทนาการ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ	ดู นิสีทน–, นิสีทนะ นิสีทน– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู นิสีทนะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี-ทอ-ทะ-หาน-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ .	นิสีทนาการ ดู นิสีทน–, นิสีทนะ.
นิเสธ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-สอ-เสือ-ทอ-ทง	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ไม่มีลักษณะเชิงนิยต, ปฏิเสธ, ทางลบ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ negative เขียนว่า เอ็น-อี-จี-เอ-ที-ไอ-วี-อี.	นิเสธ ว. ไม่มีลักษณะเชิงนิยต, ปฏิเสธ, ทางลบ. (อ. negative).
นี่ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก	เป็นคำสรรพนาม หมายถึง คําใช้แทนนามที่อ้างถึงบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ใกล้ เช่น นี่ใคร นี่อะไร. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง คําใช้ประกอบคํานามหรือกริยาให้รู้ว่าอยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น หนังสือนี่แต่งดี ขนมนี่อร่อย อยู่นี่ มานี่; คําประกอบท้ายคําเพื่อเน้นความหมาย เช่น เดี๋ยวเฆี่ยนเสียนี่.	นี่ ส. คําใช้แทนนามที่อ้างถึงบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ใกล้ เช่น นี่ใคร นี่อะไร. ว. คําใช้ประกอบคํานามหรือกริยาให้รู้ว่าอยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น หนังสือนี่แต่งดี ขนมนี่อร่อย อยู่นี่ มานี่; คําประกอบท้ายคําเพื่อเน้นความหมาย เช่น เดี๋ยวเฆี่ยนเสียนี่.
นี่แน่ะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-อะ	คําบอกให้ดูหรือเตือนให้รู้, นี่ ก็ว่า.	นี่แน่ะ คําบอกให้ดูหรือเตือนให้รู้, นี่ ก็ว่า.
นี่แหละ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-สะ-หระ-แอ-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อะ	คําแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ฉันนี่แหละ นี่แหละโลก.	นี่แหละ คําแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ฉันนี่แหละ นี่แหละโลก.
นี่เอง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-สะ-หระ-เอ-ออ-อ่าง-งอ-งู	คําประกอบคําอื่นแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เธอนี่เอง เด็กคนนี้นี่เอง.	นี่เอง คําประกอบคําอื่นแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เธอนี่เอง เด็กคนนี้นี่เอง.
นี้ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-โท	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง คําใช้ประกอบนามหรือข้อความที่อยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น ทุกวันนี้ ชายคนนี้.	นี้ ว. คําใช้ประกอบนามหรือข้อความที่อยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น ทุกวันนี้ ชายคนนี้.
นีติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป และเป็นคำที่เลิกใช้แล้ว เป็นคำนาม หมายถึง นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นีติ (แบบ; เลิก) น. นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. (ป., ส.).
นีติธรรม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-ทอ-ทง-รอ-เรือ-รอ-เรือ-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง วินัยบัญญัติ, หลักกฎหมาย, นิติธรรม. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นีติธรรม (แบบ) น. วินัยบัญญัติ, หลักกฎหมาย, นิติธรรม. (ส.).
นีติศาสตร์ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-สอ-สา-ลา-สะ-หระ-อา-สอ-เสือ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง วิชากฎหมาย. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นีติศาสตร์ (แบบ) น. วิชากฎหมาย. (ส.).
นี่นัน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อึงมี่, อึกทึก.	นี่นัน ว. อึงมี่, อึกทึก.
นีร– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ	[นีระ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นํ้า. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต .	นีร– [นีระ–] (แบบ) น. นํ้า. (ป., ส.).
นีรจร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ-จอ-จาน-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นีรจร น. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).
นีรช, นีรชะ นีรช เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง นีรชะ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ-ชอ-ช้าง-สะ-หระ-อะ	[–รด, –ระชะ] เป็นคำนาม หมายถึง บัว. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	นีรช, นีรชะ [–รด, –ระชะ] น. บัว. (ส.).
นีรนาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง กึกก้อง เช่น ปฐพีนีรนาทหวาดไหว. ในวงเล็บ มาจาก คำพากย์รามเกียรติ์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๑, เนียรนาท ก็ใช้.	นีรนาท (กลอน) ก. กึกก้อง เช่น ปฐพีนีรนาทหวาดไหว. (คําพากย์), เนียรนาท ก็ใช้.
นีล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง สีเขียว.	นีล น. สีเขียว.
นีออน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ออ-อ่าง-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๑๐ สัญลักษณ์ Ne เป็นแก๊สเฉื่อย มีปรากฏเพียง ๑ ใน ๕๕,๐๐๐ ส่วนในบรรยากาศ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ neon เขียนว่า เอ็น-อี-โอ-เอ็น; ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก หมายถึง เรียกหลอดไฟเรืองแสงที่ให้ความสว่างหรือโฆษณาว่า หลอดนีออน.	นีออน น. ธาตุลําดับที่ ๑๐ สัญลักษณ์ Ne เป็นแก๊สเฉื่อย มีปรากฏเพียง ๑ ใน ๕๕,๐๐๐ ส่วนในบรรยากาศ. (อ. neon); (ปาก) เรียกหลอดไฟเรืองแสงที่ให้ความสว่างหรือโฆษณาว่า หลอดนีออน.
นีโอดิเมียม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-สะ-หระ-โอ-ออ-อ่าง-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อิ-สะ-หระ-เอ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๖๐ สัญลักษณ์ Nd เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเหลืองอ่อน ๆ หลอมละลายที่ ๑๐๒๔°ซ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ neodymium เขียนว่า เอ็น-อี-โอ-ดี-วาย-เอ็ม-ไอ-ยู-เอ็ม.	นีโอดิเมียม น. ธาตุลําดับที่ ๖๐ สัญลักษณ์ Nd เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเหลืองอ่อน ๆ หลอมละลายที่ ๑๐๒๔°ซ. (อ. neodymium).
นึก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่	เป็นคำกริยา หมายถึง คิด เช่น นึกถึงความหลัง นึกถึงอนาคต นึกไม่ถึง, คิดขึ้นมาในฉับพลัน เช่น นึกขึ้นมาได้.	นึก ก. คิด เช่น นึกถึงความหลัง นึกถึงอนาคต นึกไม่ถึง, คิดขึ้นมาในฉับพลัน เช่น นึกขึ้นมาได้.
นึกคิด เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-คอ-ควาย-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก	เป็นคำกริยา หมายถึง คิดใคร่ครวญ.	นึกคิด ก. คิดใคร่ครวญ.
นึกดู เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-ดอ-เด็ก-สะ-หระ-อู	เป็นคำกริยา หมายถึง ตรึกตรอง.	นึกดู ก. ตรึกตรอง.
นึกถึง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-ถอ-ถุง-สะ-หระ-อึ-งอ-งู	เป็นคำกริยา หมายถึง ระลึกถึง.	นึกถึง ก. ระลึกถึง.
นึกไม่ถึง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-เอก-ถอ-ถุง-สะ-หระ-อึ-งอ-งู	เป็นคำกริยา หมายถึง คาดไม่ถึง, ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้เช่นนั้น, เช่น รู้ว่าเขาจะเข้ามาทำงานด้วย แต่ก็นึกไม่ถึงว่าเขาจะมาเป็นสายให้โจร.	นึกไม่ถึง ก. คาดไม่ถึง, ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้เช่นนั้น, เช่น รู้ว่าเขาจะเข้ามาทำงานด้วย แต่ก็นึกไม่ถึงว่าเขาจะมาเป็นสายให้โจร.
นึกเห็น เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-สะ-หระ-เอ-หอ-หีบ-ไม้-ไต่-คู้-นอ-หนู	เป็นคำกริยา หมายถึง นึกเอาเองเห็นไปต่าง ๆ นานา.	นึกเห็น ก. นึกเอาเองเห็นไปต่าง ๆ นานา.
นึกออก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-กอ-ไก่-ออ-อ่าง-ออ-อ่าง-กอ-ไก่	เป็นคำกริยา หมายถึง กลับระลึกได้.	นึกออก ก. กลับระลึกได้.
นึง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำนาม หมายถึง ลูกชายคนที่ ๑๑, นิง ก็ว่า.	นึง (โบ) น. ลูกชายคนที่ ๑๑, นิง ก็ว่า.
นึ่ง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำกริยา หมายถึง ทําให้สุกหรือร้อนด้วยไอนํ้าร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.	นึ่ง ก. ทําให้สุกหรือร้อนด้วยไอนํ้าร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.
นึ่งหม้อเกลือ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อึ-ไม้-เอก-งอ-งู-หอ-หีบ-มอ-ม้า-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-กอ-ไก่-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง	เป็นคำกริยา หมายถึง ใช้หม้อตาลใส่เกลืออังไฟให้ร้อน ห่อด้วยใบพลับพลึงแล้วใช้ผ้าหุ้มอีกชั้นหนึ่ง นาบหรือประคบท้องหลังคลอดบุตรใหม่ ๆ.	นึ่งหม้อเกลือ ก. ใช้หม้อตาลใส่เกลืออังไฟให้ร้อน ห่อด้วยใบพลับพลึงแล้วใช้ผ้าหุ้มอีกชั้นหนึ่ง นาบหรือประคบท้องหลังคลอดบุตรใหม่ ๆ.
นุ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ ความหมายที่ ๑	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง หมายถึง ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ในวงเล็บ มาจาก หนังสือลิลิตตะเลงพ่าย แบบเรียนกวีนิพนธ์; อเนกนุประการ. ในวงเล็บ มาจาก พระราชพงศาวดาร ฉบับพระราชหัตถเลขา; โดยนุกรม. ในวงเล็บ มาจาก มหาชาติคำหลวง ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๐ กัณฑ์วนปเวสน์.	นุ ๑ (กลอน) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. (ตะเลงพ่าย); อเนกนุประการ. (พงศ. เลขา); โดยนุกรม. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
นุ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ หมายถึง ใช้เสริมแทรกเพื่อให้พยางค์สละสลวย เช่น พฤกษในนุพงไพร. ในวงเล็บ มาจาก สมุทรโฆษคำฉันท์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๘.	นุ ๒ (โบ) ใช้เสริมแทรกเพื่อให้พยางค์สละสลวย เช่น พฤกษในนุพงไพร. (สมุทรโฆษ).
นุง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ยุ่ง, นุ่ง ก็ว่า.	นุง ว. ยุ่ง, นุ่ง ก็ว่า.
นุงถุง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-งอ-งู-ถอ-ถุง-สะ-หระ-อุ-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ยุ่งเหยิง.	นุงถุง ว. ยุ่งเหยิง.
นุงนัง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-งอ-งู-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เกี่ยวพันกันยุ่ง เช่น ลูกหลานนุงนัง หนี้สินนุงนัง, พันกันยุ่ง เช่น ด้ายยุ่งนุงนัง.	นุงนัง ว. เกี่ยวพันกันยุ่ง เช่น ลูกหลานนุงนัง หนี้สินนุงนัง, พันกันยุ่ง เช่น ด้ายยุ่งนุงนัง.
นุ่ง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู ความหมายที่ ๑	เป็นคำกริยา หมายถึง ใช้ผ้าปกปิดกายท่อนล่าง เช่น นุ่งผ้าถุง นุ่งกางเกง, แต่เดิมหมายความว่า ปกปิดร่างกายท่อนบนก็ได้ เช่น นุ่งเสื้อ.	นุ่ง ๑ ก. ใช้ผ้าปกปิดกายท่อนล่าง เช่น นุ่งผ้าถุง นุ่งกางเกง, แต่เดิมหมายความว่า ปกปิดร่างกายท่อนบนก็ได้ เช่น นุ่งเสื้อ.
นุ่งกระโจมอก เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู-กอ-ไก่-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-โอ-จอ-จาน-มอ-ม้า-ออ-อ่าง-กอ-ไก่	เป็นคำกริยา หมายถึง นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.	นุ่งกระโจมอก ก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.
นุ่งเจียมห่มเจียม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-จอ-จาน-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า-หอ-หีบ-ไม้-เอก-มอ-ม้า-สะ-หระ-เอ-จอ-จาน-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำกริยา หมายถึง แต่งตัวพอสมกับฐานะ.	นุ่งเจียมห่มเจียม ก. แต่งตัวพอสมกับฐานะ.
นุ่งผ้าโจงกระเบน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู-ผอ-ผึ้ง-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-โอ-จอ-จาน-งอ-งู-กอ-ไก่-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-เอ-บอ-ไบ-ไม้-นอ-หนู	เป็นคำกริยา หมายถึง นุ่งผ้าแล้วม้วนชายผ้านุ่งสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว.	นุ่งผ้าโจงกระเบน ก. นุ่งผ้าแล้วม้วนชายผ้านุ่งสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว.
นุ่งห่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู-หอ-หีบ-ไม้-เอก-มอ-ม้า	เป็นคำกริยา หมายถึง แต่งตัว เช่น นุ่งห่มให้เรียบร้อย.	นุ่งห่ม ก. แต่งตัว เช่น นุ่งห่มให้เรียบร้อย.
นุ่ง เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-งอ-งู ความหมายที่ ๒	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ยุ่ง, นุง ก็ว่า.	นุ่ง ๒ ว. ยุ่ง, นุง ก็ว่า.
นุช เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ชอ-ช้าง	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง ตัดมาจากคำว่า อนุช เป็นคำนาม หมายถึง น้อง (โดยมากใช้แก่ผู้หญิง).	นุช (กลอน; ตัดมาจาก อนุช) น. น้อง (โดยมากใช้แก่ผู้หญิง).
นุด เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ดอ-เด็ก	เป็นคำกริยา หมายถึง อ้วนพีสดใส. (ไทยใหญ่).	นุด ก. อ้วนพีสดใส. (ไทยใหญ่).
นุต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำกริยา หมายถึง ชมเชย, สรรเสริญ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นุติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	นุต (แบบ) ก. ชมเชย, สรรเสริญ. (ป. นุติ).
นุ่น เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Ceiba pentandra (L.) Gaertn. ในวงศ์ Bombacaceae ลําต้นและกิ่งก้านสีเขียว มีหนามสั้น ๆ ที่โคนต้น กิ่งทอดขนานกับพื้น ทิ้งใบในฤดูแล้ง ดอกสีขาวนวล ผลรูปทรงกระสวย ใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าวและงิ้ว.	นุ่น น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Ceiba pentandra (L.) Gaertn. ในวงศ์ Bombacaceae ลําต้นและกิ่งก้านสีเขียว มีหนามสั้น ๆ ที่โคนต้น กิ่งทอดขนานกับพื้น ทิ้งใบในฤดูแล้ง ดอกสีขาวนวล ผลรูปทรงกระสวย ใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าวและงิ้ว.
นุ่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-มอ-ม้า	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ่อนละมุน, อ่อนนิ่ม.	นุ่ม ว. อ่อนละมุน, อ่อนนิ่ม.
นุ่มนวล เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-มอ-ม้า-นอ-หนู-วอ-แหวน-ลอ-ลิง	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.	นุ่มนวล ว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.
นุ่มนิ่ม เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-เอก-มอ-ม้า-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-มอ-ม้า	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง กิริยามารยาทที่อ่อนโยนน่ารักน่าเอ็นดูอย่างเด็ก ๆ, อ่อนนุ่มอย่างไข่จะละเม็ด.	นุ่มนิ่ม ว. กิริยามารยาทที่อ่อนโยนน่ารักน่าเอ็นดูอย่างเด็ก ๆ, อ่อนนุ่มอย่างไข่จะละเม็ด.
นุ้ย เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อุ-ไม้-โท-ยอ-ยัก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ้วน, อวบ; ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคใต้ หมายถึง เล็ก.	นุ้ย ว. อ้วน, อวบ; (ถิ่น–ปักษ์ใต้) เล็ก.
นูน เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อู-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สูงขึ้นจากระดับพื้นเดิม ในลักษณะอย่างหนังสือตัวนูน ลวดลายนูน, มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งออกไป.	นูน ว. สูงขึ้นจากระดับพื้นเดิม ในลักษณะอย่างหนังสือตัวนูน ลวดลายนูน, มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งออกไป.
นู่น เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อู-ไม้-เอก-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำสรรพนาม หมายถึง คําใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป.	นู่น (ปาก) ส. คําใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป.
นู้น เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อู-ไม้-โท-นอ-หนู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป.	นู้น (ปาก) ว. ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป.
เนกขะ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-สะ-หระ-อะ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นิกขะ, ลิ่ม, แท่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นิกฺข เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-พิน-ทุ-ขอ-ไข่ และมาจากภาษาสันสกฤต นิกฺษ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-กอ-ไก่-พิน-ทุ-สอ-รือ-สี.	เนกขะ (แบบ) น. นิกขะ, ลิ่ม, แท่ง. (ป. นิกฺข; ส. นิกฺษ).
เนกขัม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-ไม้-หัน-อา-กาด-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง การออก, การออกจากกาม, การออกบวช. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี เนกฺขมฺม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-กอ-ไก่-พิน-ทุ-ขอ-ไข่-มอ-ม้า-พิน-ทุ-มอ-ม้า.	เนกขัม (แบบ) น. การออก, การออกจากกาม, การออกบวช. (ป. เนกฺขมฺม).
เน่ง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำกริยา หมายถึง นิ่ง, แน่.	เน่ง (โบ) ก. นิ่ง, แน่.
เนตบอล เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-บอ-ไบ-ไม้-ออ-อ่าง-ลอ-ลิง	เป็นคำนาม หมายถึง กีฬาอย่างหนึ่ง คล้ายบาสเกตบอล มีผู้เล่นฝ่ายละ ๗ คน และส่งลูกบอลโดยวิธีโยนหรือขว้างเท่านั้น ห้ามเตะหรือตบลูกบอลกับพื้น. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ netball เขียนว่า เอ็น-อี-ที-บี-เอ-แอล-แอล.	เนตบอล น. กีฬาอย่างหนึ่ง คล้ายบาสเกตบอล มีผู้เล่นฝ่ายละ ๗ คน และส่งลูกบอลโดยวิธีโยนหรือขว้างเท่านั้น ห้ามเตะหรือตบลูกบอลกับพื้น. (อ. netball).
เนตร เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ	[เนด] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง ตา, ดวงตา. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต และมาจากภาษาบาลี เนตฺต เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า; ผู้นําทาง เช่น เนตรนารี.	เนตร [เนด] (แบบ) น. ตา, ดวงตา. (ส.; ป. เนตฺต); ผู้นําทาง เช่น เนตรนารี.
เนตรนารี เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อี	เป็นคำนาม หมายถึง เด็กหญิงที่ได้รับการฝึกให้เป็นผู้นำในทางความประพฤติ, สมาชิกแห่งองค์การที่มีวัตถุประสงค์ในการฝึกหัดอบรมบ่มนิสัยเด็กหญิงให้เป็นพลเมืองดีตามจารีตประเพณี มีอุดมคติ และความรับผิดชอบตัวเองและต่อผู้อื่นเป็นต้น.	เนตรนารี น. เด็กหญิงที่ได้รับการฝึกให้เป็นผู้นำในทางความประพฤติ, สมาชิกแห่งองค์การที่มีวัตถุประสงค์ในการฝึกหัดอบรมบ่มนิสัยเด็กหญิงให้เป็นพลเมืองดีตามจารีตประเพณี มีอุดมคติ และความรับผิดชอบตัวเองและต่อผู้อื่นเป็นต้น.
เนติ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ	[เน–ติ] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นีติ เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ.	เนติ [เน–ติ] (แบบ) น. นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. (ป., ส. นีติ).
เนติบัณฑิต เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-เนน-ทอ-มน-โท-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	เป็นคำนาม หมายถึง ผู้ได้รับประกาศนียบัตรทางวิชากฎหมายของโรงเรียนกฎหมาย กระทรวงยุติธรรม, ผู้สอบได้ตามหลักสูตรของสํานักศึกษาอบรมกฎหมายของเนติบัณฑิตยสภา.	เนติบัณฑิต น. ผู้ได้รับประกาศนียบัตรทางวิชากฎหมายของโรงเรียนกฎหมาย กระทรวงยุติธรรม, ผู้สอบได้ตามหลักสูตรของสํานักศึกษาอบรมกฎหมายของเนติบัณฑิตยสภา.
เน้น เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ไม้-โท-นอ-หนู	เป็นคำกริยา หมายถึง ทําให้หนักแน่นเพื่อให้เห็นความสําคัญ (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น เน้นถ้อยเน้นคํา, ลงเสียงหนัก เช่น เน้นเสียง, กดให้แน่น เช่น เน้นเหงือก เน้นฟัน. เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น พูดเน้น.	เน้น ก. ทําให้หนักแน่นเพื่อให้เห็นความสําคัญ (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น เน้นถ้อยเน้นคํา, ลงเสียงหนัก เช่น เน้นเสียง, กดให้แน่น เช่น เน้นเหงือก เน้นฟัน. ว. ให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น พูดเน้น.
เนบิวลา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง บริเวณที่มีลักษณะเป็นฝ้าเรืองแสง ปรากฏเห็นได้บางแห่งบนท้องฟ้า มีขนาดใหญ่มาก ประกอบด้วยกลุ่มแก๊ส กลุ่มดาวฤกษ์ และวัตถุต่าง ๆ ที่จะก่อตัวรวมกันเป็นดาวฤกษ์. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nebula เขียนว่า เอ็น-อี-บี-ยู-แอล-เอ.	เนบิวลา น. บริเวณที่มีลักษณะเป็นฝ้าเรืองแสง ปรากฏเห็นได้บางแห่งบนท้องฟ้า มีขนาดใหญ่มาก ประกอบด้วยกลุ่มแก๊ส กลุ่มดาวฤกษ์ และวัตถุต่าง ๆ ที่จะก่อตัวรวมกันเป็นดาวฤกษ์. (อ. nebula).
เนปจูน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ปอ-ปลา-จอ-จาน-สะ-หระ-อู-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๘ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เพราะอยู่ห่างโลกมาก อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๔,๕๒๙ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่านศูนย์กลางในแนวที่ผ่านเส้นศูนย์สูตร ๔๘,๔๐๐ กิโลเมตร ในแนวที่ผ่านขั้ว ๔๗,๔๐๐ กิโลเมตร, ดาวสมุทร ก็เรียก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ Neptune เขียนว่า เอ็น-อี-พี-ที-ยู-เอ็น-อี.	เนปจูน น. ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๘ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เพราะอยู่ห่างโลกมาก อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๔,๕๒๙ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่านศูนย์กลางในแนวที่ผ่านเส้นศูนย์สูตร ๔๘,๔๐๐ กิโลเมตร ในแนวที่ผ่านขั้ว ๔๗,๔๐๐ กิโลเมตร, ดาวสมุทร ก็เรียก. (อ. Neptune).
เนปทูเนียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ปอ-ปลา-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อู-สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๙๓ สัญลักษณ์ Np เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเงิน. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ neptunium เขียนว่า เอ็น-อี-พี-ที-ยู-เอ็น-ไอ-ยู-เอ็ม.	เนปทูเนียม น. ธาตุลําดับที่ ๙๓ สัญลักษณ์ Np เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเงิน. (อ. neptunium).
เนมิ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง กงรถ, กงเกวียน. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี .	เนมิ (แบบ) น. กงรถ, กงเกวียน. (ป.).
เนมิตก–, เนมิตกะ เนมิตก– มีเครื่องหมายยัติภังค์ท้ายคำ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-กอ-ไก่ เนมิตกะ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-กอ-ไก่-สะ-หระ-อะ	[เนมิดตะกะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง หมอดูทายลักษณะหรือโชคลาง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี เนมิตฺตก เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-พิน-ทุ-ตอ-เต่า-กอ-ไก่.	เนมิตก–, เนมิตกะ [เนมิดตะกะ–] (แบบ) น. หมอดูทายลักษณะหรือโชคลาง. (ป. เนมิตฺตก).
เนมิตกนาม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-กอ-ไก่-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อที่เกิดขึ้นตามเหตุ คือลักษณะและคุณสมบัติ เช่น พระสุคต แปลว่า ผู้ดําเนินดีแล้ว.	เนมิตกนาม น. ชื่อที่เกิดขึ้นตามเหตุ คือลักษณะและคุณสมบัติ เช่น พระสุคต แปลว่า ผู้ดําเนินดีแล้ว.
เนมินธร เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู-ทอ-ทง-รอ-เรือ	[–มินทอน] เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อภูเขาชั้นที่ ๕ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต . ในวงเล็บ ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์ สัตบริภัณฑ์ เขียนว่า สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-บอ-ไบ-ไม้-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-พอ-สำ-เพา-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-เนน-ทอ-มน-โท-ทัน-ทะ-คาด สัตภัณฑ์ เขียนว่า สอ-เสือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-พอ-สำ-เพา-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-เนน-ทอ-มน-โท-ทัน-ทะ-คาด .	เนมินธร [–มินทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๕ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
เนย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง ไขมันหรือนํ้ามันที่ทําจากนํ้านมสัตว์มีทั้งเหลวและแข็ง.	เนย น. ไขมันหรือนํ้ามันที่ทําจากนํ้านมสัตว์มีทั้งเหลวและแข็ง.
เนยเทียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ยอ-ยัก-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง สิ่งที่ทําจากไขมันหรือนํ้ามันที่ได้จากพืชและสัตว์ นํามาทําให้บริสุทธิ์ ผสมวิตามินเอ วิตามินดี เติมนมและสีที่เหมาะสม แบคทีเรียในนมจะทําให้เกิดกลิ่นและรสคล้ายเนย ใช้เป็นอาหารได้.	เนยเทียม น. สิ่งที่ทําจากไขมันหรือนํ้ามันที่ได้จากพืชและสัตว์ นํามาทําให้บริสุทธิ์ ผสมวิตามินเอ วิตามินดี เติมนมและสีที่เหมาะสม แบคทีเรียในนมจะทําให้เกิดกลิ่นและรสคล้ายเนย ใช้เป็นอาหารได้.
เนยใส เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ยอ-ยัก-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-สอ-เสือ	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้ามันที่เคี่ยวมาจากเนย.	เนยใส น. นํ้ามันที่เคี่ยวมาจากเนย.
เนรกัณฐี เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-กอ-ไก่-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-เนน-ถอ-ถาน-สะ-หระ-อี	[เนระกันถี] เป็นคำนาม หมายถึง แก้วมณีชนิดหนึ่ง.	เนรกัณฐี [เนระกันถี] น. แก้วมณีชนิดหนึ่ง.
เนรคุณ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-คอ-ควาย-สะ-หระ-อุ-นอ-เนน	[–ระคุน] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อกตัญญูไม่รู้คุณ, ไม่สํานึกถึงบุญคุณ. (แผลงมาจาก นิรคุณ).	เนรคุณ [–ระคุน] ว. อกตัญญูไม่รู้คุณ, ไม่สํานึกถึงบุญคุณ. (แผลงมาจาก นิรคุณ).
เนรเทศ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา	[–ระเทด] เป็นคำกริยา หมายถึง บังคับให้ออกไปเสียจากประเทศหรือถิ่นที่อยู่ของตน; ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในกฎหมาย หมายถึง ขับคนต่างด้าวให้ออกไปนอกราชอาณาจักร; ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก หมายถึง โดยปริยายหมายถึงการออกจากประเทศหรือถิ่นที่อยู่เดิมด้วยความสมัครใจ เช่น เนรเทศตัวเอง. (แผลงมาจาก นิรเทศ).	เนรเทศ [–ระเทด] ก. บังคับให้ออกไปเสียจากประเทศหรือถิ่นที่อยู่ของตน; (กฎ) ขับคนต่างด้าวให้ออกไปนอกราชอาณาจักร; (ปาก) โดยปริยายหมายถึงการออกจากประเทศหรือถิ่นที่อยู่เดิมด้วยความสมัครใจ เช่น เนรเทศตัวเอง. (แผลงมาจาก นิรเทศ).
เนรนาด เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ดอ-เด็ก	[เนระ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำกริยา หมายถึง เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด, เช่น เสมือนหนึ่งราชกัญญาคณานางสนมล้มเนรนาดด้วยอาลัย. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน ทานกัณฑ์. (อาจเพี้ยนมาจาก ระเนระนาด).	เนรนาด [เนระ–] (กลอน) ก. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด, เช่น เสมือนหนึ่งราชกัญญาคณานางสนมล้มเนรนาดด้วยอาลัย. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (อาจเพี้ยนมาจาก ระเนระนาด).
เนรนาถ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ถอ-ถุง	[เนระนาด] เป็นคำกริยา หมายถึง ไม่มีที่พึ่ง, ซัดเซพเนจร, เช่น ก็เนรนาถประพาสพรตยังเขาสิงขรบวรวงกต. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน กัณฑ์ชูชก.	เนรนาถ [เนระนาด] ก. ไม่มีที่พึ่ง, ซัดเซพเนจร, เช่น ก็เนรนาถประพาสพรตยังเขาสิงขรบวรวงกต. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
เนรมิต เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	[–ระมิด] เป็นคำกริยา หมายถึง นิรมิต, สร้างหรือบันดาลด้วยอํานาจ ฤทธิ์ หรืออภินิหารให้บังเกิดเป็นขึ้นมีขึ้นโดยฉับพลัน. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิรฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-รอ-เรือ-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า และมาจากภาษาบาลี นิมฺมิต เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-มอ-ม้า-พิน-ทุ-มอ-ม้า-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า.	เนรมิต [–ระมิด] ก. นิรมิต, สร้างหรือบันดาลด้วยอํานาจ ฤทธิ์ หรืออภินิหารให้บังเกิดเป็นขึ้นมีขึ้นโดยฉับพลัน. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).
เนระพูสี เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-พอ-พาน-สะ-หระ-อู-สอ-เสือ-สะ-หระ-อี	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อเฟินชนิด Microlepia speluncae (L.) Moore ในวงศ์ Dennstaedtiaceae ต้นเป็นกอ ใช้ทํายาได้.	เนระพูสี น. ชื่อเฟินชนิด Microlepia speluncae (L.) Moore ในวงศ์ Dennstaedtiaceae ต้นเป็นกอ ใช้ทํายาได้.
เนษาท เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สอ-รือ-สี-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง นิษาท, พรานป่า, เงาะป่า; ชาวประมง; โจร. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นิษาท เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-สอ-รือ-สี-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน และมาจากภาษาบาลี เนสาท เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน.	เนษาท (แบบ) น. นิษาท, พรานป่า, เงาะป่า; ชาวประมง; โจร. (ส. นิษาท; ป. เนสาท).
เนอ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ออ-อ่าง	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง นะ, แฮะ.	เนอ (กลอน) ว. นะ, แฮะ.
เน้อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ไม้-โท-ออ-อ่าง	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง คําทอดเสียงลงท้ายบอกให้รู้ เช่น ขนมเน้อ ไปก่อนเน้อ.	เน้อ ว. คําทอดเสียงลงท้ายบอกให้รู้ เช่น ขนมเน้อ ไปก่อนเน้อ.
เนา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๑	เป็นคำกริยา หมายถึง เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป.	เนา ๑ ก. เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป.
เนา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๒	เป็นคำกริยา หมายถึง อยู่. ในวงเล็บ มาจากภาษาเขมร .	เนา ๒ ก. อยู่. (ข.).
เนา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๓	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำนาม หมายถึง เรือ, สําเภา, เภตรา. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต .	เนา ๓ (แบบ) น. เรือ, สําเภา, เภตรา. (ส.).
เนา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๔	เป็นคำนาม หมายถึง วันที่อยู่ถัดจากวันมหาสงกรานต์ หน้าวันเถลิงศก ปรกติตรงกับวันที่ ๑๔ เมษายน เรียกว่า วันเนา.	เนา ๔ น. วันที่อยู่ถัดจากวันมหาสงกรานต์ หน้าวันเถลิงศก ปรกติตรงกับวันที่ ๑๔ เมษายน เรียกว่า วันเนา.
เน่า เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.	เน่า ว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.
เน่าไฟ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-ฟอ-ฟัน	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่ของเสียเพราะต้มไม่ถูกวิธี เช่น ต้มข้าวต้มมัดไม่สุก.	เน่าไฟ ว. อาการที่ของเสียเพราะต้มไม่ถูกวิธี เช่น ต้มข้าวต้มมัดไม่สุก.
เนาว– เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน ความหมายที่ ๑	[เนาวะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ใหม่. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นว เขียนว่า นอ-หนู-วอ-แหวน.	เนาว– ๑ [เนาวะ–] (แบบ) ว. ใหม่. (ป. นว).
เนาว– เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน ความหมายที่ ๒	[เนาวะ–] ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในหนังสือ ไม่ใช่คำพูดทั่วไป เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เก้า, จํานวน ๙. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี นว เขียนว่า นอ-หนู-วอ-แหวน.	เนาว– ๒ [เนาวะ–] (แบบ) ว. เก้า, จํานวน ๙. (ป. นว).
เนาวรัตน์ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด	ดู นวรัตน์ เขียนว่า นอ-หนู-วอ-แหวน-รอ-เรือ-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-นอ-หนู-ทัน-ทะ-คาด ที่ นว– เขียนว่า นอ-หนู-วอ-แหวน ความหมายที่ ๒.	เนาวรัตน์ ดู นวรัตน์ ที่ นว– ๒.
เนาวนิต เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า	[–วะนิด] เป็นคำนาม หมายถึง นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. ในวงเล็บ มาจากภาษาบาลี และมาจากภาษาสันสกฤต นวนีต เขียนว่า นอ-หนู-วอ-แหวน-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ตอ-เต่า.	เนาวนิต [–วะนิด] น. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป., ส. นวนีต).
เนิน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม เช่น เนินดิน เนินเขา; เรียกเนื้อรอบฝ่ามือที่มีลักษณะนูนกว่าบริเวณอุ้งมือว่า เนิน เช่น เนินพระศุกร์ เนินพระพุธ.	เนิน น. โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม เช่น เนินดิน เนินเขา; เรียกเนื้อรอบฝ่ามือที่มีลักษณะนูนกว่าบริเวณอุ้งมือว่า เนิน เช่น เนินพระศุกร์ เนินพระพุธ.
เนิ่น, เนิ่น ๆ เนิ่น เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-นอ-หนู เนิ่น ๆ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-นอ-หนู ไม้-ยะ-มก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ก่อนหน้าหรือก่อนเวลานาน ๆ เช่น มาแต่เนิ่น มาแต่เนิ่น ๆ ทําแต่เนิ่น ๆ.	เนิ่น, เนิ่น ๆ ว. ก่อนหน้าหรือก่อนเวลานาน ๆ เช่น มาแต่เนิ่น มาแต่เนิ่น ๆ ทําแต่เนิ่น ๆ.
เนิ่นนาน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-นอ-หนู-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ช้านานมาแล้ว เช่น ในเวลาเนิ่นนานมาแล้ว, นานมาก เช่น อย่าให้เนิ่นนานนะ.	เนิ่นนาน ว. ช้านานมาแล้ว เช่น ในเวลาเนิ่นนานมาแล้ว, นานมาก เช่น อย่าให้เนิ่นนานนะ.
เนิบ, เนิบ ๆ เนิบ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้ เนิบ ๆ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้ ไม้-ยะ-มก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง แช่มช้า, ช้า ๆ อย่างมีจังหวะ เช่น เดินเนิบ ๆ พูดเนิบ ๆ.	เนิบ, เนิบ ๆ ว. แช่มช้า, ช้า ๆ อย่างมีจังหวะ เช่น เดินเนิบ ๆ พูดเนิบ ๆ.
เนิบนาบ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-บอ-ไบ-ไม้-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง หย่อนยาน, เทิบทาบ, ไม่รัดกุม.	เนิบนาบ ว. หย่อนยาน, เทิบทาบ, ไม่รัดกุม.
เนียง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-งอ-งู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).	เนียง ๑ น. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).
เนียง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-งอ-งู ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคใต้ เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อไม้ต้นชนิด Archidendron jiringa Nielsen ในวงศ์ Leguminosae ฝักบิดเป็นวง เมล็ดค่อนข้างแบน กินได้, พะเนียง ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ชะเนียง.	เนียง ๒ (ถิ่น–ปักษ์ใต้) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Archidendron jiringa Nielsen ในวงศ์ Leguminosae ฝักบิดเป็นวง เมล็ดค่อนข้างแบน กินได้, พะเนียง ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ชะเนียง.
เนียน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-นอ-หนู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเท่าฝ่ามือสําหรับตักนํ้าพริกจากครก, เปลือกจั่นมะพร้าวสําหรับแซะนํ้าตาลเมื่อเวลาเคี่ยว, โดยปริยายใช้เรียกที่สําหรับแซะหรือตัดขนม.	เนียน ๑ น. กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเท่าฝ่ามือสําหรับตักนํ้าพริกจากครก, เปลือกจั่นมะพร้าวสําหรับแซะนํ้าตาลเมื่อเวลาเคี่ยว, โดยปริยายใช้เรียกที่สําหรับแซะหรือตัดขนม.
เนียน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-นอ-หนู ความหมายที่ ๒	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล เช่น เนื้อเนียน; เรียบสนิท เช่น เข้าไม้ได้เนียนดี.	เนียน ๒ ว. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล เช่น เนื้อเนียน; เรียบสนิท เช่น เข้าไม้ได้เนียนดี.
เนียน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-นอ-หนู ความหมายที่ ๓	เป็นคำนาม หมายถึง เครื่องมือสําหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านปากถ้วยให้เรียบ.	เนียน ๓ น. เครื่องมือสําหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านปากถ้วยให้เรียบ.
เนียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง (๑) ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Chloranthus spicatus (Thunb.) Makino ในวงศ์ Chloranthaceae ดอกเล็ก สีขาว กลิ่นหอม, พายัพเรียก เนียมอ้ม. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Strobilanthes nivea Craib ในวงศ์ Acanthaceae ดอกเล็ก สีม่วงอ่อน ใบมีกลิ่นหอมใช้ประสมปูนกินกับหมาก, เนียมสวน ก็เรียก, อีสานเรียก อ้ม.	เนียม ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Chloranthus spicatus (Thunb.) Makino ในวงศ์ Chloranthaceae ดอกเล็ก สีขาว กลิ่นหอม, พายัพเรียก เนียมอ้ม. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Strobilanthes nivea Craib ในวงศ์ Acanthaceae ดอกเล็ก สีม่วงอ่อน ใบมีกลิ่นหอมใช้ประสมปูนกินกับหมาก, เนียมสวน ก็เรียก, อีสานเรียก อ้ม.
เนียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง เรียกงาช้างที่ใหญ่แต่สั้นและมักจะชี้ตรงว่า งาเนียม, เรียกช้างที่มีงาเช่นนั้นว่า ช้างงาเนียม.	เนียม ๒ น. เรียกงาช้างที่ใหญ่แต่สั้นและมักจะชี้ตรงว่า งาเนียม, เรียกช้างที่มีงาเช่นนั้นว่า ช้างงาเนียม.
เนียมสวน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า-สอ-เสือ-วอ-แหวน-นอ-หนู	ดู เนียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๑ (๒).	เนียมสวน ดู เนียม ๑ (๒).
เนียมอ้ม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า-ออ-อ่าง-ไม้-โท-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาถิ่นภาคพายัพ เป็นคำนาม หมายถึง ต้นเนียม. ในวงเล็บ ดู เนียม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า ความหมายที่ ๑ (๑).	เนียมอ้ม (ถิ่น–พายัพ) น. ต้นเนียม. [ดู เนียม ๑ (๑)].
เนียร เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-รอ-เรือ	เป็นคำนาม หมายถึง นํ้า. ในวงเล็บ มาจากภาษาสันสกฤต นีร เขียนว่า นอ-หนู-สะ-หระ-อี-รอ-เรือ.	เนียร น. นํ้า. (ส. นีร).
เนียรทุกข์ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-รอ-เรือ-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อุ-กอ-ไก่-ขอ-ไข่-ทัน-ทะ-คาด	[เนียระทุก] เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง นิรทุกข์, ไม่มีทุกข์.	เนียรทุกข์ [เนียระทุก] ว. นิรทุกข์, ไม่มีทุกข์.
เนียรเทศ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-รอ-เรือ-สะ-หระ-เอ-ทอ-ทะ-หาน-สอ-สา-ลา	[เนียระเทด] เป็นคำกริยา หมายถึง เนรเทศ.	เนียรเทศ [เนียระเทด] ก. เนรเทศ.
เนียรนาท เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-รอ-เรือ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	[เนียระนาด] เป็นคำกริยา หมายถึง กึกก้อง เช่น เสียงฆ้องกลองประนังเนียรนาท สะเทือนท้องวนาวาสหิมวันต์. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน นครกัณฑ์, นีรนาท ก็ใช้.	เนียรนาท [เนียระนาด] ก. กึกก้อง เช่น เสียงฆ้องกลองประนังเนียรนาท สะเทือนท้องวนาวาสหิมวันต์. (ม. ร่ายยาว นครกัณฑ์), นีรนาท ก็ใช้.
เนื้อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป; เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ; สิ่งที่เป็นลักษณะประจําตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น เนื้อไม้ เนื้อเงิน เนื้อทอง; ส่วนที่อยู่ถัดเปลือกของผลไม้ต่าง ๆ เช่น เนื้อมะม่วง เนื้อทุเรียน; สิ่งที่ประกอบกันเป็นตัวอาหาร, คู่กับ นํ้า เช่น แกงมีแต่นํ้าไม่มีเนื้อ เอาแต่เนื้อ ๆ; สาระสําคัญ เช่น เนื้อเรื่อง; คุณสมบัติของเนื้อทองคําและเงินเป็นต้น เช่น ทองเนื้อเก้า เงินเนื้อบริสุทธิ์; ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ หมายถึง ราคาทองคำเป็นเงินบาทตามคุณภาพของเนื้อทอง เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท เรียกว่า ทองเนื้อแปด, ถ้าเป็นราคาเงิน ๙ บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า ทุนเดิม, เงิน, ทรัพย์, เช่น เข้าเนื้อ ชักเนื้อควักเนื้อตัวเอง.	เนื้อ ๑ น. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป; เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ; สิ่งที่เป็นลักษณะประจําตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น เนื้อไม้ เนื้อเงิน เนื้อทอง; ส่วนที่อยู่ถัดเปลือกของผลไม้ต่าง ๆ เช่น เนื้อมะม่วง เนื้อทุเรียน; สิ่งที่ประกอบกันเป็นตัวอาหาร, คู่กับ นํ้า เช่น แกงมีแต่นํ้าไม่มีเนื้อ เอาแต่เนื้อ ๆ; สาระสําคัญ เช่น เนื้อเรื่อง; คุณสมบัติของเนื้อทองคําและเงินเป็นต้น เช่น ทองเนื้อเก้า เงินเนื้อบริสุทธิ์; (โบ) ราคาทองคำเป็นเงินบาทตามคุณภาพของเนื้อทอง เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท เรียกว่า ทองเนื้อแปด, ถ้าเป็นราคาเงิน ๙ บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า ทุนเดิม, เงิน, ทรัพย์, เช่น เข้าเนื้อ ชักเนื้อควักเนื้อตัวเอง.
เนื้อกษัตริย์ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-สอ-รือ-สี-ไม้-หัน-อา-กาด-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-สะ-หระ-อิ-ยอ-ยัก-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อโลหะ เช่น ทองคํา เงิน นาก ที่บริสุทธิ์, โดยปริยายหมายถึงเนื้อแท้ของสิ่งนั้น ๆ.	เนื้อกษัตริย์ น. เนื้อโลหะ เช่น ทองคํา เงิน นาก ที่บริสุทธิ์, โดยปริยายหมายถึงเนื้อแท้ของสิ่งนั้น ๆ.
เนื้อความ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-คอ-ควาย-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ข้อความทั่ว ๆ ไป.	เนื้อความ น. ข้อความทั่ว ๆ ไป.
เนื้อคู่ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-คอ-ควาย-สะ-หระ-อู-ไม้-เอก	เป็นคำนาม หมายถึง ชายหญิงที่ถือกันว่าเคยอยู่ร่วมกันมาแต่ปางก่อน, ชายหญิงที่สมเป็นคู่ครองกัน, คู่สร้าง หรือ คู่สร้างคู่สม ก็ว่า.	เนื้อคู่ น. ชายหญิงที่ถือกันว่าเคยอยู่ร่วมกันมาแต่ปางก่อน, ชายหญิงที่สมเป็นคู่ครองกัน, คู่สร้าง หรือ คู่สร้างคู่สม ก็ว่า.
เนื้อเค็ม เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-คอ-ควาย-ไม้-ไต่-คู้-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อวัวเนื้อควายเป็นต้นที่หมักเกลือตากแห้งไว้.	เนื้อเค็ม น. เนื้อวัวเนื้อควายเป็นต้นที่หมักเกลือตากแห้งไว้.
เนื้องอก เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-งอ-งู-ออ-อ่าง-กอ-ไก่	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อที่เจริญเติบโตผิดปรกติ อาจเป็นเนื้อร้าย หรือมะเร็ง หรือเป็นผลมาจากสาเหตุอื่นเช่นเชื้อโรค ก็ได้.	เนื้องอก น. เนื้อเยื่อที่เจริญเติบโตผิดปรกติ อาจเป็นเนื้อร้าย หรือมะเร็ง หรือเป็นผลมาจากสาเหตุอื่นเช่นเชื้อโรค ก็ได้.
เนื้อตัว เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ตอ-เต่า-ไม้-หัน-อา-กาด-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง ร่างกาย เช่น เนื้อตัวเหนอะหนะ.	เนื้อตัว น. ร่างกาย เช่น เนื้อตัวเหนอะหนะ.
เนื้อตาย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ตอ-เต่า-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อที่ขาดเลือดหรือถูกพิษอย่างอื่นจนเซลล์ตาย.	เนื้อตาย น. เนื้อเยื่อที่ขาดเลือดหรือถูกพิษอย่างอื่นจนเซลล์ตาย.
เนื้อเต่ายำเต่า เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ตอ-เต่า-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อำ-สะ-หระ-เอ-ตอ-เต่า-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำกริยา หมายถึง นําเอาทรัพย์สินส่วนที่เป็นกําไรหรือดอกเบี้ยกลับไปลงทุนต่อไปอีกโดยไม่ต้องใช้ทุนเดิม.	เนื้อเต่ายำเต่า (สำ) ก. นําเอาทรัพย์สินส่วนที่เป็นกําไรหรือดอกเบี้ยกลับไปลงทุนต่อไปอีกโดยไม่ต้องใช้ทุนเดิม.
เนื้อถ้อยกระทงความ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ถอ-ถุง-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก-กอ-ไก่-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-ทอ-ทะ-หาน-งอ-งู-คอ-ควาย-วอ-แหวน-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ถ้อยคําที่ได้เรื่องได้ราวเข้าใจได้ชัดเจน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ได้เนื้อถ้อยกระทงความ.	เนื้อถ้อยกระทงความ น. ถ้อยคําที่ได้เรื่องได้ราวเข้าใจได้ชัดเจน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ได้เนื้อถ้อยกระทงความ.
เนื้อที่ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก	เป็นคำนาม หมายถึง ขนาดของพื้นที่.	เนื้อที่ น. ขนาดของพื้นที่.
เนื้อแท้ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-แอ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-โท	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนที่แท้, ส่วนที่จริง.	เนื้อแท้ น. ส่วนที่แท้, ส่วนที่จริง.
เนื้อนาบุญ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-นอ-หนู-สะ-หระ-อา-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อุ-ยอ-หยิง	เป็นคำนาม หมายถึง แหล่งที่ควรแก่การทำบุญ เช่น พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญ.	เนื้อนาบุญ น. แหล่งที่ควรแก่การทำบุญ เช่น พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญ.
เนื้อเปื่อย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ปอ-ปลา-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.	เนื้อเปื่อย น. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.
เนื้อผ้า เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ผอ-ผึ้ง-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นสำนวน เป็นคำนาม หมายถึง ความจริง เช่น ว่าไปตามเนื้อผ้า.	เนื้อผ้า (สำ) น. ความจริง เช่น ว่าไปตามเนื้อผ้า.
เนื้อเพลง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-พอ-พาน-ลอ-ลิง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนสําคัญของทํานองเพลงที่บอกให้รู้ว่าเป็นเพลงอะไร; ทํานองเพลง.	เนื้อเพลง น. ส่วนสําคัญของทํานองเพลงที่บอกให้รู้ว่าเป็นเพลงอะไร; ทํานองเพลง.
เนื้อไม้ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-มอ-ม้า-ไม้-โท	เป็นคำนาม หมายถึง ส่วนของต้นไม้ที่อยู่ถัดเปลือกเข้าไป; แก่นไม้หอม โดยมากใช้ทําธูป, ชนิดที่ดีมีสีดํา ใช้ทํายาไทย.	เนื้อไม้ น. ส่วนของต้นไม้ที่อยู่ถัดเปลือกเข้าไป; แก่นไม้หอม โดยมากใช้ทําธูป, ชนิดที่ดีมีสีดํา ใช้ทํายาไทย.
เนื้อร้อง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-รอ-เรือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง คําประพันธ์สําหรับขับร้อง, คำร้อง บทเพลง หรือ บทร้อง ก็ว่า.	เนื้อร้อง น. คําประพันธ์สําหรับขับร้อง, คำร้อง บทเพลง หรือ บทร้อง ก็ว่า.
เนื้อร้าย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-รอ-เรือ-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.	เนื้อร้าย ๑ น. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.
เนื้อร้าย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-รอ-เรือ-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเป็นโรค เกิดแก่ คน สัตว์ และต้นไม้ หรือแผลที่เป็นมะเร็ง มีอาการต่าง ๆ.	เนื้อร้าย ๒ น. เนื้อเป็นโรค เกิดแก่ คน สัตว์ และต้นไม้ หรือแผลที่เป็นมะเร็ง มีอาการต่าง ๆ.
เนื้อเรื่อง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง เรื่องราว, สาระของเรื่อง.	เนื้อเรื่อง น. เรื่องราว, สาระของเรื่อง.
เนื้อหา เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-หอ-หีบ-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง ใจความสําคัญ, ข้อสําคัญ, สาระสําคัญ; วงเงินตามข้อตกลงที่จ้างหามา รวมทั้งค่ารถค่าอาหาร เป็นต้น (มักใช้แก่การมหรสพ เช่น ลิเก ละคร).	เนื้อหา น. ใจความสําคัญ, ข้อสําคัญ, สาระสําคัญ; วงเงินตามข้อตกลงที่จ้างหามา รวมทั้งค่ารถค่าอาหาร เป็นต้น (มักใช้แก่การมหรสพ เช่น ลิเก ละคร).
เนื้อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อสัตว์ป่าประเภทกวาง.	เนื้อ ๒ น. ชื่อสัตว์ป่าประเภทกวาง.
เนื้อทราย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ทอ-ทะ-หาน-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา-ยอ-ยัก	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อกวางชนิด Cervus porcinus ในวงศ์ Cervidae เป็นกวางขนาดกลาง ตัวสีนํ้าตาลเข้มแต่ตอนล่างสีจางกว่า ตามลําตัวมีจุดขาวจาง ๆ อยู่ทั่วไป ลูกที่เกิดใหม่จุดขาวนี้จะชัดเจนมากเช่นเดียวกับลูกกวางดาว ตัวผู้มีเขา ผลัดเขาปีละครั้ง อยู่เป็นฝูงตามทุ่งหญ้า กินหญ้าระบัด ใบไม้ และผลไม้ เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองของไทย, กวางแขม กวางทราย หรือ ตามะแน ก็เรียก.	เนื้อทราย น. ชื่อกวางชนิด Cervus porcinus ในวงศ์ Cervidae เป็นกวางขนาดกลาง ตัวสีนํ้าตาลเข้มแต่ตอนล่างสีจางกว่า ตามลําตัวมีจุดขาวจาง ๆ อยู่ทั่วไป ลูกที่เกิดใหม่จุดขาวนี้จะชัดเจนมากเช่นเดียวกับลูกกวางดาว ตัวผู้มีเขา ผลัดเขาปีละครั้ง อยู่เป็นฝูงตามทุ่งหญ้า กินหญ้าระบัด ใบไม้ และผลไม้ เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองของไทย, กวางแขม กวางทราย หรือ ตามะแน ก็เรียก.
เนื้อสมัน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สอ-เสือ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู	ดู สมัน เขียนว่า สอ-เสือ-มอ-ม้า-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู.	เนื้อสมัน ดู สมัน.
เนือง, เนือง ๆ เนือง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู เนือง ๆ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู ไม้-ยะ-มก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เสมอ ๆ, บ่อย ๆ, เช่น แสนเสนางค์เนืองบร. ในวงเล็บ มาจาก หนังสือลิลิตตะเลงพ่าย แบบเรียนกวีนิพนธ์, ไปมาหาสู่อยู่เนือง ๆ.	เนือง, เนือง ๆ ว. เสมอ ๆ, บ่อย ๆ, เช่น แสนเสนางค์เนืองบร. (ตะเลงพ่าย), ไปมาหาสู่อยู่เนือง ๆ.
เนืองนอง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู-นอ-หนู-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำกริยา หมายถึง หลั่งไหลไม่ขาดสาย, มีมากต่อเนื่องกันไม่ขาดสาย เช่น ทรัพย์สินเนืองนอง, นองเนือง ก็ว่า.	เนืองนอง ก. หลั่งไหลไม่ขาดสาย, มีมากต่อเนื่องกันไม่ขาดสาย เช่น ทรัพย์สินเนืองนอง, นองเนือง ก็ว่า.
เนืองนิตย์ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ตอ-เต่า-ยอ-ยัก-ทัน-ทะ-คาด	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เสมอ ๆ เช่น ส่งข่าวถึงกันอยู่เนืองนิตย์.	เนืองนิตย์ ว. เสมอ ๆ เช่น ส่งข่าวถึงกันอยู่เนืองนิตย์.
เนืองแน่น เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-งอ-งู-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง แออัด, ยัดเยียด.	เนืองแน่น ว. แออัด, ยัดเยียด.
เนื่อง เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำกริยา หมายถึง ติดต่อกัน, เกี่ยวข้องกัน, เช่น เรื่องนี้เนื่องกับเรื่องนั้น เรื่องมันเนื่องถึงกัน. เป็นคำนาม หมายถึง แหวนทองเกลี้ยงมีหลายวงไขว้ติดกันรวมเป็นวงเดียวกันได้, เรียกวัตถุอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกัน เช่น ถ้วยเนื่อง คือ ถ้วยที่มีหลายชั้นติดกัน, เนื่องรอบวงในประดับเพชร, เนื่องเพชรลงยาราชาวดี. ในวงเล็บ มาจาก ตำนานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระดำรงราชานุภาพ ทรงเรียบเรียง ฉบับโรงพิมพ์ โสภณพิพรรฒธนากร พ.ศ. ๒๔๖๗.	เนื่อง ก. ติดต่อกัน, เกี่ยวข้องกัน, เช่น เรื่องนี้เนื่องกับเรื่องนั้น เรื่องมันเนื่องถึงกัน. น. แหวนทองเกลี้ยงมีหลายวงไขว้ติดกันรวมเป็นวงเดียวกันได้, เรียกวัตถุอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกัน เช่น ถ้วยเนื่อง คือ ถ้วยที่มีหลายชั้นติดกัน, เนื่องรอบวงในประดับเพชร, เนื่องเพชรลงยาราชาวดี. (ตํานานเครื่องราชอิสริยาภรณ์).
เนื่องจาก, เนื่องด้วย, เนื่องแต่ เนื่องจาก เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู-จอ-จาน-สะ-หระ-อา-กอ-ไก่ เนื่องด้วย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู-ดอ-เด็ก-ไม้-โท-วอ-แหวน-ยอ-ยัก เนื่องแต่ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-งอ-งู-สะ-หระ-แอ-ตอ-เต่า-ไม้-เอก	เป็นคำสันธาน หมายถึง เพราะเหตุที่ เช่น โรงเรียนปิดเนื่องจากนํ้าท่วม เนื่องด้วยเขาป่วย จึงมาไม่ได้ เนื่องแต่เหตุนั้นนั่นเอง.	เนื่องจาก, เนื่องด้วย, เนื่องแต่ สัน. เพราะเหตุที่ เช่น โรงเรียนปิดเนื่องจากนํ้าท่วม เนื่องด้วยเขาป่วย จึงมาไม่ได้ เนื่องแต่เหตุนั้นนั่นเอง.
เนือย, เนือย ๆ เนือย เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก เนือย ๆ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก ไม้-ยะ-มก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เฉื่อย, ช้าลง, อ่อนลง, เช่น ดูเนือยลงไป นํ้าไหลเนือย ๆ; ไม่กระปรี้กระเปร่า เช่น ทํางานเนือย ๆ, ไม่ประเปรียว เช่น แก่แล้วชักเนือย.	เนือย, เนือย ๆ ว. เฉื่อย, ช้าลง, อ่อนลง, เช่น ดูเนือยลงไป นํ้าไหลเนือย ๆ; ไม่กระปรี้กระเปร่า เช่น ทํางานเนือย ๆ, ไม่ประเปรียว เช่น แก่แล้วชักเนือย.
เนื้อเยื่อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง กลุ่มของเซลล์ที่มักมีลักษณะเหมือนกัน ทําหน้าที่ร่วมกัน. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ tissue เขียนว่า ที-ไอ-เอส-เอส-ยู-อี.	เนื้อเยื่อ น. กลุ่มของเซลล์ที่มักมีลักษณะเหมือนกัน ทําหน้าที่ร่วมกัน. (อ. tissue).
เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-กอ-ไก่-ลอ-ลิง-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-มอ-ม้า-สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อส่วนที่ช่วยให้อวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายเคลื่อนไหวได้. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ muscular เขียนว่า เอ็ม-ยู-เอส-ซี-ยู-แอล-เอ-อา tissue เขียนว่า ที-ไอ-เอส-เอส-ยู-อี .	เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ น. เนื้อเยื่อส่วนที่ช่วยให้อวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายเคลื่อนไหวได้. (อ. muscular tissue).
เนื้อเยื่อบุผิว เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อุ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อิ-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อที่ทําหน้าที่บุผิวนอก บุผิวใน บุโพรง บุท่อ บุต่อมของอวัยวะ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ epithelial เขียนว่า อี-พี-ไอ-ที-เอช-อี-แอล-ไอ-เอ-แอล tissue เขียนว่า ที-ไอ-เอส-เอส-ยู-อี .	เนื้อเยื่อบุผิว น. เนื้อเยื่อที่ทําหน้าที่บุผิวนอก บุผิวใน บุโพรง บุท่อ บุต่อมของอวัยวะ. (อ. epithelial tissue).
เนื้อเยื่อประสาท เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ปอ-ปลา-รอ-เรือ-สะ-หระ-อะ-สอ-เสือ-สะ-หระ-อา-ทอ-ทะ-หาน	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อของระบบประสาท ทําหน้าที่ติดต่อประสานงานระหว่างอวัยวะภายใน และระหว่างร่างกายกับสิ่งแวดล้อมภายนอก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nervous เขียนว่า เอ็น-อี-อา-วี-โอ-ยู-เอส tissue เขียนว่า ที-ไอ-เอส-เอส-ยู-อี .	เนื้อเยื่อประสาท น. เนื้อเยื่อของระบบประสาท ทําหน้าที่ติดต่อประสานงานระหว่างอวัยวะภายใน และระหว่างร่างกายกับสิ่งแวดล้อมภายนอก. (อ. nervous tissue).
เนื้อเยื่อยึดต่อ เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อือ-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก-สะ-หระ-อึ-ดอ-เด็ก-ตอ-เต่า-ไม้-เอก-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง เนื้อเยื่อที่ยึดเหนี่ยวภายในระหว่างอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายและช่วยพยุงร่างกาย เช่น พังผืด ไขมัน เอ็น กระดูกอ่อน กระดูก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ connective เขียนว่า ซี-โอ-เอ็น-เอ็น-อี-ซี-ที-ไอ-วี-อี tissue เขียนว่า ที-ไอ-เอส-เอส-ยู-อี .	เนื้อเยื่อยึดต่อ น. เนื้อเยื่อที่ยึดเหนี่ยวภายในระหว่างอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายและช่วยพยุงร่างกาย เช่น พังผืด ไขมัน เอ็น กระดูกอ่อน กระดูก. (อ. connective tissue).
เนื้ออ่อน เขียนว่า สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อือ-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ออ-อ่าง-ไม้-เอก-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลานํ้าจืดหลายชนิดในวงศ์ Siluridae ไม่มีเกล็ด มีฟันเล็กแต่แหลมคม ลําตัวแบนข้างมากบ้างน้อยบ้าง เช่น ชนิด Kryptopterus apogon, K. cryptopterus, K. bleekeri, K. limpok, Ompok bimaculatus, Siluroides hypophthalmus, Ceratoglanis scleronema ข้างท้องมักเป็นสีเงิน ขนาดแตกต่างกันตั้งแต่ ๒๐–๗๗ เซนติเมตร อาจมีหรือไม่มีครีบหลังก็ได้ บางชนิดลําตัวด้านหลังสีเทาอมเขียวหรือสีนํ้าตาล, มีชื่อไทยที่เรียกแตกต่างกันหรือซํ้าซ้อนกันระหว่างชนิด ได้แก่ ชะโอน โอน แดง นาง เกด ปีกไก่ นํ้าเงิน หน้าสั้น สยุมพร หรือ เซือม.	เนื้ออ่อน น. ชื่อปลานํ้าจืดหลายชนิดในวงศ์ Siluridae ไม่มีเกล็ด มีฟันเล็กแต่แหลมคม ลําตัวแบนข้างมากบ้างน้อยบ้าง เช่น ชนิด Kryptopterus apogon, K. cryptopterus, K. bleekeri, K. limpok, Ompok bimaculatus, Siluroides hypophthalmus, Ceratoglanis scleronema ข้างท้องมักเป็นสีเงิน ขนาดแตกต่างกันตั้งแต่ ๒๐–๗๗ เซนติเมตร อาจมีหรือไม่มีครีบหลังก็ได้ บางชนิดลําตัวด้านหลังสีเทาอมเขียวหรือสีนํ้าตาล, มีชื่อไทยที่เรียกแตกต่างกันหรือซํ้าซ้อนกันระหว่างชนิด ได้แก่ ชะโอน โอน แดง นาง เกด ปีกไก่ นํ้าเงิน หน้าสั้น สยุมพร หรือ เซือม.
แน่ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก ความหมายที่ ๑	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง แท้, จริง, ไม่เป็นอื่น, เช่น ทําแน่ ไปแน่; เก่ง, มีฝีมือดี, เช่น คนนี้มือแน่มาก.	แน่ ๑ ว. แท้, จริง, ไม่เป็นอื่น, เช่น ทําแน่ ไปแน่; เก่ง, มีฝีมือดี, เช่น คนนี้มือแน่มาก.
แน่ใจ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-จอ-จาน	เป็นคำกริยา หมายถึง มั่นใจ.	แน่ใจ ก. มั่นใจ.
แน่ชัด เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-ชอ-ช้าง-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ชัดแจ้ง, ประจักษ์แจ้ง.	แน่ชัด ว. ชัดแจ้ง, ประจักษ์แจ้ง.
แน่แท้ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-แอ-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-โท	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง จริงทีเดียว.	แน่แท้ ว. จริงทีเดียว.
แน่นอน เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เที่ยงแท้, จริงแท้.	แน่นอน ว. เที่ยงแท้, จริงแท้.
แน่แน่ว เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-วอ-แหวน	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ตั้งใจแน่แน่ว, แน่วแน่ ก็ว่า.	แน่แน่ว ว. อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ตั้งใจแน่แน่ว, แน่วแน่ ก็ว่า.
แน่ ๒, แน่นิ่ง แน่ ความหมายที่ ๒ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก แน่นิ่ง เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-สะ-หระ-อิ-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, นิ่งแน่ ก็ว่า.	แน่ ๒, แน่นิ่ง ว. อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, นิ่งแน่ ก็ว่า.
แน่ง เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง นาง.	แน่ง น. นาง.
แน่งน้อย เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-งอ-งู-นอ-หนู-ไม้-โท-ออ-อ่าง-ยอ-ยัก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีรูปทรงแบบบาง (มักใช้แก่หญิงสาว).	แน่งน้อย ว. มีรูปทรงแบบบาง (มักใช้แก่หญิงสาว).
แน่น เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง เช่น คนแน่น ต้นไม้ขึ้นแน่น, อยู่กับที่หรือทําให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน เช่น เกาะแน่น ปักเสาแน่น, ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด.	แน่น ว. อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง เช่น คนแน่น ต้นไม้ขึ้นแน่น, อยู่กับที่หรือทําให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน เช่น เกาะแน่น ปักเสาแน่น, ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด.
แน่นขนัด เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-ขอ-ไข่-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง แออัด.	แน่นขนัด ว. แออัด.
แน่นท้อง เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-ทอ-ทะ-หาน-ไม้-โท-ออ-อ่าง-งอ-งู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.	แน่นท้อง ว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.
แน่นนันต์ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-นอ-หนู-ตอ-เต่า-ทัน-ทะ-คาด	ในวงเล็บ เป็นคำที่ใช้ในบทร้อยกรอง เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มากมาย, อัดแอ, คับคั่ง, ยัดเยียด, เช่น กรุงกษัตริย์มาพร้อมประชุมกัน แน่นนันต์ในพระลานชัยศรี. ในวงเล็บ มาจาก พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ในรัชกาลที่ ๑.	แน่นนันต์ (กลอน) ว. มากมาย, อัดแอ, คับคั่ง, ยัดเยียด, เช่น กรุงกษัตริย์มาพร้อมประชุมกัน แน่นนันต์ในพระลานชัยศรี. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
แน่นแฟ้น เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-สะ-หระ-แอ-ฟอ-ฟัน-ไม้-โท-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มั่นคง เช่น รักกันแน่นแฟ้น ผูกมัดแน่นแฟ้น.	แน่นแฟ้น ว. มั่นคง เช่น รักกันแน่นแฟ้น ผูกมัดแน่นแฟ้น.
แน่นหนา เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-หอ-หีบ-นอ-หนู-สะ-หระ-อา	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา, แข็งแรง เช่น ประตูหน้าต่างแน่นหนา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ ปึกแผ่น เป็น เป็นปึกแผ่นแน่นหนา.	แน่นหนา ว. มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา, แข็งแรง เช่น ประตูหน้าต่างแน่นหนา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ ปึกแผ่น เป็น เป็นปึกแผ่นแน่นหนา.
แน่นหน้าอก เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู-หอ-หีบ-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-ออ-อ่าง-กอ-ไก่	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีอาการจุกเสียดบริเวณทรวงอกทําให้หายใจไม่สะดวก.	แน่นหน้าอก ว. มีอาการจุกเสียดบริเวณทรวงอกทําให้หายใจไม่สะดวก.
แนบ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำกริยา หมายถึง แอบชิด, แอบเคียง, เช่น แนบข้าง แนบกาย แนบเนื้อ; ติดไปด้วย เช่น ได้แนบสําเนาจดหมายมาด้วยแล้ว.	แนบ ก. แอบชิด, แอบเคียง, เช่น แนบข้าง แนบกาย แนบเนื้อ; ติดไปด้วย เช่น ได้แนบสําเนาจดหมายมาด้วยแล้ว.
แนบเนียน เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-เอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อย่างสนิทและรัดกุม เช่น ทําได้อย่างแนบเนียน ปลอมตัวได้อย่างแนบเนียน.	แนบเนียน ว. อย่างสนิทและรัดกุม เช่น ทําได้อย่างแนบเนียน ปลอมตัวได้อย่างแนบเนียน.
แนบแน่น เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง สนิทแน่น เช่น รักอย่างแนบแน่น.	แนบแน่น ว. สนิทแน่น เช่น รักอย่างแนบแน่น.
แน่บ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่วิ่งอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลัง เช่น โกยแน่บ.	แน่บ ว. อาการที่วิ่งอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลัง เช่น โกยแน่บ.
แนม เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-มอ-ม้า	เป็นคำกริยา หมายถึง แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. ในวงเล็บ มาจาก มหาเวสสันดรชาดก ในวงเล็บ แบบเรียน กัณฑ์มหาพน, โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. ในวงเล็บ มาจาก อิเหนา พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๒ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๔; แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น, เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. ในวงเล็บ มาจาก กฎหมายตราสามดวง; แทรกเพิ่มเติม, ควบคู่กันไป, เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม; เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.	แนม ก. แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. (ม. ร่ายยาว มหาพน), โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. (อิเหนา); แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น, เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. (สามดวง); แทรกเพิ่มเติม, ควบคู่กันไป, เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม; เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.
แนว เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน	เป็นคำนาม หมายถึง สิ่งที่มีลักษณะเป็นแถว เช่น แนวสน แนวรั้ว หรือเป็นเส้นเป็นทางยาวไป เช่น ถูกเฆี่ยนเป็นแนว, โดยปริยายหมายถึงลักษณะเช่นนั้น เช่น แนวความคิด แนวนโยบาย.	แนว น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นแถว เช่น แนวสน แนวรั้ว หรือเป็นเส้นเป็นทางยาวไป เช่น ถูกเฆี่ยนเป็นแนว, โดยปริยายหมายถึงลักษณะเช่นนั้น เช่น แนวความคิด แนวนโยบาย.
แนวคิด เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-คอ-ควาย-สะ-หระ-อิ-ดอ-เด็ก	เป็นคำนาม หมายถึง ความคิดที่มีแนวทางปฏิบัติ เช่น แนวคิดในการปฏิรูปการศึกษา.	แนวคิด น. ความคิดที่มีแนวทางปฏิบัติ เช่น แนวคิดในการปฏิรูปการศึกษา.
แนวทาง เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อา-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ทางปฏิบัติที่วางไว้เป็นแนว.	แนวทาง น. ทางปฏิบัติที่วางไว้เป็นแนว.
แนวที่ห้า เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี-ไม้-เอก-หอ-หีบ-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง ผู้เอาใจฝักใฝ่และช่วยเหลือศัตรู.	แนวที่ห้า น. ผู้เอาใจฝักใฝ่และช่วยเหลือศัตรู.
แนวโน้ม เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง แนวทางที่น่าจะเป็นไปในทางใดทางหนึ่ง.	แนวโน้ม น. แนวทางที่น่าจะเป็นไปในทางใดทางหนึ่ง.
แนวป่า เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-ปอ-ปลา-ไม้-เอก-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.	แนวป่า น. ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.
แนวรบ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-รอ-เรือ-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง แนวที่มีการสู้รบกัน.	แนวรบ น. แนวที่มีการสู้รบกัน.
แนวร่วม เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-รอ-เรือ-ไม้-เอก-วอ-แหวน-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ประชาชนที่มีแนวความคิดคล้อยตามและให้การสนับสนุนแก่พวกที่มีความคิดเห็นในแนวเดียวกัน.	แนวร่วม น. ประชาชนที่มีแนวความคิดคล้อยตามและให้การสนับสนุนแก่พวกที่มีความคิดเห็นในแนวเดียวกัน.
แนวเรือ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-สะ-หระ-เอ-รอ-เรือ-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง	เป็นคำนาม หมายถึง รอยต่อของกระดานเรือที่เห็นเป็นทางยาวไป.	แนวเรือ น. รอยต่อของกระดานเรือที่เห็นเป็นทางยาวไป.
แนวหน้า เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-หอ-หีบ-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อา	เป็นคำนาม หมายถึง แนวหรือเขตแบ่งกําลังทัพทางบกส่วนหน้าซึ่งพร้อมที่จะปะทะกับฝ่ายศัตรู.	แนวหน้า น. แนวหรือเขตแบ่งกําลังทัพทางบกส่วนหน้าซึ่งพร้อมที่จะปะทะกับฝ่ายศัตรู.
แนวหลัง เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง ผู้ที่อยู่หลังแนวรบ.	แนวหลัง น. ผู้ที่อยู่หลังแนวรบ.
แน่ว เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-วอ-แหวน	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ตรงดิ่งไปยังที่หมายไม่แวะเวียน เช่น วิ่งแน่วกลับไป, ไม่วอกแวก เช่น ใจแน่ว.	แน่ว ว. ตรงดิ่งไปยังที่หมายไม่แวะเวียน เช่น วิ่งแน่วกลับไป, ไม่วอกแวก เช่น ใจแน่ว.
แน่วแน่ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-วอ-แหวน-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ตั้งใจแน่วแน่, แน่แน่ว ก็ว่า.	แน่วแน่ ว. อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ตั้งใจแน่วแน่, แน่แน่ว ก็ว่า.
แนะ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ	เป็นคำกริยา หมายถึง ชี้แนวทางหรือวิธีการให้รู้โดยตรงหรือโดยอ้อม เช่น แนะให้ไปหาหมอ แนะให้รู้เป็นนัย ๆ.	แนะ ก. ชี้แนวทางหรือวิธีการให้รู้โดยตรงหรือโดยอ้อม เช่น แนะให้ไปหาหมอ แนะให้รู้เป็นนัย ๆ.
แนะนัด เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ-นอ-หนู-ไม้-หัน-อา-กาด-ดอ-เด็ก	เป็นคำกริยา หมายถึง นัดแนะ, นัดและชี้แจงให้กันทราบ.	แนะนัด ก. นัดแนะ, นัดและชี้แจงให้กันทราบ.
แนะนำ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ-นอ-หนู-สะ-หระ-อำ	เป็นคำกริยา หมายถึง ชี้แจงให้ทําหรือปฏิบัติ เช่น แนะนําให้ทําความดี แนะนําในการใช้ยา; บอกให้รู้จักกันตามธรรมเนียม.	แนะนำ ก. ชี้แจงให้ทําหรือปฏิบัติ เช่น แนะนําให้ทําความดี แนะนําในการใช้ยา; บอกให้รู้จักกันตามธรรมเนียม.
แนะแนว เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-วอ-แหวน	เป็นคำกริยา หมายถึง แนะนําแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.	แนะแนว ก. แนะนําแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.
แน่ะ เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-สะ-หระ-อะ	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง คําทักหรือบอกให้รู้ตัว เช่น แน่ะอยู่นี่เอง แน่ะรถมาแล้ว; ใช้ประกอบคําลงท้ายเพื่อเน้นความ เช่น ราคาตั้ง ๕ บาทแน่ะ.	แน่ะ ว. คําทักหรือบอกให้รู้ตัว เช่น แน่ะอยู่นี่เอง แน่ะรถมาแล้ว; ใช้ประกอบคําลงท้ายเพื่อเน้นความ เช่น ราคาตั้ง ๕ บาทแน่ะ.
แนะแหน เขียนว่า สะ-หระ-แอ-นอ-หนู-สะ-หระ-อะ-สะ-หระ-แอ-หอ-หีบ-นอ-หนู	[–แหฺน] เป็นคำกริยา หมายถึง แนะ, พูดเสนอให้ชอบใจ.	แนะแหน [–แหฺน] ก. แนะ, พูดเสนอให้ชอบใจ.
โน เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู	เป็นคำกริยา หมายถึง นูนขึ้นเพราะถูกกระทบกระแทกเป็นต้น (มักใช้แก่หัวหรือหน้า) เช่น หัวโน หน้าโน.	โน ก. นูนขึ้นเพราะถูกกระทบกระแทกเป็นต้น (มักใช้แก่หัวหรือหน้า) เช่น หัวโน หน้าโน.
โน้ต ๑, โน้ตเพลง โน้ต ความหมายที่ ๑ เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-ตอ-เต่า โน้ตเพลง เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-ตอ-เต่า-สะ-หระ-เอ-พอ-พาน-ลอ-ลิง-งอ-งู	เป็นคำนาม หมายถึง เครื่องหมายกําหนดเสียงดนตรี. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ note เขียนว่า เอ็น-โอ-ที-อี.	โน้ต ๑, โน้ตเพลง น. เครื่องหมายกําหนดเสียงดนตรี. (อ. note).
โน้ต เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-ตอ-เต่า ความหมายที่ ๒	เป็นคำกริยา หมายถึง บันทึก. เป็นคำนาม หมายถึง จดหมายสั้น ๆ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ note เขียนว่า เอ็น-โอ-ที-อี.	โน้ต ๒ ก. บันทึก. น. จดหมายสั้น ๆ. (อ. note).
โนน เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-นอ-หนู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง เนิน, ที่สูง.	โนน ๑ น. เนิน, ที่สูง.
โนน เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-นอ-หนู ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำโบราณ เป็นคำกริยา หมายถึง นอน. ในวงเล็บ มาจาก ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ จารึกสุโขทัย, ศาสตราจารย์ ยอช เซเดส์ ชำระและแปล ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗.	โนน ๒ (โบ) ก. นอน. (จารึกสยาม).
โน่น เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-เอก-นอ-หนู	เป็นคำสรรพนาม หมายถึง คําใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป เช่น ที่โน่นมีอากาศดี.	โน่น ส. คําใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป เช่น ที่โน่นมีอากาศดี.
โน้น เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป เช่น บ้านโน้นมีงานรื่นเริง.	โน้น ว. ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป เช่น บ้านโน้นมีงานรื่นเริง.
โนเน เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-นอ-หนู	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง อ่อนแอ, แบบบาง, เช่น โนเนหนุ่มเหน้าบัวบาน. (เสือโค; สุธน). (ไทยใหญ่).	โนเน ว. อ่อนแอ, แบบบาง, เช่น โนเนหนุ่มเหน้าบัวบาน. (เสือโค; สุธน). (ไทยใหญ่).
โนเบเลียม เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-สะ-หระ-เอ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-เอ-ลอ-ลิง-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๑๐๒ สัญลักษณ์ No เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nobelium เขียนว่า เอ็น-โอ-บี-อี-แอล-ไอ-ยู-เอ็ม.	โนเบเลียม น. ธาตุลําดับที่ ๑๐๒ สัญลักษณ์ No เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. (อ. nobelium).
โน้ม เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-มอ-ม้า	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เหนี่ยวให้โค้งตํ่าลงมา เช่น โน้มกิ่ง, น้อม หรือ ค้อมตํ่าลง เช่น รวงข้าวโน้มลง.	โน้ม ว. เหนี่ยวให้โค้งตํ่าลงมา เช่น โน้มกิ่ง, น้อม หรือ ค้อมตํ่าลง เช่น รวงข้าวโน้มลง.
โน้มน้าว เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-ไม้-โท-มอ-ม้า-นอ-หนู-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-วอ-แหวน	เป็นคำกริยา หมายถึง ชักชวนให้เห็นดีเห็นงามหรือให้โอนอ่อนตาม.	โน้มน้าว ก. ชักชวนให้เห็นดีเห็นงามหรือให้โอนอ่อนตาม.
โนมพรรณ เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-มอ-ม้า-พอ-พาน-รอ-เรือ-รอ-เรือ-นอ-เนน	[โนมพัน] เป็นคำนาม หมายถึง รูปลักษณะ เช่น เฉิดโฉมโนมพรรณ.	โนมพรรณ [โนมพัน] น. รูปลักษณะ เช่น เฉิดโฉมโนมพรรณ.
โนรา เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๑	ดู กําลังช้างเผือก เขียนว่า กอ-ไก่-นิก-คะ-หิด-สะ-หระ-อา-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-งอ-งู-ชอ-ช้าง-ไม้-โท-สะ-หระ-อา-งอ-งู-สะ-หระ-เอ-ผอ-ผึ้ง-สะ-หระ-อือ-ออ-อ่าง-กอ-ไก่.	โนรา ๑ ดู กําลังช้างเผือก.
โนรา เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อา ความหมายที่ ๒	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำนาม หมายถึง มโนราห์.	โนรา ๒ (ปาก) น. มโนราห์.
โนรี เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อี ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อนกปากขอในวงศ์ Loriidae คล้ายนกแก้ว ตัวมีสีสันสวยงาม เช่น สีแดงสดหรือเลือดหมู นํ้าเงิน ม่วง เขียว ปีกสีเขียวหรือเหลือง หางสั้น มีถิ่นกําเนิดอยู่ในหมู่เกาะนิวกินี อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lorius chlorocercus, L. tibialis, L. lory.	โนรี ๑ น. ชื่อนกปากขอในวงศ์ Loriidae คล้ายนกแก้ว ตัวมีสีสันสวยงาม เช่น สีแดงสดหรือเลือดหมู นํ้าเงิน ม่วง เขียว ปีกสีเขียวหรือเหลือง หางสั้น มีถิ่นกําเนิดอยู่ในหมู่เกาะนิวกินี อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lorius chlorocercus, L. tibialis, L. lory.
โนรี เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อี ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อไม้เถาชนิด Hiptage lucida Pierre ในวงศ์ Malpighiaceae ใบและดอกคล้ายโนราแต่เล็กกว่า ดอกสีชมพู กลิ่นหอม.	โนรี ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Hiptage lucida Pierre ในวงศ์ Malpighiaceae ใบและดอกคล้ายโนราแต่เล็กกว่า ดอกสีชมพู กลิ่นหอม.
โนรี เขียนว่า สะ-หระ-โอ-นอ-หนู-รอ-เรือ-สะ-หระ-อี ความหมายที่ ๓	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Heniochus วงศ์ Chaetodontidae ลําตัวสั้นแต่กว้างมาก หัวแหลม ปากเล็กอยู่ที่ปลายสุด ก้านครีบหลังตอนแรกยื่นยาวเป็นเส้น ตัวมีสีสันสดสวย หัวและลําตัวมีพื้นสีขาวเงิน มีแถบสีดําเข้มพาดขวางรวม ๓ แถบ ที่พบเสมอได้แก่ชนิด H. acuminatus ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร อาศัยตามแนวหินปะการัง.	โนรี ๓ น. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Heniochus วงศ์ Chaetodontidae ลําตัวสั้นแต่กว้างมาก หัวแหลม ปากเล็กอยู่ที่ปลายสุด ก้านครีบหลังตอนแรกยื่นยาวเป็นเส้น ตัวมีสีสันสดสวย หัวและลําตัวมีพื้นสีขาวเงิน มีแถบสีดําเข้มพาดขวางรวม ๓ แถบ ที่พบเสมอได้แก่ชนิด H. acuminatus ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร อาศัยตามแนวหินปะการัง.
ใน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู	เป็นคำบุรพบท หมายถึง ตรงกันข้ามกับ นอก, ไม่ใช่นอก, เช่น ในบ้าน ในเมือง; แห่ง, ของ, เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. ในวงเล็บ มาจากภาษาเขมร ใน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู ว่า แห่ง, ของ .	ใน บ. ตรงกันข้ามกับ นอก, ไม่ใช่นอก, เช่น ในบ้าน ในเมือง; แห่ง, ของ, เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (ข. ใน ว่า แห่ง, ของ).
ในกรม เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู-กอ-ไก่-รอ-เรือ-มอ-ม้า	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำนาม หมายถึง เรียกเจ้านายที่ทรงกรม, ย่อมาจากคําว่า เสด็จในกรม.	ในกรม (ปาก) น. เรียกเจ้านายที่ทรงกรม, ย่อมาจากคําว่า เสด็จในกรม.
ในที เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู-ทอ-ทะ-หาน-สะ-หระ-อี	เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง มีท่าทีจะเป็นเช่นนั้นแต่ไม่แสดงให้ปรากฏ เช่น ยิ้มในที รู้ในที, อยู่ในที ก็ว่า.	ในที ว. มีท่าทีจะเป็นเช่นนั้นแต่ไม่แสดงให้ปรากฏ เช่น ยิ้มในที รู้ในที, อยู่ในที ก็ว่า.
ในไส้ เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู-สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-สอ-เสือ-ไม้-โท	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึง เรียกลูกที่เกิดจากตนว่า ลูกในไส้.	ในไส้ (ปาก) ว. เรียกลูกที่เกิดจากตนว่า ลูกในไส้.
ในหลวง เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-ม้วน-นอ-หนู-หอ-หีบ-ลอ-ลิง-วอ-แหวน-งอ-งู	ในวงเล็บ เป็นคำที่เป็นภาษาปาก เป็นคำนาม หมายถึง หมายถึงพระมหากษัตริย์.	ในหลวง (ปาก) น. หมายถึงพระมหากษัตริย์.
ไน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู ความหมายที่ ๑	เป็นคำนาม หมายถึง เครื่องปั่นด้ายด้วยมือ และใช้ถ่ายด้ายที่ทําเป็นไจหรือเข็ดแล้วเข้าหลอด.	ไน ๑ น. เครื่องปั่นด้ายด้วยมือ และใช้ถ่ายด้ายที่ทําเป็นไจหรือเข็ดแล้วเข้าหลอด.
ไน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู ความหมายที่ ๒	เป็นคำนาม หมายถึง ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Cyprinus carpio ในวงศ์ Cyprinidae ตัวยาวรี แบนข้าง คล้ายปลาตะเพียน แต่ครีบหลังใหญ่และยาวกว่า ปากเล็ก ไม่มีฟัน มีหนวด ๒ คู่ เกล็ดใหญ่ ขอบเรียบ ในบางประเภทของปลาอาจเป็นเพียงหย่อมเกล็ด มีสีแตกต่างกันตามสายพันธุ์ เช่น สีเขียวอมเทา เงิน ทอง ส้ม เหลือง ดําคลํ้า หรือเป็นแต้มเป็นด่างดวงของสีเหล่านี้ วางไข่ติดไว้กับพรรณไม้นํ้า ขนาดยาวได้ถึง ๘๐ เซนติเมตร, หลีโก หรือ หลีฮื้อ ก็เรียก.	ไน ๒ น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Cyprinus carpio ในวงศ์ Cyprinidae ตัวยาวรี แบนข้าง คล้ายปลาตะเพียน แต่ครีบหลังใหญ่และยาวกว่า ปากเล็ก ไม่มีฟัน มีหนวด ๒ คู่ เกล็ดใหญ่ ขอบเรียบ ในบางประเภทของปลาอาจเป็นเพียงหย่อมเกล็ด มีสีแตกต่างกันตามสายพันธุ์ เช่น สีเขียวอมเทา เงิน ทอง ส้ม เหลือง ดําคลํ้า หรือเป็นแต้มเป็นด่างดวงของสีเหล่านี้ วางไข่ติดไว้กับพรรณไม้นํ้า ขนาดยาวได้ถึง ๘๐ เซนติเมตร, หลีโก หรือ หลีฮื้อ ก็เรียก.
ไนต์คลับ เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู-ตอ-เต่า-ทัน-ทะ-คาด-คอ-ควาย-ลอ-ลิง-ไม้-หัน-อา-กาด-บอ-ไบ-ไม้	เป็นคำนาม หมายถึง สถานเริงรมย์ที่เปิดเวลากลางคืน ขายอาหาร เครื่องดื่ม มีดนตรี และมักจัดให้มีการแสดงด้วย. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nightclub เขียนว่า เอ็น-ไอ-จี-เอช-ที-ซี-แอล-ยู-บี.	ไนต์คลับ น. สถานเริงรมย์ที่เปิดเวลากลางคืน ขายอาหาร เครื่องดื่ม มีดนตรี และมักจัดให้มีการแสดงด้วย. (อ. nightclub).
ไนโตรเจน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู-สะ-หระ-โอ-ตอ-เต่า-รอ-เรือ-สะ-หระ-เอ-จอ-จาน-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๗ สัญลักษณ์ N เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊ส ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี มีปรากฏอยู่ประมาณร้อยละ ๘๐ ในบรรยากาศ ธาตุนี้มีความสําคัญยิ่งต่อสิ่งมีชีวิต โดยเป็นองค์ประกอบสําคัญของโปรตีนและกรดนิวคลิอิก. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nitrogen เขียนว่า เอ็น-ไอ-ที-อา-โอ-จี-อี-เอ็น.	ไนโตรเจน น. ธาตุลําดับที่ ๗ สัญลักษณ์ N เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊ส ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี มีปรากฏอยู่ประมาณร้อยละ ๘๐ ในบรรยากาศ ธาตุนี้มีความสําคัญยิ่งต่อสิ่งมีชีวิต โดยเป็นองค์ประกอบสําคัญของโปรตีนและกรดนิวคลิอิก. (อ. nitrogen).
ไนลอน เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู-ลอ-ลิง-ออ-อ่าง-นอ-หนู	เป็นคำนาม หมายถึง สารประกอบอินทรีย์ซึ่งสังเคราะห์ขึ้น มีโมเลกุลขนาดใหญ่ มักผลิตให้เป็นเส้นใยเล็ก ๆ ซึ่งนําไปฟั่นเป็นเส้นด้ายหรือเส้นเชือกที่มีความเหนียวมาก หรือนําไปทอเป็นผ้าได้, เรียกสิ่งที่ทําจากเส้นใยนั้น เช่น ผ้าไนลอน เชือกไนลอน. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ nylon เขียนว่า เอ็น-วาย-แอล-โอ-เอ็น.	ไนลอน น. สารประกอบอินทรีย์ซึ่งสังเคราะห์ขึ้น มีโมเลกุลขนาดใหญ่ มักผลิตให้เป็นเส้นใยเล็ก ๆ ซึ่งนําไปฟั่นเป็นเส้นด้ายหรือเส้นเชือกที่มีความเหนียวมาก หรือนําไปทอเป็นผ้าได้, เรียกสิ่งที่ทําจากเส้นใยนั้น เช่น ผ้าไนลอน เชือกไนลอน. (อ. nylon).
ไนโอเบียม เขียนว่า สะ-หระ-ไอ-ไม้-มะ-ลาย-นอ-หนู-สะ-หระ-โอ-ออ-อ่าง-สะ-หระ-เอ-บอ-ไบ-ไม้-สะ-หระ-อี-ยอ-ยัก-มอ-ม้า	เป็นคำนาม หมายถึง ธาตุลําดับที่ ๔๑ สัญลักษณ์ Nb เป็นโลหะหายาก ลักษณะเป็นของแข็งสีเทา หลอมละลายที่ ๒๔๖๘°ซ. ใช้ประโยชน์นําไปเจือเหล็กกล้าไม่เป็นสนิม เพื่อทําให้มีสมบัติคงทนต่อการผุกร่อน และทนต่ออุณหภูมิสูง ๆ ได้ดี. ในวงเล็บ มาจากภาษาอังกฤษ niobium เขียนว่า เอ็น-ไอ-โอ-บี-ไอ-ยู-เอ็ม.	ไนโอเบียม น. ธาตุลําดับที่ ๔๑ สัญลักษณ์ Nb เป็นโลหะหายาก ลักษณะเป็นของแข็งสีเทา หลอมละลายที่ ๒๔๖๘°ซ. ใช้ประโยชน์นําไปเจือเหล็กกล้าไม่เป็นสนิม เพื่อทําให้มีสมบัติคงทนต่อการผุกร่อน และทนต่ออุณหภูมิสูง ๆ ได้ดี. (อ. niobium).